Een echtpaar, dat met zijn transportbedrijfje drugs smokkelde, praatte zijn mond voorbij. Loslippigheid kwam het koppel duur te staan. De Brugse opdrachtgevers maakten de man en zijn vrouw koelbloedig af.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
Twaalf jaar na de moord op Luc Ruts en Marcella Huybrecht – een echtpaar uit Wommelgem – in de Franse Alpen verschenen de daders uit Brugge in juni 2005 eindelijk voor het West-Vlaamse assisenhof. Metselaar Henk Verlé (toen 38) en carrosseriebouwer Leo Casier (toen 48) kregen elk vijftien jaar celstraf. Ludo Van Campenhout (toen 45) was naar Rusland gevlucht en nam de Russische nationaliteit aan. Dat maakte dat hij niet werd uitgeleverd. Van Campenhout – het brein achter de dubbele moord – werd bij verstek tot levenslang veroordeeld. Zijn kompanen zijn intussen vrij.
Henk Verlé (links) en Leo Casier. Foto Belga
Tweeduizend kilo hasj in zijn truck
De executie van Luc Ruts (toen 38) en Marcella Huybrecht (42) op 1 augustus 1993 situeerde zich in het toenmalig milieu van internationale drugstransporten. Daarin was de latere hoofdverdachte Ludo Van Campenhout de spilfiguur. Die betrok voorts Leo Casier en Henk Verlé bij zijn illegale handel.
De aanloop tot de dubbele moord gaat terug tot juli 1993, de maand waarin de Antwerpse onderzoeksrechter Mahieu het onderzoek start de handel en wandel van Van Campenhout, Casier en Verlé. Leo Casier en Ludo Van Campenhout werden verdacht in een zaak van internationale drugstransporten. Dat was ook het geval voor Luc Ruts en Marcella Huybrecht uit Wommelgem. Het echtpaar nam de vlucht naar het buitenland kort nadat in het Spaanse Cadiz op 22 mei 1993 een van hun vrachtwagenchauffeurs was aangehouden met aan boord van zijn truck een goed verstopte 2.000 kilo hasj. Ruts en Huybrecht runden toen een transportbedrijfje, dat vrachtwagens heen en weer liet rijden naar Marokko.
Leo Casier. Foto Belga
Loslippigheid is echtpaar fataal
“We hangen”, besefte het echtpaar. Het sprong in zijn auto, liet alles achter en dook onder in Nederland. De politie kwam inderdaad te laat. Er werden nog wel pogingen ondernomen om het echtpaar te vinden, maar alle opsporingen liepen vast. Hun auto werd aangetroffen in de luchthaven in Schiphol, maar Luc Ruts en Marcella Huybrecht leken van de aardbodem verdwenen.
Niemand lag echt wakker van hun verdwijning. Behalve de kinderen uit het vorige huwelijk van Luc Ruts: een dochter en een zoon van 12 jaar en een tweede zoon van 14 jaar. Het drugsonderzoek van de Antwerpse speurders was al die tijd blijven doorlopen. Geleidelijk aan hadden ze het netwerk achter het onderschepte transport in kaart gebracht.
En dan plots, toen niemand het nog verwachtte, kwam in januari 1997 een anonieme, doch wel waardevolle tip: Ruts en Huybrecht zaten helemaal niet te rentenieren op een zonnig strand, maar waren vermoord. Volgens de tipgever zou Ludo Van Campenhout daarover meer weten. Nog voor hun dood hadden Ruts en Huybrecht al zijn naam laten vallen. Vooral als ze gedronken hadden, praatten Ruts en Huybrecht hun mond als eens voorbij. Zo relateerden ze de naam van Van Campenhout aan de drugstransporten. Zijn loslippigheid zou het echtpaar met zijn leven bekopen.
Skioord in de Franse Alpen
Voor het opruimen van de lijken zou Ludo Van Campenhout een beroep hebben gedaan op de Brugse automecanicien Leo Casier. Na verder speurwerk door onderzoeksrechter Mahieu werd Casier op 3 december 1997 verhoord. Van Campenhout was inmiddels naar Rusland uitgeweken. Casier ging onmiddellijk tot bekentenissen over. Hij bevestigde dat Van Campenhout het echtpaar Ruts aangezocht transporten te organiseren van verdovende middelen. Alles liep goed tot een van de chauffeurs werd betrapt. Van Campenhout vreesde dat het echtpaar Ruts zou gaan praten en deed hen onderduiken in hotels in Nederland.
Henk Verlé. Foto Belga
Vervolgens gaf hij Casier de opdracht het echtpaar in Nederland op te halen en naar een hotel in een skioord in de Franse Alpen te brengen. Onder het voorwendsel dat ze met valse papieren naar Italië zouden worden gestuurd werd het echtpaar naar een afgelegen plaats geleid. Daar werden Luc Ruts en Marcella Huybrecht geëxecuteerd.
Lijken gedumpt in een put
Speurhonden vonden de lijken op 19 december 1997 in het plaatsje Poizat in de buurt van de Franse Alpen. Een maand na het vinden van de lijken vertelde Casier dat er nog een derde betrokkene was. Henk Verlé ontkende eerst de feiten, maar hij ging ten slotte door de knieën. Van Campenhout zou hem gedwongen hebben te schieten. Verlé liquideerde Ruts en samen met Casier en Van Campenhout sleepte hij de lijken in een put. Op 14 april 1998 werd onderzoeksrechter Pottiez in Brugge belast met het verdere onderzoek. Daags nadien werd tegen Verlé en Casier een aanhoudingsbevel uitgevaardigd. Van Campenhout werd in Moskou ondervraagd. Hij ontkende en wees zijn boekhouder Rudolf M. aan als het brein achter de moordpartij. Casier en Verlé ontkenden dat Rudolf M. iets met de zaak te maken had.
Vrachtwagens verkopen in Rusland
De drie beschuldigden groeiden op in een normaal gezin. Leo Casier werd geboren als oudste in een gezin met vier kinderen. Na zijn opleiding aan de vakschool ging hij werken in een garage. In 1978 behaalde hij zijn brevet van carrossier, startte een jaar later met de uitbating van een garage-carrosserie, maar ging daarna werken voor Van Campenhout. Casier had sinds april 1995 een vaste relatie met Chantal P.. Na zijn voorlopige vrijlating op 29 januari 1999 trok hij weer bij haar in. Hij ging toen als chef carrossier-spuiter werken in een bedrijf in Oostkamp.
Henk Verlé is het enige kind uit een arbeidersgezin en werd metselaar. Met Linda V. heeft hij een dochter. Na zijn voorlopige vrijlating was hij bouwvakker bij een firma in Assebroek en poogde hij tevergeefs weer een relatie met V. aan te knopen. Nadien leefde hij samen met Ann G..
Ludo Van Campenhout is ook enig kind. Zijn vader was vrachtwagenbestuurder. Na zijn studies mechanica ging hij voor hem werken. In 1996 trad hij in dienst van een Nederlandse firma als tussenpersoon voor de verkoop van vrachtwagens in Rusland. In Rusland leerde hij Svetlana Tsiganhova kennen. Hij scheidde van zijn vrouw Jeannine S. met wie hij een zoon heeft en trouwde met de Russische. Ze woonden eerst in Brugge maar later in Rusland. Hij verwierf het Russische staatsburgerschap.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier