Isabel Coysman (41) uit De Panne had de touwtjes stevig in handen: getrouwd, mama van twee kindjes en een job als communicatieverantwoordelijke. Die balans raakte zoek na de dood van haar zus Liesbet die na 12 jaar de strijd tegen kanker verloor. “Ik wist het plots allemaal niet meer”, klinkt Isabel eerlijk. Eén sessie bij de loopbaanbegeleider gooide haar professionele leven overhoop. En nu wil ze zelf mensen helpen.
“Mijn zus en ik, dat waren twee handen op één buik. Een blik volstond om elkaar te begrijpen”, vertelt Isabel. “Ik ken geen enkele vrouw die krachtiger was dan zij. Een toffe echtgenote en mama van twee zoontjes. We liepen elkaars deur niet plat, want zij woonde nu éénmaal in Wondelgem, maar toch wisten we alles van elkaar. We waren zoals echte zussen horen te zijn. Liefst twaalf jaar heeft ze gestreden tegen verschillende vormen van kanker. Met een ongelooflijk doorzettingsvermogen deed ze dat, maar op 24 oktober 2020 hield haar leven op. Ik was een stukje van mezelf kwijt.”
Loopbaanbegeleiding
Dat verlies deed Isabel reflecteren. Wat verlangde ze van het leven? Welke mama en echtgenote wilde ze zijn? Welke professionele doelen had ze? Omdat ze niet alle antwoorden zelf wist, koos ze voor loopbaanbegeleiding. “Een West-Vlaming is wat stug in het zoeken naar begeleiding, ook ik. Uren praten over mezelf in een zetel zag ik niet zitten. Eén sessie bij de loopbaancoach deed echter mijn ogen openen. Zij liet me tekenen hoe ik mijn werk zag. Een paar dagen later nam ik ontslag als communicatieverantwoordelijke bij de gemeente De Panne, een job die ik vijftien jaar had gedaan. Waarom? Door, na de dood van mijn zus, mijn vizier op mijn eigen leven te richten zag ik opeens waar mijn doel lag. Ik wilde een nauwer en dieper contact met mensen. Ik had gezien wat de coach voor mijn leven had betekend en wilde ook dat verschil kunnen maken.”
Inzichten na overlijden zus
Isabel gaf haar vaste job op zonder echt te weten waar ze professioneel terecht zou komen. Waar een wil is, is een weg en dus vond ze werk op de dienst Human Resources in het AZ West in Veurne. Na dat vervangingscontract week ze uit naar Zilvervogel, een groep van woonzorgcentra, maar uiteindelijk kon ze vast aan de slag in het ziekenhuis in Veurne. “Het overlijden van mijn zus heeft mijn leven overhoop gegooid, maar haar dood heeft me ook inzichten gegeven waar ik anders misschien geen oog voor zou gehad hebben”, beseft ze.
Coach in bijberoep
Naast haar werk in het ziekenhuis is Isabel recent ook gestart als coach in bijberoep in de groepspraktijk Vitaflow in Koksijde. Haar begeleiding legt zich toe op burn-out, persoonlijke groei en loopbaanbegeleiding. “Verwacht je niet aan een zetel waarin je je moet neervlijen om uren over jezelf te praten”, neemt Isabel meteen al een vooroordeel weg. “Ik ga actief op zoek naar waar het vastloopt en hoe we dat kunnen ombuigen. De confrontatie ga ik niet uit de weg want die is soms nodig om veranderingen teweeg te brengen. Wil je jouw leven echt over een andere boeg gooien, dan moet je actie ondernemen.”
‘Ik ga mijn vaste job toch niet op de helling zetten.’ ‘Ik heb een vast inkomen en moet de rekeningen betalen.’ Het zijn vaak gehoorde excuses die mensen aanmoedigen om vooral niet voor een nieuwe manier van aanpakken te kiezen. “Ik snap dat volledig, want ik heb dat ook ervaren. Wat ik vooral aanmoedig, is dat de antwoorden er zijn, maar dat je ze vooral moet durven zien. Ik moest van mijn coach mijn droomjob tekenen. Een rare opdracht, maar wel één die mijn ogen opende. Dat wil ik ook teweegbrengen bij de mensen die ik help. Waarom zou je niet kunnen groeien in een nieuwe rol? Een ander aandachtspunt is de blik naar jezelf richten. Te vaak denken we in functie van een ander. Gun jezelf wat me-time zonder dat je je daarover schuldig voelt.” (GUS)
Meer informatie: www.isacoach.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
