Levi Vermote stuurt de Push Skateboard Academy: “We bereiken 200 jongeren in Oostende en Brugge”

Levi Vermote (42) is de drijvende kracht achter de Push Skateboard Academy, de organisatie die op Mariakerke en in Brugge kwetsbare jongeren ondersteunt. Hij leidt nu projecten rond het skaten en is een sociaal zeer betrokken Oostendenaar met een duidelijke maatschappijvisie.

“Ik ben hier geboren en opgegroeid. In Brussel woonde ik met tussenpozen tien jaar, maar met de kust en de zee heb ik een echte band. En uiteraard met boten. Ik was onlangs op een surftrip met zeven vrienden en woonde tien dagen op een boot. Weliswaar van een ander kaliber dan de Mercator”, zegt Levi Vermote als hij de driemaster betreedt. Hij heeft ook een connectie met boten door het verlies van zijn broer bij een scheepsramp.

Je hebt best wel wat gestudeerd.

“Na mijn studies in 2014 wou ik eigenlijk onderzoekswerk doen. Ik was gefascineerd door theorieën rond bijvoorbeeld duurzame mobiliteit. Maar het bleef te veel bij het theoretische. Ik heb daarna anderhalf jaar in Palestina gewoond; één hoofdstuk in mijn PhD ging trouwens over hoe je duurzaam transport kon organiseren voor conflictzones. Ik was ook drie maanden in Congo voor mijn masterthesis, reisde ook een jaar in Australië, Nieuw-Zeeland en Indonesië. Nadien vond ik werk als onderzoeker en lesgever in Howest binnen de vakgroepen economie en toegepaste gezondheidswetenschappen.”

Is vanuit dezelfde insteek ook het project ‘Vesche Vis’ gestart?

“Bij Howest was ik bezig binnen het domein netwerkeconomie en wou een concreet project realiseren. Met Buitengoed startte ik met ‘Vesche Vis’ waarbij men goedkoper vispakketten kon kopen. Het werkte in economieën met een grote kustlijn en ik wou dat ook hier proberen. We zaten in Gent, Brussel en Oostende maar duurzaamheid en visserij waren niet zo goed te rijmen. De vis moet sneller van producent naar consument. Het project is na een tweetal jaar gestopt.”

“We zijn te veel bezig met rijkdom, consumptie ego en veiligheid”

Toch een hele andere wereld dan die van de skaters waar je nu actief bent. Hoe ben je er terecht gekomen?

“Ik ben al enkele jaren enkel met skatesport bezig en ben coördinator van twee vzw’s, Coast Capital in Oostende en Beastwood in Brugge. In 2017startte ik ermee en in 2020 gaf ik mijn job bij Howest daarvoor op. Coast Capital doet sociaal-sportief werk en is bekend van de skateschool, Push Skate Academy in Oostende. We willen de skateboardsport toegankelijk maken voor iedereen. We leren de technieken die je in alle board-sporten zoals snowboard, surfen, foilen en kitesurfen kan gebruiken. Het tweede luik is de topsport. Twee van de drie beste Belgen in de skatesport, Noah De Jaeger en Beau Brunclair komen van bij ons. Het is een mooie promotie voor de sport en onze werking. Skate Vlaanderen geeft nu toptrainingen en neemt zo onze werking wat over en zorgt ervoor dat die gasten maximale kansen krijgen op medailles op de Olympische Spelen. Het derde segment is het sociaal-artistiek project ‘Skate and Create’ waarbij we het skaten gebruiken als instrument voor sociale verandering. We geven workshops die hen inzichten bezorgen en werkten al samen met Arktos, Dyade, De Brem, De Bolle en Arcade. We bereiken met onze werking ongeveer 100 jongeren in Brugge en 100 jongeren in Oostende. Er is nu bij ons ook een vaste kracht aan de slag, met dank aan de steun van de stad Oostende.”

Waarom was je ook politiek actief?

“Omdat ik geloof dat je voor tal van projecten op lokaal vlak het verschil kan maken. Ik was in de vorige legislatuur enkele jaren gemeenteraadslid voor SP.A. Maar politiek is geëvolueerd. Ik ben opgegroeid in een periode van beroepspolitici zoals Martens en Dehaene. Die deden er geen andere job bij. Het politiek spel is de dag van vandaag fel veranderd en politici hebben nog andere jobs. De politici behartigen soms te veel de belangen van de multinationals. Zelf zal ik wellicht niet meer politiek actief zijn, maar ik wil wel ondersteunen.”

Je verloor op jonge leeftijd je broer bij een scheepsramp voor de kust van Gambia. Heeft dat jou veranderd?

“Je groeit op en verwacht dat eerst de ouderen sterven. En dan komt je jongste broer om het leven. Niels was 19. Ik was 22. Hij was op reis in Afrika en is samen met zijn vriend Tim om het leven gekomen toen een veerboot kapseisde voor de kust van Gambia in de Atlantische Oceaan. De dood van mijn broer heeft een serieuze impact gehad. Ik heb me daarna volledig op mijn studies gesmeten. Ik heb nog steeds een zeer goede band met Silke Beirens en haar zus Aagje die een deel van de reis van Niels meemaakten. Zelf reisde ik ook naar Gambia en onlangs dienden we een aanvraag in om in Gambia een skatepark te ontwikkelen.”

Welke ambities en verwachtingen heb je nog?

“Ik zou graag verder werken op de drie pijlers van Coast Capital. Maar dat is niet evident want een organisatie laten draaien op enkel subsidies is zeer moeilijk. Lidgelden, events en sponsoring genereren 80 procent van de inkomsten in onze vzw’s. Ik hoop dat de maatschappij een andere richting uitgaat want de mensen zijn te veel bezig met de rijkdom, consumptie, hun ego en veiligheid. Het waren ook thema’s waarmee de Griekse filosofen bezig waren. Je kunt nooit 100 procent bevredigd zijn in je rijkdom én je erkenning én je veiligheidsgevoel. We leven ook te gejaagd en dat besef je als je in het Zuiden bent. Het tempo is daar helemaal anders. De nieuwe rijkdom is tijd en rust.”