Nog twee keer Nieuwjaar voor de Witte Koe weer carnaval viert

Eenmaal de elfde van de elfde voorbij, stijgt de carnavalskoorts onder de carnavalisten. Maar dit jaar is er van feestelijke opwinding geen sprake. De verkiezing van de stadscarnavalsprins en het carnavalsweekend eind februari zijn afgelast en dus kijkt ook confrérie De Witte Koe met lede ogen toe.

“Normaal gezien zijn we nu volop bezig aan de opbouw van onze praalwagen”, weet Mario Durieu, al 30 jaar lang carnavalist in hart en nieren. Niet alleen is hij het creatieve brein, maar ook het uithangbord van de confrérie De Witte Koe. “Elk jaar beelden we een lokaal thema uit, dat meteen herkenbaar is voor alle Menenaars. Het eerste jaar namen we de burgemeesterswissel op de korrel en vorig jaar staken we de draak met de ontwijding van de Sint-Franciscuskerk. Ook voor de stoet van 2021 waren we goed bezig en zaten we boordevol ideeën, maar nu worden we geremd door de corona-epidemie. Onze plannen voor de afgelaste stoet mogen nu gerust geweten zijn. We wilden de spot de drijven met het nieuwe stadslogo en we zouden uitpakken met Boulevard Herman Canard.”

“Het lijkt haast surreëel, maar we moeten nog twee keer Nieuwjaar afwachten vooraleer we opnieuw carnaval kunnen vieren. In het begin overheerste de ontgoocheling om de afgelasting van het carnavalsweekend, maar intussen beseffen we dat we nu nergens moeten aankloppen om sponsoring. En we zijn niet alleen. Veel verenigingen kampen met dezelfde problemen als wij. We hangen allemaal af van lokale handelaars, die het nu zelf moeilijk hebben. Iedereen zal een jaar nodig hebben om opnieuw op adem te komen.”

Geen bubbelfestijn

Intussen heerst er onzekerheid over de toekomst. “Wat zal er nog doorgaan? Hoeveel leden zullen er afhaken?”, vraagt Mario zich af. “Het zal een hele kunst zijn om deze groep samen te houden. Het zal zaak zijn om het contact met de leden te onderhouden en volgend jaar eens iets los van carnaval te organiseren.”

Enkele weken geleden nog zag de confrérie haar bubbelfestijn, een coronaveilig alternatief voor het afgelaste eetfestijn van deze zomer, gedwarsboomd worden door de aangescherpte coronamaatregelen. “Het bubbelinitiatief was een onverhoopt succes met meer dan 350 maaltijden die we aan huis zouden leveren”, weet voorzitter François Beernaert. “Door het aanscherpen van de coronamaatregelen kregen we plots van de burgemeester te horen dat die thuisleveringen niet mochten doorgaan. Maar kwaad zijn we niet. Het is beter om uit te stellen dan een slechte beslissing te nemen. De nieuwe streefdatum voor ons festijn is nu 23 januari. De opbrengst zal als startkapitaal dienen voor de volgende stoet.”

Wij hebben geen bier nodig om leute te maken”

De carnavalisten van De Witte Koe zijn haast allemaal mensen uit de buurt, vaak ook klanten van café De Witte Koe, die zelf komen vragen of ze mogen meedoen. “Onze leden hoeven geen lidgeld te betalen, we vragen hen wel om zich in te zetten. Want we hebben iedereen nodig voor de stoet: de wagenbouwers, de danseressen onder leiding van Irina, de veiligheidsmensen, François als prins, een aantal figuranten… Eenmaal de voorbereidingen beginnen, is iedereen erg gemotiveerd om mee te werken. We besteden veel aandacht aan de kostuums. Iedereen krijgt zijn pak op maat aangemeten, zo willen we de uitstraling van onze carnavalsgroep versterken”, aldus Mario Durieu.

Nood aan vers bloed

De confrérie koestert geen ambities om de stadscarnavalsprins te leveren. “Die verkiezingscampagne slorpt teveel energie op. Veel liever focussen we ons op het weekend van carnaval zelf”, vertelt François Beernaert. “We zijn geen typische carnavalsvereniging die alle bals afschuimt of die van stoet naar stoet trekt. We beperken ons tot enkele stoeten per jaar. Naast Menen nemen we er nog één of twee stoeten bij om financiële redenen en om onze dansgroep te belonen voor de vele repetities. Bovendien is het plezant om allemaal samen de baan op te gaan. Dan maken we altijd veel leute en dat kan perfect zonder bier tijdens de stoet.”

“De carnavalisten in Menen zijn een uitstervend ras”, beseft de voorzitter. “Al jaren is het carnaval hier op de terugweg. Er is nood aan vers bloed, maar de jeugd voelt zich helaas veel meer aangesproken door evenementen als het Oktoberfest in Wevelgem of Kamping Kitsch. We ijveren voor een heropbloei. Het publiek komt niet alleen naar de stoet kijken voor de snoep die uitgestrooid wordt, maar ook om de dansgroepen bezig te zien. Alleen een ruimer stadsbudget dat grote groepen aantrekt, kan het Meens carnaval weer doen bruisen. Intussen dromen we er stilletjes van om, eventueel samen met de andere Meense carnavalsverenigingen, op 28 februari met een groepje carnavalisten te kunnen paraderen op de Grote Markt. Of dat ervan zal komen, weten we niet. Nu is het eerst zaak om het coronavirus te verslaan.” (CB)