Laureate Vredesprijs bezoekt Ieperse scholen: “Ik zag zelfs leerlingen huilen”

Op de foto zien we links Princess Okokon en rechts Destiny Philips, een van haar medewerkers die ook slachtoffer werd van mensensmokkel, met achteraan de vijfdejaars van het VTI en vredesambtenaar Filip Deheegher. (foto TOGH) © TOM GHEERAERT
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Op zaterdag 11 november zal de stad Ieper haar achtste Vredesprijs uitreiken aan Princess Inyang Okokon, die als Nigeriaanse slachtoffer werd van mensenhandel, in Italië ontsnapte uit de gedwongen prostitutie en het nu opneemt voor meisjes die hetzelfde meemaken. Deze week mag ze langsgaan in de Ieperse middelbare scholen om haar verhaal te vertellen.

De Vredesprijs wordt driejaarlijks uitgereikt aan een persoon of organisatie die zich in het recente verleden, waar ook ter wereld, heeft ingezet voor de Vrede. Nadat in 2020 Campaign to stop Killer Robots de prijs in ontvangst mocht nemen, waren dit jaar Forbidden Stories, International Network on Explosive Weapons, Princess Okokon, Mahbouba Seraj, Karinna Moskalenko en Combatants for Peace (CFP) de genomineerden. Uiteindelijk werden 2.022 stemmen uitgebracht en kwam Princess Okokon als winnaar uit de bus.

“Zien hoe mooi Ieper heropgebouwd werd na de oorlog, geeft me hoop”

“Ze groeide op in Nigeria”, vertelt vredesambtenaar Filip Deheegher. “Ze was een prima kok en baatte er een eigen restaurant uit tot ze door een dame aangesproken en uitgenodigd werd om Nigeria te verlaten en als kok aan de slag te gaan in Europa. Het leek de kans van haar leven. Princess werd naar Londen gevlogen en vandaar naar Italië gebracht. Toen pas werd haar duidelijk dat ze het slachtoffer was van mensenhandel. Princess belandde in de straatprostitutie. Uiteindelijk kon ze zich samen met een klant, die haar latere echtgenoot werd, bevrijden.”

Princess heeft inmiddels de organisatie PIAM opgestart om de slachtoffers van mensenhandel te identificeren en te begeleiden en om degenen die besluiten uit de prostitutie en uitbuiting te stappen, te ondersteunen. “De meisjes die ze kan redden, krijgen onderdak in één van haar opvangtehuizen, leren Italiaans en krijgen opleiding in functie van werkgelegenheid, om op termijn een zelfstandig leven te kunnen leiden”, vervolgt Filip. “Princess startte in 2020 ook in Nigeria een initiatief op. Om te vermijden dat meisjes slachtoffer worden van mensenhandel helpt zij vrouwen door middel van micro-financiering. Zo kunnen zij een eigen zaak uitbouwen, een zelfstandig leven leiden en hun kinderen naar school brengen… Op die manier voorkomt ze dat meisjes in handen vallen van mensenhandelaars.”

Scholenbezoek

Traditiegetrouw wordt de Vredespijs uitgereikt op 11 november, maar Princess Okokon kwam dinsdag al in Ieper aan. “Net als de voorbije edities werd de laureaat gekozen door de leerlingen uit hoofdzakelijk de tweede en derde graad van het secundair onderwijs in Ieper, dus maakte ze deze week tijd om in gesprek te gaan met die leerlingen”, vervolgt Filip Deheegher. “Het lijkt me op vandaag immers meer dan ooit nodig om ook positieve verhalen te brengen en mensen te valoriseren die hun nek uitsteken voor hun bijzondere prestaties voor anderen.”

Woensdag stond Princess voor leerlingen van de Heilige Familie en het VTI. “De studenten waren echt aandachtig en ik heb het gevoel dat wat ik vertelde wel een impact had”, vertelt Princess. “Mijn belangrijkste boodschap was dat ze kunnen zien dat de mensen in de wereld ook vrede kunnen maken, en niet alleen oorlog. Ook heel belangrijk vond ik het om hen te wijzen op het belang van onderwijs en het behalen van een diploma. Velen van hen wisten toch weinig over de ontberingen en uitdagingen die je moet doorstaan als je slachtoffer bent van mensenhandel en dat er een sterke link bestaat tussen prostitutie en mensensmokkel. Sommigen waren onder de indruk, want ik zag toch enkele leerlingen huilen.”

Mooie stad

Princess Okokon maakte woensdagmiddag ook een rondrit in de regio om kennis te maken met het oorlogsverleden van Ieper. “Mijn eerste indruk van Ieper is dat het een heel mooie stad is. Ook het oorlogsverleden boeit me. Niet zozeer de gruwel en de ellende van de Eerste Wereldoorlog, maar vooral dat de mensen erin geslaagd zijn om hun verwoeste stad zo mooi te heropbouwen. Dat geeft me hoop dat alles wat kapot is ooit weer in volle glorie kan hersteld worden, ook op andere plaatsen in de wereld waar het nu nog oorlog is.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier