Noël Lievrouw (69) is bezieler van De Torenvalk: “Elke dag zie ik dat we het verschil maken”

Wat ooit begon als een onderonsje tussen leerkracht, leerlingen en enkele vogels groeide intussen uit tot een onmisbare speler om de stukjes groen en natuur in onze regio te bewaren en onderhouden. Noël Lievrouw, bezieler van De Torenvalk, heeft nog plannen in overvloed “om het water wat properder en de lucht wat blauwer te krijgen.”

In een vorig leven was Noël Lievrouw leerkracht en opvoeder in het Sint-Jozefscollege, later De Bron, in Tielt. Dat leven combineerde hij met zijn grote inzet voor Natuurpunt De Torenvalk en de drang om onze regio groener en schoner te maken. Iets waar hij samen met een grote groep vrijwilligers ook in slaagt. Hun nieuwste ‘kindje’ is het net verworven Walbos.

Waar komt jouw liefde voor de natuur eigenlijk vandaan?

“Die is er gekomen dankzij mijn vader. Hij was een bouwvakker en was daar heel fier op. Ook ik ben daar trouwens best wel trots op en intussen ben ik bij mijn kinderen ook flink aan het bouwvakken. Het zit dus in de genen. We hadden geen auto of tv, dus op zondag gingen vader en zoon wandelen om naar de vogels te kijken en eieren te roven. Toen mocht dat nog.”

Is dat mee de reden waarom je leerkracht aardrijkskunde bent geworden?

“Mijn droom was eigenlijk om biologie te studeren, maar dat werd me afgeraden omdat ik in de richting economie zat. Ik heb toen een masteropleiding economische wetenschappen gevolgd, wel interessant, maar ik heb dat nooit met volle goesting gedaan. Toen kwam de kans om in het College leraar aardrijkskunde en opvoeder te worden en zo ben ik erin gerold. Ik reis ook bijzonder graag, toen al trok ik liftend door Europa, dus ik kon mijn leerlingen vertellen over dingen die ik zelf had gezien.”

Hoe is De Torenvalk dan uiteindelijk ontstaan?

“Tussen mijn leerlingen zaten er ook een paar die net als ik vogels gingen spotten, maar geen auto hadden. Zo trok ik er als leraar met drie tot vier leerlingen op uit en is De Torenvalk ontstaan. Die oud-leerlingen zijn nog steeds lid, trouwens. De naam komt van een gewonde torenvalk die ik ooit vond bij een terugkeer uit het buitenland. We hebben die toen verzorgd en weer vrijgelaten. Dat groepje vrienden van toen is later een vzw geworden, dan regionaal gaan werken en is blijven groeien tot zijn huidige vorm, een afdeling van Natuurpunt.”

De Torenvalk heeft al tal van projecten op poten gezet. Waar ben je zelf het meest trots op?

“Ik ben op zoveel dingen trots, denk maar aan de Dag van de Natuur, de containerparken die er op onze vraag gekomen zijn of het fietspad tussen Tielt en Wingene waarvoor we zelfs naar Brussel trokken. Als ik rond rij, zie ik elke dag opnieuw dat we echt wel een verschil hebben gemaakt in het landschap en de natuur. Het water en de lucht zijn een beetje properder geworden.”

Ik droom van nog meer bos, omdat het goed is voor iedereen

“Maar misschien ben ik het meest trots op de hele groep die dat werk altijd heeft gedragen. Je kan goede ideeën hebben of voor iets ijveren, maar als je alleen staat, kom je niet ver. Dat heeft me het meeste deugd gedaan, dat je altijd mensen vindt met het hart en verstand op de juiste plaats en dat die mensen mee willen doen, samen aan iets willen werken, vriendschappen smeden, hun handen durven vuilmaken en hun kop uitsteken, om uiteindelijk iets te realiseren.”

Jullie nieuwste project is het Walbos tussen Tielt en Ruiselede. Wat moet daar precies gebeuren?

“Het gebied is 14 hectare groot en momenteel bestaat het uit houtkanten, een klein bosje, een grote akker en grasland. We willen het grasland verder ontwikkelen tot een botanisch rijk grasland met bloemen en vlinders en van het akkerland willen we een bos maken. Zo krijgen we er een mooi natuurgebied in eigen streek bij en meer bos is goed voor het klimaat en de biodiversiteit, maar maakt de mensen ook gelukkiger, gezonder, actiever en creatiever. Op dit moment zoeken we nog veel helpende handen en fondsen om het gebied aan te pakken. Meer info kan je trouwens vinden op YouTube, door te kijken naar het filmpje ‘De Grijze Wouwen steunen het Walbos, jij ook?’.”

Zijn er nog dromen op natuurvlak in onze regio?

“Er zijn nog veel dromen! Ik droom van nog meer bos en natuur, omdat dat goed is voor iedereen en voor de gezondheid van de mensen. We gaan verder doen, aan ambities geen gebrek. Ik merk ook dat de jeugd wel bezig is met duurzaam leven, maar het mag natuurlijk niet bij een modeverschijnsel blijven en nu voelt dat soms wel zo aan. Als je iets wil bereiken, moet je meer doen dan een Facebookberichtje liken. Je moet uit je pijp komen.”

“Daarom kan ik de klimaatbetogingen alleen maar toejuichen. De boodschap die ze brengen, is overduidelijk. Formidabel dat ze dat willen doen. Het zal echter meer vergen dan enkel maar betogen, maar je kan je zo wel uiten. Ik probeer hetzelfde te doen, maar dan door de inzet van elke dag. Mensen rondgidsen, dingen plannen, gebieden beheren… De handen uit de mouwen steken, dus.” (LDW)