Geert Meurice bracht tijdens de ruzie over 2.000 ‘oude Belgische frank’, die hij leende van zijn buurman Rony Coosemans uit Brugge, deze laatste vijf messteken toe. Het slachtoffer overleefde.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
Geert Meurice (toen 34 jaar), kelner-kok en voorheen punker uit Brugge, werd op 26 januari 2001 door het hof van assisen veroordeeld tot dertig jaar cel wegens moordpoging op zijn buurman Rony Coosemans (toen 39). Opmerkelijk: een maand later gaf het assisenhof Jürgen De Vylder uit Koksijde ‘slechts’ twaalf jaar voor soortgelijke feiten. Die overviel in juni 1999 taxichauffeur Franky Maene in Nieuwpoort en stak met een mes het slachtoffer twee keer in zijn rug. In tegenstelling tot De Vylder moest de drankzuchtige en listige psychopaat Geert Meurice niet rekenen op enige mildheid van het assisenhof. Hij handelde met voorbedachte rade. De man had bovendien zijn verleden tegen zich.
Geert Meurice. Foto EFO
Geert Meurice ging niet akkoord met het arrest en trok naar cassatie. Na een mislukt cassatieverzoek richtte hij zich in oktober 2001 naar het Europees Hof van de Mensenrechten in Straatsburg. Het Hof verwierp eveneens zijn verzoek. Geert Meurice belandde in Leuven-Centraal.
Vriendin in het bad
De feiten speelden zich op 26 juni 1996 in de bescheiden rijwoning van de dader in de Sint-Michielsstraat op de grens van Oostkamp en Sint-Michiels af. De steekpartij kadert in het gegeven dat Rony Coosemans en zijn echtgenote Véronique De Loof tweeduizend frank leenden aan Geert Meurice en die ze maar niet terugbetaald kregen. Begin mei 1996 had Meurice bij zijn buren dat geld geleend omdat hij zijn bankkaarten verloor. Hij zou het nog dezelfde dag terugbetalen. Hij kwam deze belofte evenwel niet na. Op de dag van de feiten vertelde Geert Meurice aan Véronique De Loof dat hij het geld zou terugbetalen van zodra zijn vriendin was thuisgekomen. Die avond kwam Meurice zijn buurman Ronny Coosemans thuis ophalen. Die ging mee, maar kwam korte tijd later terug omdat de vriendin van Meurice zich aan het wassen was. Later ging hij terug en daarop hoorde Véronique De Loof de hulpkreten van haar man. Zij probeerde nog tussenbeide te komen, maar stelde vast dat haar man een steekwonde vertoonde in de borststreek. Ze verwittigde prompt de hulpdiensten.
Dader probeert zelfmoord te plegen
Geert Meurice kon door de rijkswacht niet onmiddellijk worden aangetroffen. Men vond wel een paar messen in zijn woning, maar de man zelf was spoorloos. De dag na de feiten vond de rijkswacht nieuwe bloedsporen in de woning van Meurice. Deze leidden naar de slaapkamer. Ze troffen Meurice aan op bed, met snijwonden aan polsen en hals. Hij werd onmiddellijk naar het ziekenhuis overgebracht. Geert Meurice vertelde achteraf dat hij zich na de feiten had verborgen op zolder. ‘s Nachts, toen hij besefte wat hij gedaan had, probeerde hij zelfmoord te plegen door een overdosis medicamenten te slikken en de polsen en de hals over te snijden. Het is in die toestand dat hij door de politie werd gevonden.
‘Hier, zie rotzak’
Intussen verbeterde de toestand van slachtoffer Rony Coosemans. Die verklaarde dat Meurice hem bij zijn tweede bezoek aan de woning eerst met een aardappelmesje in de borst stak. Daarop ontstond er een schermutseling waarbij Coosemans nog enkele messteken in de rug kreeg. Op zijn hulpgeroep snelde zijn echtgenote toe. Coosemans beklemtoonde dat Meurice hem bij de eerste messteek toeriep: “Hier zie, rotzak”. Maar hij zei ook dat er bij het eerste, noch bij het tweede bezoek, helemaal geen ruzie was geweest over het geleende geld. Hij werd bij het tweede bezoek gewoon onmiddellijk aangevallen.
Messen, hamer en breinaald…
Na zijn arrestatie verklaarde Geert Meurice dat hij de dagen voor de feiten inderdaad nerveus was omdat hij het geleende geld niet kon terugbetalen. Hij vreesde dat zijn buurman naar de politie zou stappen. Meurice, die in het verleden al meermaals met het gerecht in aanraking kwam, kon de zoveelste confrontate met de arm der wet als kiespijn missen. Dat hij op verschillende plaatsen in de woning messen, een hamer en een breinaald had verstopt, had volgens hem niets te maken met deze feiten, maar om “iemand anders, met wie hij in onmin leefde” te bedreigen. Hij gaf toe dat hij zijn buurman aanviel zonder dat er iets werd gezegd. Hij was na de eerste steek wel van plan zijn buurman dood te maken, maar deze kon zich loswerken en vluchten.
Rechts de woning waar de feiten zich afspeelden.
Over het motief legde hij diverse verklaringen af, maar finaal kon hij geen pasklaar antwoord geven. Hij zei wel dat hij vooraf nooit de bedoeling heeft gehad Rony Coosemans te doden.
Turbulent leven achter de rug
Geert Meurice kende een normale jeugd tot hij 16 jaar was. Hij werd toen een half jaar in Ruiselede opgesloten wegens brandstichting. Meurice kwam vaak in aanraking met de politie en mat zich het imago van punker aan. Hij kwam ook al vanaf zijn veertiende in aanraking met drank en dit leidde in 1992 zelfs tot een ontwenningskuur in een ziekenhuis.
Hij liep school in de stadsschool in de Canzestraat in Brugge en bleef daar ook toen dit een BLO-school werd. Hij behaalde geen getuigschrift van lager onderwijs. Hij ging onder leercontract voor kelner, maar kon ook hier geen diploma behalen. Zijn beroepsleven was een aaneenschakeling van periodes van werk en werkloosheid. Hij werkte vooral in de horecasector als kok en kelner en leefde ‘van dag tot dag’. Vanaf 1994 genoot hij OCMW-steun. Vaak was hij ook op de dool en sliep hij in garageboxen. Hij bleef vrijgezel. Geert Meurice liep voorheen al verschillende veroordelingen, zelfs enkele maanden celstraf op, onder meer voor slagen en verwondingen: inbraken, valsheid in geschrifte en dronkenschap.
Psychiaters omschrijven tijdens het assisenproces Geert Meurice als een sluw man, die onder invloed van drank bijzonder agressief kan zijn en eigenlijk een schoolvoorbeeld van een psychopaat is. Mr. Jean-Baptiste Petitat uit Brugge had geen moeite om de stelling van voorbedachtheid overeind te houden: “Geert Meurice zag geen uitweg meer. Hij lokte het slachtoffer naar zijn huis. Het mes lag klaar.” De verdedigers van Meurice, mrs. Jean-Marie De Meester uit Oostkamp en Michel Maus uit Brugge zeiden dat hun bange cliënt het mes voor zich hield. “Toen het slachtoffer in paniek recht veerde, kreeg hij een messteek in de borst.” Zij pleitten poging tot doodslag, maar haalden hun slag niet thuis.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier