VIBSO-directeur Xavier De Jaegher ziet school snel groeien: “Aanbod voor leerlingen met autisme is uniek in Vlaanderen”

Over een week gaat het nieuwe schooljaar van start. Daar staan we in twee afleveringen bij stil. Vandaag legt VIBSO-directeur

Xavier De Jaegher uit hoe de opleidingsvorm voor kinderen met autisme in vier jaar tijd is uitgegroeid tot een succesverhaal dat overal lof krijgt. “Belangrijk is vooral dat we resultaten boeken met onze jongeren.”

Het VIBSO, voluit Vrij Instituut voor Buitengewoon Secundair Onderwijs, ontstond ruim 40 jaar geleden vanuit het VTI in Waregem. De grote sprong voorwaarts kwam er onder het beleid van Xavier De Jaegher (51) die elf jaar geleden aan het roer kwam. Al wil hij daarvoor niet alle pluimen op zijn hoed steken en wijst hij naar de vele leerkrachten “die instaan voor kwaliteitsvol onderwijs.”

Ik vermoed dat het buitengewoon onderwijs meer vergt van een leraar dan van iemand in het gewone net. Wat verwacht jij van hen?

“Wie hier aan de slag wil gaan, moet toch voldoende soepelheid hebben en in staat zijn om out of the box te denken. Zo is er van het klassikale lesgeven, dat nog vaak gebruikt wordt in het gewone onderwijs, hier amper sprake. Uiteraard moeten leerkrachten de leerstof goed beheersen, al is het nog belangrijker dat ze die op maat van de leerlingen kunnen overbrengen. We vragen wel behoorlijk wat van onze mensen, maar dat neemt niet weg dat iedereen zich goed voelt bij ons. Het beste bewijs daarvan is dat hier de voorbije jaren niemand zomaar vertrokken is.”

Iedereen heeft zo wel zijn idee over wat buitengewoon onderwijs is, maar probeer dat toch eens kort wat concreter te maken.

“Laat ons zeggen dat er bij ons twee grote pijlers zijn. Vooreerst is er OV3, een opleidingsvorm bestemd voor kinderen die het gewone onderwijs moeilijk aankunnen en een basisaanbod nodig hebben. Een aantal daarvan heeft ook een autismespectrumstoornis. Zij krijgen een praktijkgericht aanbod op maat. Met Type9-OV4 zijn we vier jaar geleden gestart. Dat is de opleidingsvorm bestemd voor kinderen met autisme die het gewone onderwijs strikt genomen aankunnen. Zij hebben evenwel ook zorg en begeleiding op maat nodig. We werken daarvoor nauw samen met andere campussen van de Sint-Paulusschool, zoals de campussen Hemelvaart, VTI en sedert enige tijd ook Sint-Vincentius in Anzegem. Daardoor kunnen deze leerlingen in het gewoon onderwijs terecht waarbij een deel van de leerkrachten van bij ons komen en een ander deel van die gastscholen. Ze werken daarvoor nauw samen in de klas en het gaat dus om een vorm van co-teaching.”

De opleidingsvorm voor kinderen met de diagnose autisme groeit bliksemsnel en telt al honderd leerlingen. Hoe verklaar je dat?

“Het concept is vrij uniek in Vlaanderen, want we zorgen ervoor dat de leerlingen in het gewoon secundair onderwijs kunnen blijven. Het is een voorbeeld van inclusief onderwijs en dat spreekt de mensen aan. Onze doelstelling is zelfs dat de leerlingen na de tweede graad volledig kunnen doorstromen naar het gewoon onderwijs. We slagen daarin omdat alle leerkrachten die hierbij betrokken zijn er volledig voor gaan. Het hele concept heeft ons een gunstig advies opgeleverd van de inspectie. De organisatie werd zelfs beoordeeld met de score ‘uitmuntend’. Elders in Vlaanderen is dat inmiddels ook goed doorgedrongen en zo krijgen we nu geregeld vragen van andere onderwijsinstellingen om te komen kijken hoe we dit doen.”

In OV3 starten jullie dit jaar met een opleiding groendienst en decoratie. Is dat belangrijk om dit er nog bij te nemen?

“Ja omdat we ons opleidingsaanbod breder willen maken. Het is een welgekomen aanvulling naast houtbewerking, metaal, horeca en logistiek. Tuinbouw betekent ook werken in een rustige omgeving zonder veel prikkels en zeker voor jongeren met de diagnose autisme is dat goed. Bij tuinbouwers is er ook veel vraag naar wie deze opleiding genoten heeft. In totaal hebben we een tewerkstellingszekerheid van 80 procent en daarmee zijn we zeer tevreden.”

Hoe zou je jezelf omschrijven als directeur?

“Ik ben iemand die op een menselijke manier wil omgaan met de personeelsleden hier. Als het over de leerdoelstellingen gaat, kan ik wel streng zijn. We worden verondersteld maatwerk te leveren op het profiel van de leerlingen en dat moet ook zo zijn. Een school is geen jeugdvereniging waar alles altijd plezant moet zijn.”

Je speelt piano, zag ik op je facebookprofiel. Is muziek de manier waarop je je probeert te ontspannen na de schooluren?

“Muziek verzacht de zeden, zo wordt gezegd, en dat is ook wel zo. Musiceren maakt mij rustig en bezorgt me ook altijd een warm gevoel. Ik zou het niet kunnen missen. In ons gezin is muziek trouwens bij iedereen belangrijk. Mijn vrouw speelt ook piano en onze twee kinderen zijn eveneens muzikaal geschoold. Ik ben ook sportief aangelegd en de wekelijkse minivoetbalwedstrijden onder vrienden zijn ook altijd heel verkwikkend.”