Oskaar (12) zit elke dag 3,5 uur (!) op de schoolbus: “Onze zoon gaat eraan onderdoor”

Oskaar, hier met zijn mama An en pluspapa Gert, zit elke dag urenlang op de bus richting schoolbanken. “En dat weegt enorm op hem en onze hele gezin.” Foto van schoolbus als illustratie. © Joke Couvreur/Belga
Philippe Verhaest

Drie maanden na de start van het schooljaar zitten heel wat leerlingen van het buitengewoon onderwijs langer dan de beloofde negentig minuten op de bus richting school. Ook Oskaar is sinds de herfstvakantie een pak langer onderweg. “’s Ochtends duurt de rit van thuis naar Ter Sterre in Moorslede bijna twee uur”, zucht mama An Vanantwerpen. “We zien onze zoon eraan onderdoor gaan.”

Oskaar, die in januari zijn dertiende verjaardag mag vieren, heeft een autismespectrumstoornis en volgt les in het buitengewoon middelbaar onderwijs aan GO! Ter Sterre in Moorslede, waar hij in de A-stroom zit. Met zijn mama An Vanantwerpen (47), pluspapa Gert Van Hoecke en broer Kamiel (11) woont hij in het centrum van Ardooie, een zeventiental kilometer verderop.

“Oskaar heeft erg veel structuur nodig, kan niet goed tegen drukte en lawaaierige omgevingen, heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel en neemt alles erg letterlijk”, legt mama An uit. “Tot het vierde leerjaar trok hij naar de basisschool De Zonnebloem in Ardooie, maar uiteindelijk moesten we op zoek naar een omgeving die voor hem beter aanvoelde.”

Aartsmoeilijke situatie

In het schooljaar 2021-2022 verkaste hij naar het MPI Sterrebos in Rumbeke om zijn lagere school af te maken, in september volgde de verhuizing richting de middelbare school in Moorslede. “Zolang hij in Rumbeke school liep, konden we hem elke dag zelf brengen en ophalen, al waren we daar per rit ook zelf een klein uurtje mee zoet. Maar Moorslede is nog net iets verder, dus leek busvervoer een goeie oplossing.”

“Begin dit schooljaar zat Oskaar met zeven kinderen op de bus, nu zijn dat er 22. Bijna niet te dragen voor onze zoon”

“Tot net voor de herfstvakantie bleven de busritten onder de negentig minuten, maar nu heeft De Lijn beslist om extra bussen in te leggen om de ritten korter te maken. Al betekent dit in de praktijk dat onze zoon op een grotere bus moet en veel langer onderweg is. Om je een idee te geven: begin dit schooljaar zat hij met zeven kinderen op de bus, nu zijn dat er 22. Voor Oskaar een aartsmoeilijke situatie.”

Nu loopt bij Oskaar de wekker om 5.45 uur af, om een half uur later aan de bushalte te staan. “Om 8.10 uur komt onze zoon op school aan, vijf minuten later starten de lessen. Om 16.15 uur weerklinkt het laatste belsignaal en kan hij vrijwel meteen de bus richting thuis nemen. Bij vlot verkeer stapt hij rond 17.50 uur door de voordeur, maar meestal is dat wat later. In totaal is hij per dag al snel 3,5 uur onderweg van en naar school. Een enorme beproeving voor iemand met autisme.”

Oskaar neemt elke dag de schoolbus richting Ter Sterre in Moorslede.
Oskaar neemt elke dag de schoolbus richting Ter Sterre in Moorslede. © GF

“Tijdens de busrit krijg ik als mama WhatsAppjes van mijn zoon vol wenende emoji’s en boodschappen zoals mama, ik haat de bus en mama, ik wil niet meer zolang op de bus. Kan het nog duidelijker?”

Tranen in de ogen

Het gezin doet zoveel mogelijk inspanningen om Oskaar ‘s ochtends zelf met de auto te brengen. “Al heeft dat een grote impact op onze hele gezin, onze jobs en organisatie”, benadrukt An. “Het kost ons ook heel wat aan benzine om dit zo vaak te doen, maar een andere optie is er niet. We proberen om Oskaar elke dinsdag, donderdag en vrijdag zelf te brengen, hem ophalen is praktisch niet mogelijk. Hij komt dan ook elke avond totaal uitgeput en overprikkeld thuis. Met tranen in de ogen zegt Oskaar ons dat hij volledig op is. En ‘s ochtends wordt hij wenend wakker…”

“Weet je wat het spijtigste is? Oskaars school levert schitterend werk, maar dat wordt helemaal ondermijnd door de veel te lange en uitputtende busritten”

Wanneer Oskaar eindelijk tot rust is gekomen, moet hij nog zijn huistaken afwerken en studeren. “Meestal is hij pas om 20 uur klaar en wil hij meteen gaan slapen. Zó moe is hij. Weet je wat het spijtigste is? Oskaars school levert schitterend werk, maar dat wordt helemaal ondermijnd door de veel te lange en uitputtende busritten. Zijn hoofd staat letterlijk op ontploffen na een schooldag. We zien onze zoon eraan onderdoor gaan.”

An hoopt dat De Lijn de herziening opnieuw onder de loep neemt. “Voor de herwerking van de busregeling kwam Oskaar rond 17.10 uur thuis. Dat gaf hem, en ons, wat meer marge. Nu is de situatie gewoon onhaalbaar. Ik sta ook verre van alleen met mijn zorgen. Heel wat kinderen en hun ouders verkeren in deze situatie. Laat dit een duidelijk signaal zijn om hier zo snel mogelijk verandering in te brengen. Voor Oskaar en alle andere kinderen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier