Krak van Oostende: “Ik probeer mee het leed in Wallonië te verzachten”

Nathalie Tahon en Nico Vanden Meerschout: een koppel met een hart van goud. © JRO
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Nathalie Tahon, de kersverse Krak van Oostende, trok sinds de overstroming in juli in Wallonië en de Ardennen, verschillende keren naar het getroffen gebied om er de slachtoffers een hand onder de riem te steken. Ze bakte er vis en hamburgers en ging er heel wat ingezamelde goederen afleveren. “Ik ben blij met de titel, maar ik doe het met hart en ziel.”

Nathalie heeft een hart van goud en dat mag je best letterlijk nemen. “Toen ik juni de streek rond Luik, Verviers en Pepinster een enorme watervloed te verwerken kreeg, twijfelde ze geen seconde. Ze moest en zou de slachtoffers in de regio gaan helpen. Om de paar weken trok ze naar het getroffen gebied om er ingezamelde goederen af te leveren. Meer nog: ze ging er verse vis bakken en bakte er hamburgers. Ze is blij met de erkenning die ze nu krijgt.

Niet voor de erkenning

“Ik ben blij dat de mensen appreciëren wat ik doe”, zegt Nathalie. “Ik doe het echter niet meteen voor de erkenning hoor. Ik vind het vooral belangrijk dat die mensen geholpen worden. Er zijn veel meer vrijwilligers dan ik alleen. Heel wat mensen met dezelfde ingesteldheid trekken wekelijks of maandelijks naar de getroffen gebieden om hetzelfde te doen als ik. We kennen elkaar ondertussen een beetje en spreken af wie wanneer gaat, zodat we daar niet allemaal op hetzelfde moment hulp gaan bieden.”

Nathalie stopte al heel wat uren in de inzameling van goederen. “De mensen zijn bijzonder vrijgevig geweest”, vervolgt de kersverse Krak van Oostende. “In het begin moet je alles in gang steken en mensen vragen om steun. Maar na een tijdje ging het bijna vanzelf. Dat doet deugd, want dat betekent dat mensen heel veel begrip hebben voor de situatie.”

“Toen ik het getroffen gebied voor de eerste keer binnen reed, leek het wel een oorlogszone. De meeste mensen zijn er alles kwijt. Dat leed probeer ik voor een deel te verzachten, al is dat niet zo simpel. Stel je maar eens in hun plaats. Ik keer elke avond wel terug naar mijn warme thuis, de meeste mensen kunnen dat daar nog steeds niet.”

Nathalie plaatste de nominatie als Krak van Oostende op sociale media en dat bracht haar veel stemmen op. “Ik heb daar bewust niet veel reclame rond gemaakt omdat ik het gevoel had dat ik teveel erkenning zou vragen voor wat ik doe”, zegt ze. “Ik vroeg de mensen om voor me te stemmen en ik heb nu eenmaal een erg grote vriendenkring en dat helpt natuurlijk ook wel. Ik ben hen heel erg dankbaar, want de titel heb ik aan hen te danken. Al is het voor mij misschien teveel eer. Veel liever had ik nog iets meer kunnen geven aan de slachtoffers van de overstromingen.”

Doorgaan tot mei

“Mijn plannen voor 2022? Ik doe voorlopig verder tot mei. Het is nog steeds nodig. De bedoeling is dat ik er nog enkele keren een warme maaltijd ga maken. Op 1 mei is er voor alle vrijwilligers een vrijwilligersfeest. Daarna stop ik ermee. Er zijn nu al locaties waar geen hulp meer nodig is en stap voor stap komen er stadjes vrij die geen hulp meer nodig hebben. Wat ik daar gezien heb, doet me heel erg nadenken over het leven. We moeten blij zijn met wat we hebben en ik ben ook mijn man dankbaar voor alles wat hij doet. Door hem hebben we alles wat we nodig hebben.”

Zou je je opnieuw inzetten bij een grote natuurramp als de overstromingen van juli?

“Dat zou ik zeker doen. Ik heb gezien hoe hard die mensen het te verduren gekregen hebben en ik heb ook gezien hoe dankbaar ze zijn voor de kleine dingen die je als vrijwilliger doet. Eigenlijk is het maar een heel klein iets, maar die mensen zien het als een grote hulp. Ik zou er geen moment over twijfelen, als er opnieuw iets zou gebeuren.”

Wat mogen we je wensen voor het nieuwe jaar?

“Dat het coronavirus volledig verdwijnt. Dit duurt nu al bijna twee jaar. Mensen hebben er genoeg van. Daarmee zou je mij een groot plezier doen, maar ik vraag teveel zeker?” (lacht)

Waar kijk je het minst naar uit in het nieuwe jaar?

“Nico voer de afgelopen jaren met de kleinere vissersschepen en werkte dan vooral ’s nachts. Binnenkort trekt hij telkens voor 25 dagen het zeegat in en dat zal ongetwijfeld voor veel ongerustheid zorgen. Dat betekent ook dat ik hem 25 dagen moet missen. Het zal aanpassen worden en daar kijk ik dus helemaal niet naar uit.”

Wie is Nathalie Tahon?

Privé

Nathalie Tahon (41) woont met haar man Nico Vanden Meerschout in een gezellige rijwoning in de Sint-Antoniusstraat in de Vuurtorenwijk.

Loopbaan

Nathalie is mama van vier kinderen: Chelsea (27), Chesney (25), Djensea (22) en Tristan (19). Nico is visser en daardoor vaak van huis weg. Net daarom bleef Nathalie thuis om voor de kinderen te zorgen en nu doet ze dat voor de kleinkinderen.

Vrije tijd

Nathalie houdt vooral veel van creativiteit. Ze maakt wat kunstwerken, kerst- en bloemstukjes en alles waar ze haar creativiteit in kwijt kan. De laatste maanden gaat al die vrije tijd echter naar de slachtoffers van de overstromingen.