Juf Marian Pauwels (59) trekt de schoolpoorten van VBS Zonnebloem in Pollinkhove definitief achter zich dicht. Ze stond in totaal bijna veertig jaar voor de kleuterklas. Nu is het tijd om te genieten van de kleinkinderen, een fiets- en wandeltocht of een uitstapje.
Marian Pauwels is afkomstig van Voormezele en begon haar schoolcarrière in 1983 in Kemmel en Loker. De liefde bracht haar naar Pollinkhove, ze is namelijk gehuwd met Eddy Bucquoye. In 1991 ging ze aan de slag als kleuterjuf in de basisschool van Pollinkhove, die nu VBS Zonnebloem heet. Eerst enkel de woensdagvoormiddag, maar het jaar daarna had ze een volledige klas onder haar hoede. Marian stond dus alles samen veertig jaar voor de kleuterklas.
Reeks verrassingen
“Ik heb mijn eigen kinderen Baptist, Julie en Victor in de klas gehad”, zegt ze. “Kleinkind Rachel (5) zat in mijn laatste klasje. De cirkel is dus rond. Mijn andere kleinkinderen Leon (3), Armand (1,5) en Alixe (8 weken) zullen er ook ooit op de schoolbanken zitten. Mijn schoolcarrière is dus niet afgesneden met een schaar. Ik zal nog regelmatig aan de schoolpoort staan om de kleinkinderen af te halen.”
De collega’s en leerlingen lieten de laatste schooldag van Marian niet onopgemerkt voorbij gaan. Zo werd ze thuis afgehaald in een oldtimer en stond haar op school de ene verrassing na de andere te wachten. “Ik heb heel veel knuffels gekregen van de kinderen”, blikt Marian terug. “Alle klassen voerden ook een nummertje op rond zaken die mij typeren.”
De ouders konden ook een kleine boodschap of wens neerpennen voor juf Marian op een grote doek dat ze op het einde van haar laatste werkdag in ontvangst mocht nemen. “Die appreciatie doet deugd.”, zegt Marian. Daarna mocht Marian nog smullen van een uitgebreid dessertbuffet en de leerkrachten trokken nog naar de boltra om de dag af te sluiten met een etentje in ’t Hof van Commerce in Stavele.
In tegenstelling tot veel andere dorpsscholen, lijkt die van Pollinkhove nog niet meteen te verdwijnen. “We houden moedig stand”, zegt Marian. “We hebben altijd veel kinderen gehad, ook uit de randgemeenten als Gyverinkhove en Hoogstade. Een dorpsschool brengt ouders samen, vaak ontstaan er vriendschappen voor het leven. Het brengt leven in een dorp. Zonder school valt er veel weg.”
Sociale contacten
“Het sociaal contact met de ouders en de collega’s zal ik wel missen”, zegt Marian. “Ik zal ze wel nog zien, maar dat is niet meer hetzelfde. Maar ze mogen me altijd vragen als chauffeur om de leerlingen ergens naartoe te voeren. Ze kunnen nog altijd op mij rekenen.”
Marian bewaart veel mooie herinneringen aan haar schoolloopbaan. “De schoolfeesten waren altijd topmomenten”, zegt ze. “We leefden daar echt naartoe en staken daar enorm veel energie in om er iets moois van te maken.”
“Ik bedank al mijn collega’s voor de mooie tijd en de toffe jaren”
Nu Marian met pensioen is, komt er heel wat vrije tijd bij. Maar vervelen zal ze zich niet doen. “Ik ben lid van de wandelclub, de wielertoeristen en ga ook naar de fitness”, zegt ze. “Ik zal ook meer tijd vrijmaken voor mijn mama van 90 jaar om bijvoorbeeld boodschappen te doen of gewoon eens binnen te springen voor een babbeltje. Door het werk gebeurde dat te weinig. En natuurlijk zal ik zorgen voor de kleinkinderen.”
En misschien organiseert ze nog eens een weekendje uit voor haar voormalige collega’s, want de uitstappen naar Brussel en Zeeland die ze ooit op het getouw zette, waren naar verluidt legendarisch.
“Ik bedank al mijn collega’s voor de mooie tijd en de toffe jaren”, besluit Marian. “Ik hoop dat ze nog lang mogen genieten van deze toffe, kleine dorpsschool.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
