Voor Raynaldo Wybaillie (84) werd het een jaar zonder zijn echtgenote Eliane Desmet. Ze overleed in AZ Delta Menen aan de gevolgen van corona. Het is ook het eerste jaar in zijn flat aan de Leiekaai. “Ik jeun me in de mate van het mogelijke”, klinkt het. “Het is een aanpassing. Het gemis van Eliane is nog groot, elke dag.”
Samen met haar echtgenoot opende Eliane in 1975 het tenniscomplex Olympos in de Ten Brielensesteenweg. Eliane was de ‘moeder’ van Olympos dat nu in handen is van dochter Sofie en haar echtgenoot. Eliane werd ziek en had Alzheimer. Echtgenoot Raynaldo deed heel veel voor haar. Thuis blijven was door de vele zorgen evenwel niet langer haalbaar en in januari vorig jaar volgde een opname in woon- en zorgcentrum Het Pardoen.
“De laatste drie jaar van haar leven waren ook moeilijk en niet natuurlijk”, blikt Raynaldo terug. “Ik ben hier alleen en heb toch wat contact met de buren. Vroeger, in de villa aan de Geluwesesteenweg, woonden we 50 jaar op een eiland. Ik was altijd bezig.”
“Bijna elke dag ga ik naar de parkbegraafplaats. De as van Eliane staat daar in een columbarium. Meestal ga ik met mijn elektrische fiets. Ik zie ze vanop de straat en moet zelfs niet afstappen. Elke dag probeer ik in de late namiddag naar tennisclub Olympos te gaan en zie waar ik kan helpen. Bijvoorbeeld de bladeren wegblazen aan de padelterreinen. Er ligt daar een hele tuin rond en dat is iets wat ik graag doe.”
Eliane Desmet was de moeder van drie dochters Katrien, Sofie en Charlotte. “Onze oudste dochter Charlotte woont in Marokko”, vertelt Raynaldo. “Ze woonde in Ieper en is relatietherapeute. Door corona verloopt dat allemaal online. In september vorig jaar is ze vertrokken. We hebben contact via WhatsApp. Ik zie ze meer dan vroeger. (lacht) Ze zijn daar momenteel een huis aan het renoveren om er nadien een bed en breakfast uit te baten. Sofie woont in Kortrijk, Charlotte in Gent. Ze is binnenhuisarchitecte.”
Ereburger van Seoel
Raynaldo is de opa van zes kleinkinderen. Zijn oudste kleindochter Marie werd onlangs ereburger van Seoel. “Ze woont daar al zeven jaar en is getrouwd met een Zuid-Koreaan”, vertelt opa. “Marie heeft een blog en werd daardoor opgemerkt.”
Ik schreef een liedje over Eliane maar dat staat nog niet op mijn Facebookprofiel. Ik durf niet
De afgelopen jaren begon Raynaldo liedjes te schrijven. Zijn liedje Als de bomen draagt hij op aan zijn echtgenote. “Peter Derudder is mijn mentor en muzikant”, klinkt het. “Mijn eerste liedje schreef ik in 2016. Het kwam vanzelf. Van De Wolvenstraat en Mijn Moeder tot het recentste nummer. Ik luister er elke dag naar. Met Café op de hoek van de straat schreef ik een nieuw levensliedje. Het gaat over café Bristol op de hoek van de Komenstraat en Ten Brielenlaan. Nico Vantomme zingt en uitbaatster Nadine Ooghe zingt het refrein mee. Peter heeft de tekst verfijnd waar nodig. Over Eliane schreef ik ook Ik ben zo alleen zonder u maar dat staat nog niet op mijn Facebookprofiel. Ik durf niet.”
Corona domineert het alledaagse leven. “Het zorgt voor een breuk die onherstelbaar is”, oordeelt Raynaldo. “Een hand of een pieper is er momenteel niet meer bij. Na mijn tweede prik was ik als losgelaten wild. Maar de euforie was rap gedaan.”
“Op het jaagpad langs de Leie is het magnifiek. Een schelle natuur die uniek is. Wanneer ik ga fietsen langs de Leie dan geeft me dat een onnatuurlijk gevoel. Ik kom wandelaars, joggers en fietsers tegen. Corona weerspiegelt zich langs dat traject. De jonge gasten tateren, maar ik zie ook de vrees van de ouderen.”
Het nieuwe jaar staat voor de deur. Tijd voor wensen. “Ik leef dag per dag want het kan morgen gedaan zijn”, aldus Raynaldo vanuit zijn flat in de Residentie Belle Vue. “Ik heb toch een wens of droom en dat is dat er één of meer van mijn liedjes het daglicht zou(den) kunnen zien.” (ED)
Kerstbabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
