INSPECTEUR JPT (9): Brugse femme fatale laat Ardooise miljonair in brand steken
Op 7 maart 2002 hoorde de Brugse Ingrid Van Assche zich door assisen veroordeeld tot 25 jaar cel voor moord op de Ardooise miljonair-gemeentearbeider Géry Muyle. De kapster gaf twee jonge kerels opdracht het bed van de slapende Géry in brand te steken.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
Ingrid Van Assche (nu 54) voerde dus zelf niet de moord uit, maar was wel het brein achter het duivels plan. Nadat ze vernomen had dat Géry Muyle Lotto-miljonair was, begon ze aan een strategisch verleidingsspel, dat van 1992 tot 1996 duurde. Comediante Van Assche speelde de dolverliefde meid en dreef de naïeve Géry Muyle (41) zo ver dat hij met haar wou trouwen.
Enige erfgename
Ondanks de vurige passie zich beperkte tot hooguit een kus op de wang had de simpele gemeentearbeider niet door dat de femme fatale enkel op zijn geld uit was. Géry Muyle liet zich door Van Assche zelf overhalen haar zijn enige erfgename te maken. Kort nadat ze een huwelijksreis boekte, beraamde Ingrid Van Assche als de beste thrillerauteur haar brave aanbidder uit de weg te ruimen. De duivelse minnares gaf daartoe opdracht aan haar stiefzoon Alexandre De Clercq (nu 38) uit Zonnebeke en Philippe Demuynck (nu 41) uit Moeskroen.
Procureur-generaal Jean-Luc Cottyn vorderde 30 jaar cel. Het assisenhof en de volksjury waren milder. Ingrid Van Assche, het brein, kreeg 25 jaar. De werkelijke uitvoerders Philippe Demuynck, de domme kracht en meeloper, 15 jaar en Alexandre De Clercq, de gokker en macho, 12 jaar opsluiting. Ingrid Van Assche kwam vrij in oktober 2012. Ook haar handlangers kwamen vervroegd vrij.
Slaappillen in elixir
Vooraleer ze in de vooravond van 13 maart 1996 uit zijn woning in de Beverensetraat in Ardooie vertrok zag Ingrid Van Assche (36) de kans een slaapmiddel in het glas elixir van Géry Muyle (40) te mengen. Later op de avond belde Van Assche – die geboortig is van Kortrijk, daarna in Menen en Moeskroen woonde en toen in Zeebrugge – de buurman van haar minnaar op. Zij had immers naar eigen zeggen tevergeefs geprobeerd om Géry telefonisch te bereiken en vroeg de buurman om poolshoogte te nemen. Kurt Hereman ging kijken en zag toen dat er via de rolluiken en de brievenbus rook naar buiten kwam uit de woning van zijn buurman. Hij waarschuwde onmiddellijk de brandweer, die de lugubere ontdekking deed : het deels verbrande lijk van Géry Muyle lag op een opklapbed in de salon.
Aanvankelijk dacht de branddeskundige aan een accidentele brand, veroorzaakt door een niet gedoofde sigaret op het bed. De wetsdokter concludeerde trouwens na de lijkschouwing dat Géry Muyle overleed door de inademing van brandgassen.
Lottomiljonair
Annie Muyle, de zus van het slachtoffer, ‘rook’ een maand na de brand onraad, toen de notaris bekendmaakte dat Ingrid Van Assche testamentair de enige erfgename was van Annies niet onbemiddelde broer. Géry bezat twee woningen en voor ongeveer 6 miljoen ‘oude Belgische frank” aan kasbons : hij had immers enkele jaren eerder samen met zijn broer en vader 10 miljoen “oude Belgische frank’ met de Lotto gewonnen.
De Ardooise gemeentewerkman Géry Muyle had Ingrid via een huwelijksbureau leren kennen en was van plan om in mei 1996 met haar te trouwen. Het was overigens wel een publiek geheim dat femme fatale Ingrid Van Assche relaties had met nog andere mannen. Toch waren er onvoldoende elementen om haar in verdenking te stellen.
Schoothondje
In april 1997 kreeg het dossier een nieuwe wending toen ene Christian Ledoux uit Menen bij de politie klacht indiende wegens de diefstal van geld en juwelen. Hij vermoedde dat Ingrid Van Assche en haar lief Emile De Clercq hiervoor verantwoordelijk waren. Bovendien verklaarde hij dat een zekere Sonia Depraeter uit Moeskroen beweerde dat haar zoon Philippe Demuynck samen met Alexandre De Clercq (de zoon van Emile) in opdracht van Ingrid Van Assche een jaar eerder Géry Muyle vermoord had.
Bij de Meense politie bevestigde Sonia Depraeter dat verhaal : Ingrid Van Assche was begin maart 1996 begonnen met de voorbereiding van haar plan om haar Ardooise geliefde te doden. Haar zoon had voor de uitvoering van die klus twee kasbons van 500.000 ‘oude Belgische frank’ ontvangen. Philippe Demuynck zelf ging onmiddellijk tot bekentenissen over en beweerde dat hij de moord wou plegen om zijn schulden te kunnen betalen. “Mijn zoon was verliefd op Ingrid. Hij was haar schoothondje”, aldus moeder Sonia Depraeter.
Jointjes
Zelf durfde de toen 29-jarige Philippe Demuynck zijn misdaad niet alleen begaan. Hij riep de hulp in van Alexandre De Clercq (toen 26) – dus de zoon van de vriend van Ingrid Van Assche – en rookte enkele jointjes om zich wat ‘opgewekter’ te voelen. Beiden zouden samen voor de moord drie miljoen ‘oude Belgische frank’ krijgen van Ingrid Van Assche, die hen een sleutel van de woning van Géry Muyle bezorgde. Met chloroform bedwelmden zij de in slaap gevallen Ardooienaar, waarna zij met hun aanstekers de lakens in brand staken.
Alexandre De Clercq gaf na zijn aanhouding een gelijkaardig relaas van de feiten, maar opdrachtgeefster Ingrid Van Assche ontkende hardnekkig elke betrokkenheid. Achteraf gaf zij enkel toe dat zij ooit in een bar vaag had te kennen gegeven dat zij van Géry Muyle af wou : “Maar ik hoopte dat hij tijdig opnieuw bij zijn positieven zou komen en probeerde hem die avond nog wakker te bellen. Tevergeefs…”
Twaalf liefdesrelaties
Wat bezielde Ingrid Van Assche eigenlijk om Géry Muyle te laten vermoorden ? Feit is dat zij de erfenis van haar Ardooise geliefde goed kon gebruiken. Zij wou immers een nieuw leven opbouwen met Emile De Clercq, die van zin was een vennootschap op te richten. Was zij echt een black widow (zwarte weduwe)? Zoals de protagoniste uit de gelijknamige Hollywood-kaskraker : een mannenverslindster die haar geliefde doodt nadat zij erin geslaagd is diens testament te veranderen en tot enige erfgename benoemd te worden.
De in 1959 in Kortrijk geboren Ingrid Van Assche had al een huwelijk achter de rug. Zij scheidde in 1982 van Marnix Deraeve, met wie zij een zoon (Christophe) heeft. De kapster had een twaalftal liefdesrelaties met mannen, die zij in het Kortrijkse uitgangsleven leerde kennen. Met Géry Muyle kwam zij in 1992 via een huwelijksbureau in contact. Maar haar grote liefde was en bleef Emile De Clercq, die zij in september 1995 ontmoette. Twee maanden na de brandstichting gingen beiden samenwonen in Menen.
Medegevangene
Het moordtrio verbleef een tijdje in voorhechtenis, maar kwam in afwachting van het assisenproces in maart 2002 voorwaardelijk vrij. Na haar voorwaardelijke invrijheidstelling hervatte Ingrid Van Assche haar relatie met Emile De Clercq. Kort voor het proces woonde ze in Zeebrugge.
Opmerkelijk detail: Ingrid Van Assche kwam rond nieuwjaar 1998 nog eens in het nieuws. Ze zat toen in voorhechtenis in de vrouwengevangenis in Brugge. Tijdens de overbrenging in een celwagen van het gerechtshof in Gent naar de Brugse gevangenis werd een 19-jarige gevangene plots onwel. Ingrid Van Assche hielp hem reanimeren. Hij dankt zijn leven aan haar.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier