Op menig muzikaal feestje in het Tieltse kan je Dennis Desmet spotten. Hij is dan ook een muzikale duizendpoot. Doordeweeks vind je Dennis echter in De Bron in Tielt, waar hij werkt als administratief medewerker.
Een ‘multi-instrumentalist’, zo noemen ze hem in Tielt. Maar ook de man van de kopietjes in De Bron. Dennis Desmet heeft in elk geval een gevarieerd leven, met straks een volgeboekte zomer voor de deur.
Als je werkplek een school is, denken velen meteen aan leerkrachten. Jij bent echter administratief medewerker. Wat houdt die job precies in?
“Binnen De Bron ben ik ‘de man van het rotariaat’, ofwel het kopiecenter. 90 procent van mijn werk is het draaien van alle kopiewerk voor de leerlingen. Daarnaast hou ik het archief up-to-date, plaats ik bestellingen en als er in school ergens een streepje muziek of microfoon moet zijn, ben ik de technieker van dienst. Soms moet ik ook invallen bij het toezicht als er een collega-opvoeder afwezig is.”
Voelt het werk anders aan nu de leerlingen examens hebben?
“Voor mij is de examenperiode uiteraard een heel drukke periode. Alle examens afdrukken, met het juiste aantal en de correcte bijlages, in de passende enveloppe in het juiste lokaal afleveren, ik moet er het kopje bijhouden. Maar eigenlijk is dit nog een fijne periode. Ik kan mijn werk meer organiseren per dag, doorheen het schooljaar is dat toch iets hectischer.”
Het onderwijs komt de laatste weken (alweer) negatief in het nieuws. Wat houdt jou toch in je job op school?
“Eerlijk? Het is dicht bij huis, het is één van de prachtigste gebouwen van Tielt met een fantastische tuin, er werken een honderdtal heel fijne mensen en je blijft tussen de jeugd. Wat wil een mens nog meer? Toen ik in 2010 voor een andere job ging, was het in een school beginnen of De Keet openhouden. (lacht) Dat het onderwijs negatief in het nieuws komt, is een spijtige zaak. Ik merk vooral dat het er zowel voor de leerlingen als voor de leerkrachten niet gemakkelijker op geworden is. Vooral het via vele kanalen bereikbaar “moeten” zijn, is een hele verandering in vergelijking met de tijd toen ik nog op de Bronse schoolbanken zat.”
Muziek speelt een bijzonder grote rol in je leven. Kreeg je die microbe al jong te pakken?
“Toen ik zeven was, kroop ik voor het eerst achter een drumstel. Vanairs, één van mijn huidige bands, repeteerde toen in het atelier van mijn ouders. Sinds die dag heb ik steeds muziek gespeeld. Toen ik 13 was en een week moest thuisblijven door de windpokken ben ik gitaar gaan spelen. Stelselmatig zijn daar nog instrumenten bijgekomen. In Tielt noemen sommigen mij ‘de multi-instrumentalist’, maar eigenlijk kan ik géén noot lezen en geen enkel instrument heel goed spelen. Ik speel alles op het gehoor en mijn keyboardtoetsen hangen vol ‘plakkertjes’ om mijn akkoorden te kunnen vinden. (lacht) Maar ik kom er mee weg.”
“Ik speel alles op het gehoor, want ik kan géén noot lezen”
Kan je duiden hoe belangrijk muziek is in je leven?
“Eigenlijk sta ik op en ga ik slapen met muziek. Ik doe ook niets liever dan optreden, al is het in het kleinste cafeetje van het kleinste dorp. Je eigen geschreven muziek kunnen en mogen brengen voor mensen en nadien toffe reacties krijgen, is heel dankbaar. Ook onderweg zijn samen met die bandkameraden, van het inladen tot de nabespreking, héérlijk vind ik dat!”
Hoe blik je terug op de afgelopen coronajaren, zowel op professioneel als muzikaal vlak?
“Op school was dit toch geen sinecure met alle veranderende maatregelen. Constant schakelen, bijspringen, plannen maken en dan ultiem toch weer moeten wijzigen en intussen toch proberen de goede sfeer erin te houden. Dikwijls deed ik mijn hoed af voor mijn collega-opvoeders en de leerkrachten! Voor repetities en optredens was het uiteraard een magere periode. Maar toch kan je altijd wel iets doen. Samen met Simon Blanchaert, de bassist van Hands Off The Barmaid, heb ik vier nieuwe nummers geschreven, met Schorriemorrie deden we een online kerstshow, met Maïskie Molie een online dj-set en samen met leerlingen van de minionderneming brachten we de Local Madness 2-cd uit.”
Hoe ziet de zomer er straks voor je uit?
“Een drukke optredenmaand in juli en iets meer genieten in augustus. De Tieltse Feesten, Dentergem Ommegank, Melkrock en Dranouter zijn vaste waarden. Tussen het optreden door zoek ik vaak de rust op. Dan trek ik naar Middelkerke, de Westhoek of naar de eigen vertrouwde Poelberg met als eindstop De Oude Kutskapelle, ofwel de Sint-Annakapel. Al van kindsbeen af kan ik blijven kijken naar de schoonheid en de tragiek ervan. Door mijn stamboomonderzoek, wat een ietwat aparte hobby van mij is, ontdekte ik dat mijn familiewortels daar al dateren van de jaren 1600. Ik voel er mij dus nauw mee verbonden.”
Zijn er nog (grote) dromen?
“Ik hoop dat ik nog veel kan en mag blijven optreden. Dat maakt mij nog steeds het gelukkigst. Natuurlijk ook dat we lang en gezond mogen blijven leven. Vorige herfst overleed mijn laatste grootouder. Dat doet me toch stilstaan bij het feit dat we niet zoveel tijd hebben hier. Als ik kaartjes stuur, wens ik de mensen steeds ‘veel geluk, liefde en jolijt!’ Voor mezelf mag dat hetzelfde zijn!” (lacht)
(LDW)
Dennis Desmet
Privé: Dennis (35) woont in Tielt en is samen met Charlotte Decroubele. Zij heeft twee zonen, Sem en Bent.
Studies en loopbaan: Volgde economie-moderne talen in De Bron. Werkte vijf jaar in het familiebedrijf van zijn ouders, Desmet Dura bvba en Duraplast nv. Sinds 2010 aan de slag in zijn oude school De Bron als administratief medewerker.
Vrije tijd: Dennis’ vrije tijd gaat grotendeels naar repeteren en optreden met zijn bands: Hands Off The Barmaid, Maïskie Molie, De Schorriemorrieband, Vanairs, Les Cavaliers en sinds kort ook Radio Figaro. Hij houdt ook van wandelen, tafelen, terrasje doen en doet ook aan stamboomonderzoek.
Belfortbabbel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
