Na tien mislukte pogingen lukte het zijn vrouw, dochter en haar verloofde man en vader van het leven te beroven. Jacky Van Daele uit Brugge werd omver gereden door de bestelwagen van de verloofde.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
De jury van het West-Vlaams assisenhof acht in november 1997 het trio schuldig aan de moord op Jacky Van Daele. Dochter M. (toen 28), die het moordcomplot heeft beraamd, krijgt 25 jaar cel en haar moeder Simone D. W. (64) 15 jaar. De vriend van de dochter Patrick V. P. (34) – de naïeve uitvoerder van het complot – wordt tot 10 jaar cel veroordeeld. In dit marginale milieu had elk zo zijn eigen redenen om de gepensioneerde vloerlegger naar het leven te staan.
Moeder Simone genoot van de Wet Lejeune en kwam vrij na ruim een derde van haar straf te hebben uitgezeten. Sindsdien woont ze alleen in een bescheiden woning in Brugge. Patrick V.P. bleef ook niet lang achter de tralies. Dochter M. trouwde in de gevangenis. Ze is intussen ook vrij onder voorwaarden.
Giftige cocktail
De Brugse openbare aanklager Thierry Begeyn vergeleek tijdens het assisenproces moeder en dochter met “de ingrediënten van een giftige cocktail”. Hij benadrukte het feit dat de betichten in totaal elf moordplannen beraamden. Onze reporter Stefan Vankerkhoven noteerde destijds uit de mond van de procureur: “Alle drie zijn ze even schuldig aan moord. M. was uit op de erfenis van haar vader, Simone was gefrustreerd omdat haar man al jarenlang niet meer naar haar omkeek. Sinds hun huwelijksnacht hadden ze maar drie keer gevrijd. Patrick. voerde de moord uit omdat Jacky een obstakel vormde voor zijn relatie met de dochter.” Met deze woorden beschreef het openbaar ministerie het motief van de beklaagden.
Thierry Begeyn noemde Patrick V.P. een door de twee vrouwen omgeknede moordmachine : “Simone en haar dochter deden zich voor als martelaren. Zij schilderden Jacky af als een bullebak. Nochtans was deze gepensioneerde tegellegger een brave en noeste arbeider, die geregeld bloemen voor zijn vrouw kocht.” De openbare aanklager beschouwde dochter M. als de spilfiguur in het complot, maar hij waarschuwde om de rol van echtgenote Simone niet te minimaliseren : “Het spanningsveld tussen haar man en haar dochter is geen verschoningsgrond. Zij bracht Patrick naar de garage, waar hij een bestelwagen huurde om Jacky dood te rijden.”
Belangrijk spoor
Op zondagnacht 9 juli 1995 belde een fietser de dienst 100 op, toen hij in de Doornstraat net ver zijn woning in St.-Andries een zwaargewonde bromfietser aantrof. Het bleek te gaan om de 64-jarige Jacky Van Daele. De man werd in kritieke toestand naar het AZ St.-Jan gebracht, waar hij op 1 augustus aan zijn verwondingen bezweek. Aanvankelijk dacht de Brugse politie dat Jacky Van Daele het slachtoffer was van een ongeval met vluchtmisdrijf.
Een student, die getuige was van de aanrijding, meldde de speurders dat hij een witte Ford-bestelwagen met hoge snelheid zag wegrazen in de Doornstraat. Dit spoor leidde naar de Brugse Ford-garage Descheemaeker, waar net een beschadigde huurwagen was binnengebracht. In de opengescheurde bumper onder het koplicht werden stukjes van de bromfiets aangetroffen. De politie deed in de garage een belangrijke ontdekking : op de motorkap van de huurwagen en in het glas van de voorruit kleefden enkele haartjes van de aangereden bromfietser.
Mislukte vergiftigingspoging met twaalf temesta’s
De 34-jarige schrijnwerker Patrick V.P. uit Sint-Andries, die de vrachtwagen gehuurd had, ontkende eerst elke betrokkenheid. Hij beweerde dat hij in de Dirk Martensstraat de bocht gemist had en met zijn huurwagen in de sloot verzeild was. Als alibi had hij bij de Brugse politie de maandagmorgen een aanrijding met stoffelijke schade gemeld. Hij had in de bocht bij vergissing op het gaspedaal geduwd in plaats van te remmen… Ook Simone D.W. en haar dochter M. hadden voor een alibi gezorgd : zij zaten de nacht van de aanrijding in dancing La Palma in Gits en nachtbar La Toga in Zedelgem.
Vrij vlug viel het trio door de mand en bekenden de daders dat zij een moordcomplot beraamd hadden om Jacky Van Daele uit de weg te ruimen. De relatie tussen het slachtoffer en de rest van het gezin was al jarenlang erg slecht. Geregeld werd er gealludeerd op het feit dat het beter zou zijn indien Jacky dood was… In april 1995 wilden de betichten, na het zien van het programma Levensgevaar, het slachtoffer vergiftigen. Er werd methanol aangekocht, maar dat plan werd afgevoerd wegens het te grote risico op ontmaskering. In diezelfde periode vermengde dochter M., samen met haar zus C., twaalf tabletten temesta in de koffie van haar gehate vader. “Drink maar een kop verse koffie. ‘t Zal je deugd doen”, zie M. tot haar vader. Jacky sliep hierna tot ‘s namiddags, maar werd wakker en heeft nooit geweten dat er toen al een eerste aanslag op zijn leven was gepleegd.
Rotterdamse huurmoordenaar
Nadien werden nog enkele kramakkelige pogingen ondernomen om Jacky uit de weg te ruimen. Onder druk van zijn vriendin M. hem tijdelijk seksuele betrekkingen weigerde en ermee dreigde hun intieme relatie te beëindigen, saboteerde Patrick V.P. de bromfiets van Jacky Van Daele. Daarbij zochten de betichten tevergeefs naar het adres van een Rotterdamse huurmoordenaar, een zekere Johnny van ‘t Spek. Eventjes werd overwogen om Jacky in de waterput te duwen of neer te schieten, maar Patrick V. P. kon zich bij gebrek aan een vergunning geen vuurwapen aanschaffen. Uiteindelijk werd het plan beraamd om Jacky met een huurwagen omver te rijden.
Als motief voor de (ouder)moord verwees dochter M. naar de hevige ruzies in het gezin die het verder samenleven met haar vader Jacky onhoudbaar maakten. De gepensioneerde vloerlegger was nochtans alom bekend als een naarstige en doodbrave werkman die geen vlieg kwaad zou doen. De laatste maanden van zijn leven durfde Jacky wel eens een pint gaan drinken ten gevolge van de echtelijke spanningen. Hij leefde daarbij in de waan dat zijn depressieve echtgenote Simone D. W. een verhouding had met haar huisarts. Maar toen Jacky Van Daele te kennen gaf dat hij bij zijn overlijden al zijn bezittingen aan zijn kleindochter zou overlaten, sloegen bij zijn gezinsleden blijkbaar alle stoppen door.
Moord in ruil voor een salon en gratis woonst ?
Patrick V. P. werkte naar eigen zeggen voluit mee aan het moordcomplot omdat Jacky Van Daele zijn relatie met dochter M. in de weg stond. Bovendien had Simone D. W. hem wat geld, een nieuwe salon en gratis woonst beloofd. Patrick wordt door vrienden nochtans bestempeld als ‘zacht van karakter, gewillig en enorm beïnvloedbaar’. Hij brak definitief met zijn ouders toen hij een relatie met M. aanknoopte. Deze 28-jarige inpakster in een Zeebrugs visbedrijf wordt als een dominante figuur omschreven. Zij was naar verluidt de baas in huis : haar wil was wet, moeder Simone D. W. was zelfs bang van haar.
De 64-jarige echtgenote van Jacky Van Daele had als zeer sociale vrouw de bijnaam de gazette van de straat. Miste zij de persoonlijkheid en intelligentie om zich te verzetten tegen de dominantie van haar dochter Marleen ?
Handelde dader onder morele dwang?
Mr. Natalie Aernoudts en mr. Anne Vannieuwkerke (vorig jaar overleden aan kanker), beiden van Gentse balie, pleitten tevergeefs de vrijspraak voor Patrick V.P. : “Hij handelde onder een morele dwang. M. en Simone misbruikten hem als een gewillig instrument om Jacky te doden.”
Mr. Jean-Baptiste Petitat uit Beugge probeerde in zijn pleidooi bij de jury medelijden op te wekken voor zijn cliënte Simone D. W. : “Haar leven was een lange lijdensweg. Toen zij veertien dagen oud was, werd ze te vondeling gelegd. Zij werd opgevoed door de zusters, maar kwam na haar huwelijk in een zeer gespannen situatie terecht. Jacky Van Daele was helemaal niet zo’n brave man. Veertig jaar lang probeerde Simone de potten te lijmen, maar al haar verzoeningspogingen mislukten. Die stress leidde tot zware depressies en zelfmoordneigingen. In feite wilde Simone haar echtgenoot niet dood.”
Mr. Siegfried Sergeant, eveneens uit Brugge trachtte in zijn pleidooi het beeld van dochter M., die voorgesteld werd als een dominante vrouw, om te buigen. “M. werd van meetaf aan ten onrechte als de boeman aanzien. Het onderzoek werd alleen in die richting gestuurd. Patrick dacht dat de aanrijding moest gebeuren, maar M. wou dat niet. Het enige wat men haar kan verwijten, is dat zij hem niet tegengehouden heeft. Het is niet waar dat M. het brein achter de moord was. Iedereen leed onder de vele conflicten in het gezin. Dat is het ware motief voor wat er gebeurd is.”
Getrouwd met een moordenaar
Dochter M. kwam later nogmaals in beeld. In juli 1999 trouwde ze in de Brugse gevangenis met Gelo C., een Italiaan uit Maasmechelen. Gelo C. was door het Limburgse assisenhof tot tien jaar cel veroordeeld. Hij schoot op de trappen van het vredegerecht van Maasmechelen op zijn ex en haar vader. Eerder had deze laatste hem bedreigd. De straf van Gelo C. liep in 1999 praktisch ten einde. De femme fatale M. dumpte toch haar BRugse lief en koos in de gevangenis voor een ander.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier