Magdalena Ghettem – ze noemen haar in woon-zorgcentrum Aksent kortweg ‘Lena’ – kijkt uit naar de kerstdagen. “Naar vrijdag om kerst te vieren met de medebewoners en personeel, naar kerstdag zelf om even bij dochter Sabine met de familie te vieren”, zegt Lena. “Het wordt een bijzonder mooie kerst voor mij en geen coronakerst zonder bezoek zoals vorig jaar.”
Lena is 78 jaar en verblijft sinds 2015 in wzc Aksent. Vroeger woonde ze met haar man Germain Allegaert in de Winkelsestraat. “Hij was metser en stierf zes jaar geleden”, vervolgt Lena die de moeder is van twee twee-eiige tweelingen.: Christine en Patrick (54) en Sabine en Carine (53).
“Patrick liep bij de geboorte een hersenletsel op en verblijft nu in het kasteel van Mariënstede in Dadizele, waar onder andere mensen met een beperking begeleid worden”, voegt dochter Sabine eraan toe.”
Lena werkte in weverij Combes in Lendelede tot ze haar eerste tweeling kreeg. Daarna zorgde ze voor het huishouden en de kinderen. Ze heeft acht kleinkinderen, twee achterkleinkinderen en er is nog een derde op komst.
Lena zit nu al met haar gedachten bij kerstdag. “Na de feestmaaltijd in Aksent komt een van de kinderen me halen en ga ik écht kerst vieren met mijn naaste familie. Dat zal voor mij het mooiste moment van de eindejaarsfeesten zijn. Samen zijn met de kinderen, knuffels geven en krijgen, gezellig babbelen… En met mijn zoon Patrick erbij”, zegt een duidelijk ontroerde Lena. “Ik zie hem maar een achttal keer per jaar, gewoon omdat we allebei afhangen van iemand anders als we elkaar willen zien. Maar tegen omstreeks 17.30 uur wil ik terug naar het woon-zorgcentrum bij mijn vrienden en vriendinnen op de afdeling.”
Vorig jaar konden we alleen vanuit de kamer wuiven naar de familie, hoe triest was dat!
Animatie op zichzelf
Lena weet zich best te amuseren in het woon-zorgcentrum. “Ze doet mee aan zo goed als alle activiteiten die het animatieteam organiseert”, zegt dochter Sabine. Of het nu iets van Samana, van Okra of van het animatieteam is, ze werkt en zingt enthousiast mee. Ons moeder is een animatie op zichzelf!”
Lena kijkt dubbel zo hard uit naar de komende feestdagen omdat ze zich nog heel goed de corona eindejaarsfeesten van vorig jaar herinnert, die er bij haar en bij haar medebewoners stevig inhakten. “Bezoek op de kamer, op de afdeling of in de cafetaria was niet toegelaten. Ik kon alleen een keer vanuit mijn kamer en van achter het raam wuiven naar de familieleden die beneden in de tuin stonden. Hoe triest was dat! Maar ik moet er wel bij zeggen dat we in die moeilijke periode heel goed werden opgevangen door het zorg- en animatieteam. En ik mocht niet klagen want mijn dochter Christine werkt hier als verplegende en haar kon ik wel nog een keer even zien.”
Zelfgemaakt filmpje
De kerstdagen zijn ook niet evident voor het zorg- en animatieteam. “We zijn met zijn zessen en hebben normaal één keer in de zes weken weekenddienst”, zegt Ilse Dekyvere. “Kerstavond vier ik thuis, maar op kerstdag ben ik nu van dienst en help ik met plezier mee voor de kerstsfeer zorgen. De coronaperiode is voor ons team moeilijk. Maar mijn collega’s en ik zoeken altijd naar een veilige alternatieve manier om de bewoners op een of andere manier te entertainen. Nu is er vrijdagnamiddag eerst een kerstviering in de cafetaria, daarna een drink en een speciaal etentje. Op kerstdag draaien we in de voormiddag op alle afdelingen een filmpje dat we zelf maakten. Een kerstverhaal met ons als acteurs! En ’s middags is er een feestmaaltijd met aperitief en wijn.” (IB)
Kerstbabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
