Wat doet een mens zoal in coronatijden? Zeker in de woon-zorgcentra, waar de deuren maandenlang op slot zaten, moest men creatief uit de hoek komen. Daar zijn ze in Sint-Monica en de Drie Platanen zéker in geslaagd. Het resultaat is ‘Zwiegen en eten’, een kookboek vol recepten van bewoners, topchefs en bekende Oostendenaars.
‘Zwiegen en eten’ is een kookboekje samengesteld door de bewoners van woon-zorgcentra Sint-Monica en De Drie Platanen. Het idee kwam van ergotherapeuten Glenn Neyens en Hannah Knockaert. “We merkten dat het heel vaak over eten ging”, vertelt Glenn. “De ene persoon maakte iets op zo’n manier klaar, de andere had dan weer een eigen versie. Meestal zijn het ook echt familierecepten. Sommige recepten zijn ook echt bizar, gegroeid uit de schaarste van de oorlog, zoals oorlogsmayonaise. We besloten om er iets mee te doen om al die recepten niet verloren te laten gaan.”
Ook wijntips
Een twintigtal bewoners deelde graag hun recepten. Glenn en Hannah spraken enkele topchefs aan: Jelle Devisch van Pére et Mére, Dieter Dulst van Hof ter Molen, Michiel Rabaey van Storm, Pieter-Jan Rombaux van Bistro Rombaux, Ruigi Vermeire van L. E. S. S. en Filip Claeys van De Jonkman gingen op hun beurt aan de slag met de recepten van de bewoners. Ernest Opsomer en Shannon Buyens van L. E. S. S. Eatery zorgden voor de wijntips bij elk gerecht. Ook enkele bekende Oostendenaar gaven hun eigen familierecept: Martin Heylen, Sandra Bekkari, Sebastien Dewaele, Bart Tommelein en Aagje Vanthomme.
“De titel van het kookboekje kozen de bewoners zelf en verwijst naar de veelgebruikte uitspraak ‘zwijgen en eten’ in lang vervlogen tijden”, vertelt directeur Françoise Van Hoorebeke. “Velen onder ons zullen zich die zegswijze zeker nog herinneren. Aan tafel werd door de kinderen gezwegen. Bord leeg eten en zeker niet opvallen.”
Voor woonleefteam
Het boekje is te koop aan 12 euro en de opbrengst gaat naar het woonleefteam: “Zij zullen een mobiele versterking kopen en de terrassen aankleden”, gaat de directeur verder. “Eigenlijk willen we vooral de woon-zorgcentra positief in de kijker zetten, zeker na de moeilijke coronaperiode.”
“Samen eten, is ook thuis komen bij elkaar, onze overvloed delen met wie je liefhebt en koestert. Ook dit aspect voel je in het kookboekje. Altijd is er wel een verwijzing naar kinderen of kleinkinderen. De bouillon die de kleinkinderen vies klinken vonden en soep van fruit en groenten noemden, omdat de wortels erin zo zoet smaakten. De eierkoeken die gemaakt werden als het wat feestelijker mocht, want boterkoeken kwamen nog niet in huis. De pannenkoeken volgens het recept van oma, die klaargemaakt door de dochter nooit zo lekker smaakten. Zo heeft elk familierecept zijn charmes.”
In het boekje vind je ook een recept van burgemeester Bart Tommelein. Hij deelt zijn spaghetti, met veel vlees en rode wijn. “Mijn kinderen juichen altijd als ik de spaghetti à la papa op tafel zet”, vertelt hij. “En ik weet dat ik altijd een potje extra moet maken voor mijn schoonmoeder. Want: om de dochter te beminnen, moet je eerst de moeder winnen.”
Pieter-Jan Rombaux: ”Klassieke recepten een twist geven”
Pieter-Jan Rombaux baat Bistro Rombaux uit in Brugge. Hij werkte mee aan het boekje ‘Zwiegen en eten’. “Tijdens de lockdown had ik wel wat tijd, dus ik heb met heel veel plezier meegewerkt”, zegt hij. “Mijn opdracht was om de recepten een twist te geven. Het gaat vaak over klassieke recepten die thuis gemaakt worden. Ik maakte ze wat speelser, iets hedendaagser. Een recept voor eierkoeken, bijvoorbeeld. Hierbij gaf ik de suggestie om er verse aardbeien, bloemsuiker en vanilleroomijs bij te serveren.”
Blauwe kaas
“Sebastien Dewaele gebruikt komijn in zijn recept voor spaghettisaus. Wel, daar geef ik dan lamsgehakt bij. Of een recept voor macaroni: daar stel ik voor om het eens met blauwe kaas te maken. Het gaat vaak over klassieke, Vlaamse kost. En ja, daar hoort macaroni ondertussen ook bij. ( lacht ) Met een simpele aanpassing kan je al veel doen.”
In de familie
De zus van Pieter-Jan is trouwens kok op campus Sint-Monica. “Het zit wel wat in de familie, ja”, lacht hij. “Zelf heb ik ook heel mooie herinneringen aan het eten van mijn tante, die in een grootkeuken werkte, en aan de gerechten van mijn oma. Zij was een heel fijne kok. Mede dankzij hen wist ik op mijn veertiende dat ik naar de hotelschool wilde gaan”, besluit Pieter-Jan Rombaux.
Simonne Debruyne: “Rijstpaprecept nog van mama gekregen”
Simonne Debruyne viert op 30 juni haar 91ste verjaardag. Zij koos ervoor om haar recept voor rijstpap te delen. Haar rijstpap werd onlangs zelfs eens gemaakt voor alle bewoners van de derde verdieping. Het is een écht familierecept dat al vele generaties wordt doorgegeven, van moeder op dochter: “Ik heb dit recept van mijn mama gekregen”, zegt Simonne trots. “Ik was tien jaar toen de oorlog uitbrak. We woonden toen op de boerderij in Koekelare. Er was niet veel te krijgen, maar mijn mama was creatief en bakte heel veel: brood, havermoutkoeken, boterkoeken… en rijstpap natuurlijk. Ze kon heel goed koken en bakken. Ze leerde me het recept voor rijstpap en ik gaf het mee aan mijn drie dochters. Zij hebben het op hun beurt ook aan hun kinderen doorgegeven. En niet alleen mijn rijstpap is een succes: mijn kleinkinderen vragen vaak naar de crème au beurre van oma”, glundert Simonne. “Ik vond het heel leuk om mee te werken aan het boekje.”
Angèle Demulder: ”Heel lekker, maar wel heel veel werk”
Je vindt niet alleen familierecepten voor gebak terug in het boekje. Zo lees je er ook een recept voor coq au vin. Het is afkomstig van Angèle Demulder (89). Geen bereidingswijze die al generaties in de familie zit, maar wel op een bijzondere manier in het gezin van Angèle terecht kwam: “Mijn papa was ziek en dus moesten we heel veel naar de huisdokter”, herinnert ze zich. “Op een bepaald moment was het meisje dat er werkte hoogzwanger. Ik sprong in en ben er uiteindelijk acht jaar gebleven. Ik deed er van alles, de receptie, boekhouding, noem maar op. Het is daar dat ik het recept voor coq au vin heb leren kennen. De vrouw van de dokter kon enorm goed koken en heeft dat met mij gedeeld. Het was ook een succes bij mij thuis, mijn kinderen vonden het altijd fantastisch als ik het klaarmaakte. Maar eerlijk gezegd, het is wel veel werk. ( lacht ). Zeker omdat het vlees een dag op voorhand gemarineerd moet worden. Maar het is zó lekker!”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
