Meester Geert neemt afscheid van De Bosbes: “Mooie afsluiter van carrière”

Net voor de kerstvakantie nam Geert Garré (62) afscheid als leraar in de basisschool De Bosbes van Hertsberge. Hij woont samen met zijn partner Diana De Block in Sint-Michiels, is de vader van Sim, Loes en Tijl en de trotse opa van vijf kleinkinderen.

Meester Geert studeerde in 1983 af aan de normaalschool in Torhout. Zijn keuze voor het onderwijs komt voort uit zijn jeugdjaren. “Mijn vader stond ook in het onderwijs. Ik was al op jonge leeftijd actief in de jeugdwerking en werkte graag met kinderen. Mijn andere droom om architect te worden was iets wat mijn ouders niet zagen zitten. Zo koos ik dus voor het onderwijs”, aldus Geert Garré. Na zijn studies kon hij onmiddellijk aan de slag in de Brugse scholen Immaculata en Kristus Koning. Daar ontpopte hij zich van meet af aan tot de handige leerkracht, die een hart had voor dieren. Hij bouwde er onder andere een miniboerderijtje, zijn boer3tje, zoals hij het noemde. Daar zorgde hij samen met zijn leerlingen met veel liefde voor.

Directeur

Van 2006 tot 2017 was hij directeur van de basisschool in Baliebrugge en van 2017 tot 2019 was hij aangesteld als coördinerend directeur in de scholengroep van Heule-Kuurne. Daarna kwam hij terug naar de scholengroep Gruuthuse en vond een nieuwe uitdaging in de basisschool De Bosbes in Hertsberge, eerst twee jaar als titularis van het vierde leerjaar en daarna nog drie jaar als team teacher in het eerste, tweede, derde en vierde leerjaar. Hij nam ook de pluszorgwerking op zich. “De stap terug naar de klasvloer na jaren van directie is de beste keuze gebleken. Terug naar wat ik graag deed: werken met kinderen. Ik heb vijf jaar en vier maanden lang een heel mooie afsluiter gehad van mijn loopbaan, waarin ik mij ten volle heb kunnen uitleven. Ik ben mijn collega’s hier erg dankbaar voor.”

Spierziekte

In zijn loopbaan is er één kindje dat meester Geert specifiek is bijgebleven. “Hetgeen mij het meest geraakt heeft in mijn carrière was het jaar waarin ik Marie in mijn klas had: een meisje met een progressieve spierziekte dat enorm sukkelde met motoriek en steeds minder kon. Door haar in de klas te hebben ben ik nog meer gaan nadenken over mijn manier van lesgeven. Dat jaar zette ik de stap naar meer aandacht voor zorg. Ik volgde de opleiding VOZO en verdiepte mij in de mogelijkheden om diverse kinderen extra te kunnen helpen.”