Het coronavirus dat krachtig om zich heen grijpt, de zwaarste sneeuwval in meer dan 50 jaar en vorige week woensdag op amper 500 meter van haar appartement een verwoestende gasontploffing met vier doden. Karen Peel (22) uit Torhout zal zich haar halfjaar Erasmus-studies in Madrid nog lang herinneren. Hoe dan ook heeft de Spaanse hoofdstad haar hart gestolen. “Ik wil hier graag langer blijven. Misschien kom ik over vijf jaar zelfs in Madrid wonen.”
Karen is de oudste dochter van Patrick Peel (53) en Iris Gevaert (52). Ze heeft een zus Jana (20) en een broer Nathan (18). Ze studeert dit jaar af aan de Leuvense universiteit als master in de rechten. Hoewel het kriebelt om daarna een job te zoeken, zal ze wellicht nog iets bijstuderen.
Zwaarste sneeuwval in Madrid in ruim 50 jaar
“Dankzij het programma Erasmus+ ben ik in augustus in Madrid beland om er een halfjaar te studeren”, doet Karen vanuit de Spaanse metropool haar verhaal. “Madrid wordt beschouwd als een topbestemming voor Erasmus-studenten en het was ook mijn eerste keuze. Ik was erg blij dat ik erheen mocht. Mijn Erasmus-periode loopt volgende week af, maar ik blijf langer, want het is hier in coronatijden beter qua vrijheid en leefbaarheid dan in België. Tot wanneer weet ik nog niet. Het tweede semester aan de KU Leuven kan ik online volgen, dus is dat combineerbaar met een langere periode in Spanje.”
“Hier heb ik rechten en politieke wetenschappen gevolgd aan de Universidad Autónoma de Madrid. Ik koos voor deze bestemming omdat ik heel graag mijn kennis van het Spaans wou verbeteren én voor de stad zelf. Madrid leeft écht , er is altijd wel iets te doen. De sfeer is die van een wereldstad. Ik deel met vijf andere internationale studenten een appartement in de wijk La Latina vol gezellige terrasjes, versierde huizen en balkonnetjes. Ook de Zuid-Amerikaanse cultuur is er heel sterk aanwezig.”
“Na de sneeuwval gingen heel wat bewoners skiën op de Gran Vía”
“Toen ik uit België vertrok, twijfelde ik of ik mijn winterjas wel moest meenemen, want ik associeerde Spanje met zon en warmte. Het weer in Madrid is echter extreem. Als het koud is, dan is het ook écht koud. Het is op zich niet abnormaal dat het hier sneeuwt, maar de sneeuwval van de voorbije maand was de zwaarste in meer dan 50 jaar. Zo’n pakken sneeuw had ik enkel al op skipistes gezien. De chaos was dan ook compleet. Er werd op voorhand amper zout gestrooid en tuigen om sneeuw te ruimen, heeft Madrid niet. Gevolg: de straten en trottoirs zijn een week lang je reinste ijsbanen geweest. Alle stadswerkers werden opgetrommeld om met bijlen de bevroren sneeuw in stukken te hakken. Nog altijd is niet alles geruimd. De winkelrekken raakten zo goed als leeg, want de vrachtwagens konden niet bevoorraden. Onze examens werden tweemaal uitgesteld omdat een deel van het dak van de universiteit ingestort was door het gewicht van de sneeuw. Plus: door de kapotte waterleidingen werkte de verwarming niet.”
Avondklok is het lastigst in het coronaverhaal
“Toch heb ik de Spanjaarden geen moment horen klagen. Ze hebben gewoon hun ski’s aangetrokken om op de Gran Vía te skiën. Er brak zelfs een spontane après-ski uit op het hoofdplein, waar iedereen op afstand luidop stond te zingen. En er hadden grote sneeuwbalgevechten plaats. Het leven heeft enkele dagen helemaal stilgelegen, maar de sfeer was fantastisch! Voor Vlamingen bijna niet te geloven.”
“De covidmaatregelen waren in Spanje erg soepel, maar sinds maandag zijn ze strenger geworden. We mogen nu nog slechts met maximum vier samenzitten en thuis niemand meer uitnodigen. Eind november werd er een avondklok ingevoerd, in de praktijk tot 1 uur ‘s nachts, en die is nu vervroegd naar 22 uur. De restaurants en bars dienen om 21 uur te sluiten. Sinds de kerstvakantie breekt het aantal besmettingen het ene dagrecord na het andere. Momenteel telt Madrid bijna 50.000 nieuwe besmettingen per dag. Zowat iedereen die ik ken, heeft al corona gehad, maar de meesten zijn nauwelijks ziek geweest. Zelf bleef ik gespaard.”
“Vóór Erasmus was ik nog nooit langer dan twee weken van thuis weg geweest”
“De invoering van de avondklok vond ik het lastigst. Toen heb ik het enkele weken moeilijk gehad. Je kon nog amper mensen leren kennen. Dat gebeurde voorheen door bijvoorbeeld ‘s avonds samen iets te drinken in het park. Sowieso zal Spanje niet snel samenscholingen verbieden, want de cultuur is gebaseerd op afspreken met familie en vrienden.”
Gasexplosie met vier dodelijke slachtoffers
“De zware gasontploffing van vorige week woensdag gebeurde op 500 meter van ons appartement. Ik zat in de living en plots schudde ons hele interieur. Het voelde aan alsof iemand de voordeur veel te hard dichtgeslagen had. Vanop ons balkon roken we iets dat aan vuurwerk deed denken. Helaas vielen er vier doden bij de explosie. De zes verdiepingen en de voorgevel van het getroffen gebouw waren totaal verwoest. Momenteel is men puin aan het ruimen. De omgeving van de ramp werd hermetisch afgesloten.”
“Ik was enorm geschrokken, want we hebben in ons appartement een boiler op gas die niet altijd goed werkt. Ik slaap sinds de ontploffing iets minder gerust.”
“Ik ben eind oktober twee dagen in Torhout geweest, maar daarna niet meer. Ik mis mijn familie heel hard. Vóór Erasmus was ik nog nooit langer dan twee weken van huis weg geweest. Dit weekend zouden mijn ouders normaal gezien naar hier gekomen zijn, maar dat kon niet meer door de strenge Belgische regels. Totdat ik mijn Spaanse verblijfsvergunning heb, is het verstandiger om niet naar huis te gaan, hoe lastig ook.”
Vibe van een grootstad spreekt Karen aan
“Ik heb trouwens voor mezelf bepaald dat ik eerst vloeiend Spaans wil kennen vooraleer in naar mijn roots terugkeer. Tegelijkertijd wil ik mijn thesis afwerken en mijn diploma behalen. Erasmus loont enorm de moeite, maar zo ver van huis blijft moeilijk. Hoewel het kriebelt om te gaan werken, wil ik liefst nog iets bijstuderen, hetzij in Leuven, hetzij in het buitenland. Eventueel specialiseren in mensenrechten of humanitair recht. Of iets totaal anders.”
“Over enkele jaren hoop ik een job te vinden bij een internationale organisatie zoals de WTO, de VN of de EU, al besef ik dat zoiets niet simpel zal zijn. Diplomatie en politiek spreken me enorm aan. Ik heb altijd al gezegd dat ik ooit in het buitenland wilde wonen en die drang is groter geworden. Over pakweg vijf jaar zou ik me echt wel in Madrid zien nestelen. Ik heb enorme zin gekregen om hier te wonen en te werken. De vibe van een grootstad als Madrid vind je niet in België.”
“Alleen mijn Erasmus al. Corona, zware sneeuwval en een ontploffing: wat een avontuur!” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
