Vier spelers van de A-kern van KV Kortrijk sloten woensdagavond heel even aan op de training van de G-voetbalploegen van de Veekaa. Een bijzondere ervaring voor de zowat 40 voetballers met een beperking die de club rijk is. “De trots die ze hebben door zichzelf KVK-speler te kunnen noemen, is heel veel waard”, zegt trainer en coördinator Youssef Ouassou.
Voor KV Kortrijk-aanvallers Jesaja Herrmann, Luqman Hakim, middenvelder Ante Palaversa en de jonge Kortrijkzaan en neoprof Tsotne Bendianishvili stond woensdagavond een wel heel speciale training op het programma. De vier A-kernspelers sloten heel even aan bij de G-voetballers van KVK. Ook voor hen is het voetbalseizoen net begonnen, op Stade stond de tweede training op het menu.
Derby tegen Essevee
“Binnen KV Kortrijk hebben wij eigenlijk drie G–voetbalteams”, legt Simon Clinckemaillie, community manager van de Veekaa uit. “Er zijn de Blues, de Reds en de Whites, grosso modo opgedeeld naar voetbaltechnisch niveau en welke sportieve uitdaging de speler in kwestie zoekt. Voor de Blues is een balletje trappen onder vrienden en begeleiding van onze coaches al voldoende bijvoorbeeld. De Reds en de Whites zijn net wel op zoek naar dat competitieve element en spelen competitiewedstrijden tegen andere G-voetballers uit de streek.”
Zo staat ook dit seizoen onder meer een stevige derby tegen SV Zulte Waregem op het programma, maar er ook Club en Cercle Brugge komen langs, net als clubs als Stasegem, Ledegem en Marke. De G-voetballers van KV Kortrijk trainen één keer per week, op woensdagavond. “Intussen tellen we alles samen toch al een veertigtal spelers”, zegt Youssef Ouassou.
Trots op Veekaa
Hij is coördinator van het Kortrijkse G-voetbal en hoofdtrainer van de ploegen. Samen met zeven andere coaches en begeleiders zorgt hij voor variatie op het veld en de juiste persoonlijke aanpak voor elke voetballer. “Bij ons staat drie zaken centraal: voetbalplezier met de bal, fair play en respect voor iedereen”, zegt Youssef. “Het is nu mijn tweede jaar hier en ik moet zeggen dat ik er almaar meer van geniet. Geloof me, het niveau bij sommigen ligt echt wel hoog. Voetbaltechnisch moeten ze lang niet altijd onderdoen voor spelers in de reguliere reeksen.”
Dat merkten ook Luqman en Herrmann in een onderling wedstrijdje met kleine doeltjes en Palaversa en Bendianishvili bij een afwerkingsvorm. De spelers van de eerste ploeg keken meermaals hun ogen uit naar hoe de G-voetballers zich toonden tussen de lijnen. “Dat zij hier vandaag zijn, betekent wel wat voor onze jongens”, zegt coach Youssef. “Je voelt dat ze trots zijn om zichzelf ook KVK-spelers te mogen noemen. Wij zeggen ook nooit dat ze ‘maar’ G-voetballers zijn. Neen, iedereen die hier speelt, is een speler van de Veekaa.”
Deaf Devils
De broers Randall (15) en Rowan (16) Vandersteene spelen allebei bij de Reds, de ploeg met het hoogste niveau binnen het Kortrijkse G-voetbal. Randall heeft een vorm van autisme, Rowan ernstige problemen met zijn gehoor. Voor hen is een reguliere voetbalploeg geen optie, zo klinkt het. “In het G-voetbal ben ik opgebloeid”, vertelt Rowan. “Het is mijn eerste volwaardige seizoen hier in Kortrijk, na het coronajaar vorig jaar. Eerder speelde ik bij Daring Brugge, KFC Marke en Ledegem.”
Rowan, doelman van nature, hoopt via zijn prestaties bij KV Kortrijk een selectie voor het Europees kampioenschap bij de Deaf Devils af te dwingen, de nationale ploeg voor doven en slechthorenden. “Die kans zit er echt wel in”, zegt hij. “Ik mocht er recent al twee keer meetrainen. Ik ben vooral blij om nu in zo’n mooie club als KV Kortrijk te kunnen trainen en spelen. Mijn grote voorbeeld in doel? Thomas Kaminski én Marko Ilic, de huidige nummer één van KVK.”
Terwijl de G-voetballers verder oefenen op voorzetten en afwerken, overschouwt coach met een brede smile zijn troepen. “Ik geniet er elke keer weer van”, zegt hij. “Het plezier straalt van de gasten af en daar doe ik het voor. We kennen de achtergrond van elk van hen, we weten welke de aandachtspunten zijn en neen, dat is niet altijd even gemakkelijk. Maar op het veld telt uiteindelijk maar één iets: de bal. En scoren natuurlijk.” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
