Krak van Oostrozebeke : “Mijn engagement is mijn dada, ik kan niet zonder”

V.l.n.r.: Krak André Vanveerdeghem, Kristiaan Blondeel, Luc Castelein, Gianni Vantieghem, Stephie Vantieghem, Bastiaan Vanveerdeghem en Johan Wullaert. © CLY
Julien Cluyse
Julien Cluyse Medewerker KW

Voor André Vanveerdeghem (66) is deze Krak-verkiezing de bekroning van jaren belangeloze inzet in het verenigingsleven en op zijn Pauwhoek.

“Na mijn huwelijk in 1980 ben ik in Oostrozebeke komen wonen”, vertelt André. “Eerst in de Stationsstraat en later in de ouderlijke woning van mijn vrouw Trees in de Ingelmunstersteenweg. Mijn grootste bekommernis was meteen zorgen voor een goede integratie in de buurt. Om die integratie te bevorderen werd ik al vlug lid van de Gezinsbond en tot op vandaag ben ik nog steeds bestuurslid.”

Buurtkermis

“Het duurde niet lang of ik werd al vlug aangesproken door Walter Derveaux om lid te worden van het feestcomité van Pauwhoekommegang. Daar ben ik meteen op ingegaan. Toen Walter het voorzitterschap niet meer zag zitten en zijn ploeg er de brui aan gaf, heb ik het roer overgenomen en gezorgd voor een nieuwe elan. Er werd een nieuw bestuur gevormd met onder andere Hendrik Vanhollebeke, Johan Wullaert, Luc Castelein en Stephie Vantieghem. Intussen ben ik al tien jaar voorzitter van het feestcomité, en we zijn niet van plan om ermee te stoppen.”

“Ondertussen ben ik ook al tien jaar voorzitter van de adviesraad voor veilig verkeer. Of ik nooit te veel hooi op de vork nam voor iemand die ook nog een fulltime job had? Kijk, mijn engagement in het verenigingsleven is mijn dada. Ik moet bekennen dat ik niet zonder kan. Alleen heel spijtig dat corona al die zaken dwarsboomt. De meeste energie stop ik echter in de jaarlijkse Pauwhoekommegangfeesten of de buurtkermis. Met de voorbereiding van die feesten ben ik maanden op voorhand bezig. Die feesten zorgen voor een goed buurtschap. Hier is geen sprake van verzuring. Sinds ik op pensioen ben, stop ik nog meer tijd in de voorbereiding ervan.”

Twee feestweekends

“Ik merk dat ik er heel veel waardering voor in de plaats krijg. Onlangs, toen ik met mijn team de kerststal aan het opzetten was, kreeg ik heel wat goedkeurende knikjes, en zeiden voorbijgangers ook dat ze dit waarderen. Voor mij en mijn team is dat geen opdracht. We doen dat graag. Vergeet niet dat wij een van de enige wijken zijn die het traditionele wijkfeest nog organiseren. Alle andere woonwijken zijn ermee gestopt. Wij gaan door, al is het een enorm werk, want op ons kermisproramma staan ook twee wielerwedstrijden en vier zettingen voor de vinkeniers. Alles gebeurt vanuit mijn schuurtje dat dienst doet als feestlocatie. Zo sparen wij de zware kost van een feesttent uit.”

“Of de verkiezing tot Krak iets doet met mij en mijn team? Heel zeker. Toen ik het nieuws vernam, was dit voor mij een enorme verrassing. De concurrentie was bikkelhard. Het betekent voor mij een schouderklopje om er met mijn medewerkers mee door te gaan. Ik was echt aangenaam verrast. Ik hoop alleen dat na twee jaar stilstand door corona we onze wijkfeesten nieuw leven kunnen inblazen. Als alles doorgaat, wordt het wijkfeest uitgesmeerd over twee feestweekends.”

Hoelang hoop je met dit vrijwilligerswerk nog te kunnen doorgaan?

“Zolang mijn gezondheid dit toelaat en ik op de steun kan blijven rekenen van mijn medewerkers. Alleen kan ik de Pauwhoekommegangfeesten niet aan. Zonder de steun van mijn zoon Bastiaan, die er ook volop zijn schouders onder zet, en zonder de andere bestuursleden, mogen we die feestelijkheden vergeten.”

Verwacht je nu meer medewerking voor je wijkfeesten?

“Absoluut. Ik kan best nog een paar jonge medewerkers gebruiken. Zo zijn onze wijkfeesten ook verzekerd naar de toekomst toe. Ik ben er zeker van dat mijn Krak-overwinning veel mensen zal inspireren om zich op een of andere manier in te zetten voor de buurt. Daarbovenop ben ik er haast zeker van dat deze prijs sociaal voelende Oostrozebekenaren zal aanzetten om gelijkaardige initiatieven op poten te zetten. Misschien krijgen ze wel het idee om ook een bescheiden wijkfeest te organiseren. Hoe dan ook, mijn verkiezing is volgens mij hét bewijs dat er grote nood is aan meer sociaal contact en goed buurtschap. Alleen is het heel spijtig dat mijn vrouw Trees dit niet meer kan meemaken.”

BIO

Privé

De 66-jarige André Vanveerdeghem is een geboren Markegemnaar die opgroeide binnen een gezin van vijf kinderen. Na de lagere school volgde hij een opleiding in de afdeling metaal aan het VTI in Tielt. Hij huwde in 1980 met Trees Vancoillie die in 2017 kwam te overlijden. Sinds zijn huwelijk is hij woonachtig in de Ingelmunstersteenweg. Hij is de vader van Barbara en Bastiaan.

Loopbaan

Hij was 30 jaar lang zelfstandig loodgieter en chauffageman, samen met zijn twee broers. Op 1 januari 2021 ging hij op pensioen.

Vrije tijd

Zijn grootste hobby’s zijn de Pauwhoekommegangfeesten organiseren en knutselen in de tuin.