Ali Ali trok naar de ‘homoduinen’ in Bredene om zijn geschonden eer te wreken. Hij zocht zogezegd de man, die hem verkrachtte. In werkelijkheid ging hij roven en maakte hij onschuldigde slachtoffers.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
In maart 2005 veroordeelde het West-Vlaamse assisenhof de toen 41-jarige Khammar Ettirary, alias Ali Ali Rachid uit Irak, tot levenslange opsluiting. Een logische straf voor de illegaal, die op rooftocht ging in de Bredense ‘homoduinen’ onder het mom dat hij zijn geschonden eer wilde wreken.
In december van voormeld jaar werd Khammar Ettirary door de correctionele rechtbank in Brugge nog eens tot zeven maanden effectieve celstraf veroordeeld wegens slagen en verwondingen. Tijdens zijn voorhechtenis raakte hij in maart 2004 in de Brugse gevangenis slaags met een andere gedetineerde en trok hij een mes.
Ali Ali zit nog steeds achter de tralies.
Hallo met Iran
Zesentwintig namen, dertien geboortedata en een illegaal verblijf in zeven landen: het typeert Khammar Ettirary. De gepatenteerde leugenaar vermoordde op 5 juni 2002 in de ‘homo-duinen’ in Bredene Guido Everaerts. Negen dagen later werd Roger Van der Borght er voor dood achtergelaten.
Khammar Ettirary viel met dit bijltje zijn slachtoffers aan. Foto Belga
©
Foto Belga
Op 7 juni 2002 waarschuwde Miranda, dochter van Guido Everaerts uit Sint-Truiden de politie van Bredene. Haar toen 54-jarige vader verbleef in een caravan in Bredene. Hij had haar voor het laatst opgebeld op woensdag 5 juni. Toen ze met haar moeder naar Bredene trok en ze het gsm-nummer van haar vader probeerde te contacteren, kreeg ze een Franstalige te horen. Die zei in gebroken Frans dat hij in het buitenland vertoefde en geen Guido Everaerts kende. Toen ze aan de caravan kwamen, was Guido er niet.
De politie talmde niet en trok het gsm-verkeer van Everaerts na. Op 5 en 6 juni werden twee uitgaande gesprekken naar Iran getraceerd. Het lichaam van Guido Everaerts werd op zaterdag 8 juni 2002 gevonden in de duinen op ongeveer 20 meter van de openbare weg ter hoogte van camping De Heide op de grens Bredene-De Haan. Hij had een diepe hoofdwonde. Zijn gsm-houder aan zijn broeksriem was afgekraakt. De omgeving waar het lichaam van Guido Everaerts gevonden werd, stond destijds bij de politiediensten bekend als een trefpunt voor homofielen.
Slachtoffer Roger Van Der Borght komt getuigen. Foto Belga
©
Foto Belga
Bevel om het grondgebied te verlaten
Op vrijdag 14 juni kreeg de plantsoenendienst van De Haan de melding dat langs de Koninklijke Baan een bebloede man was aangetroffen. Het bleek om de 65-jarige Oostendenaar Roger Van der Borght te gaan. Ook hij was van zijn bezittingen beroofd. Deze gewelddaad werd onmiddellijk gelinkt aan het onderzoek naar de roofmoord op Guido Everaerts.
De duinenstrook in de onmiddellijke omgeving waar Van der Borght en Everaert werden gevonden, werd speciaal geobserveerd. Op zondag 16 juni kreeg men een persoon van vreemde origine in het vizier. De man leek fel op de robotfoto die Van der Borght samen met de politie had gemaakt. De vreemdeling werd door de politie aangesproken. Hij had twee documenten op zak : bevelen om het grondgebied te verlaten. Daar stond de naam Ali Ali Rachid op genoteerd, geboren in Elbesra op 15 maart 1968 en van Irakese nationaliteit. De man werd geboeid weggeleid.
Foto Belga
©
Foto Belga
Bloed aan het bijltje
Als reden van zijn aanwezigheid in Bredene gaf hij op dat hij naar de badplaats was gekomen om er een man te ontmoeten die hem een maand voordien had verkracht. Omdat de politie bij aangifte de feiten niet au sérieux nam, had hij toen besloten om wraak te nemen. Daarvoor had hij een bijl gekocht. Toen hij de man die hij zocht, niet vond, had hij dan maar anderen aangevallen. De uitleg voor het feit dat er bloed aan zijn bijltje kleefde, was eenvoudig : hij had het zo gekocht.
De onderzoekers hadden het met Ali Ali Rachid niet onder de markt. Om de haverklap wijzigde de man zijn versie van de feiten. Niettegenstaande bewijsmateriaal in zijn richting wees, bleef hij lange tijd ontkennen. Ten slotte gaf hij toch een en ander toe. Maar het kwam erop neer dat hij had gehandeld om zijn eer te wreken op degene die hem naar zijn zeggen had verkracht. Hij wees er ook op dat zijn slachtoffers de agressie hadden uitgelokt. Guido Everaerts zou “fuck you” hebben geroepen en Roger Van der Borght had geprobeerd hem seksueel te benaderen en had hem een duw gegeven.
Eerbare burgers
Op de dag dat beklaagde werd aangehouden deed Bredenaar Geert Lefebvre aangifte van een aanranding. Op 13 mei 2002 werd hij overvallen. Toen hij aan het fietsen was, sprong een man uit de struiken en probeerde hem van zijn portefeuille te beroven. Dat lukte net niet en Lefebvre kon ontkomen. Aan de hand van een foto van Rachid die in de krant verscheen, herkende hij zijn belager. Dat beklaagde ook hier verklaarde met de zaak niets te maken te hebben, verbaasde de onderzoekers niet. Procureur Francis Clarysse achtte evenwel de feiten bewezen zodat betichte ook daarvoor voor het assisenhof zou terechtstaan.
Foto Belga
©
Foto Belga
In tegenstelling tot de beklaagde waren zijn slachtoffers aan de kust eerbare burgers. Guido Everaert, die zijn hele beroepsloopbaan in Luik bij Cockerill Sambre werkte, verbleef aan zee voor zijn gezondheid. Hij was getrouwd, had twee dochters en een zoon. Niets wees op een homofiele geaardheid. Roger Van der Borght was ook getrouwd maar scheidde. Hij wordt omschreven als een joviale man met een zacht karakter. De beschuldigde daarentegen werd na een psychiatrisch onderzoek niet alleen als een gepatenteerd leugenaar bestempeld maar ook als een gevaarlijk psychopaat.
Valse spijtbetuigingen
Meester Daniël Vandelacluse, raadsman van slachtoffer Roger Van der Borght, en de advocaten Joost Hoste en Sabine Lansoght voor de burgerlijke partijen spaarden Ali Ali niet. “De beklaagde heeft een omvangrijk strafregister. Hij kent geen schuldgevoel. Hij valt bij voorkeur oudere mensen aan en dan nog het liefst van langs achter. Vergeet het dat hij handelde uit wraak.” Procureur Francis Clarysse wond er evenmin doekjes rond: “Hij liegt constant en laat uitschijnen dat hij het slachtoffer is. Zijn spijt is vals en ‘too little, too late’.”
Meesters Ann Van De Steen en Valerie Deschrijvere probeerden de scherpe kantjes af te vijlen. Ze betwistten de kwalificatie van roofmoord. “We hebben Ali Ali leren kennen als een vriendelijk man. Eer en wraak staan in de islamcultuur bovenaan. Zijn eergevoel werd gekraakt. Er is slechts sprake van moord. Mocht hij niet verkracht geweest zijn dan stonden we zelfs niet voor het assisenhof.” De jury volgde echter procureur Clarysse: levenslang.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier