Oud-kampioen bodybuilding Stefaan Van Laere, die door drugs aan lager wal raakte, bracht zijn oma uit Menen om het leven. Hij had haar geld nodig om grote sier te maken en speed te kopen.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
“Op een bepaald ogenblik gaf een schim een teken dat ik iets met mijn grootmoeder moest doen. Ze moest niet dood. Ik wilde dat ze sliep.” De toen 31-jarige oud-bodybuilder, buitenwipper en werkloze arbeider Stefaan Van Laere uit Wevelgem diste tijdens zijn assisenproces in september 2001 herhaaldelijk op dat hij hallucineerde op het moment dat hij door wurging zijn oma langs moeders zijde en doopmeter, mémé Jeanneke Warlop op pinkstermaandag 24 mei 1999 in Menen om het leven bracht.
Op dreef door de speed
Stefaan Van Laere is eigenlijk afkomstig van Menen, maar ging op zijn vijfde na de scheiding van zijn ouders in 1975 bij zijn vader, een schilder, in Wevelgem wonen. Reeds op jonge leeftijd maakte Stefaan Van Laere furore als bodybuilder. Hij was aanvankelijk een gedreven en cleane bodybuilder. Drank en drugs waren taboe. Ooit nam hij aan de wereldkampioenschappen in Brazilië deel. Na zijn spaakgelopen huwelijk met de Française Sylvie M. gleed Stefaan Van Laere vanaf 1993 af naar een aan speed en anabolica verslaafde egoïstisch ingestelde kerel.
Nog op zijn proces liet hij horen dat steeds duistere krachten hem tot geweld dreven. Op het ogenblik van de feiten ‘consumeerde’ de beschuldigde tussen een tot twee gram speed per dag. De Ieperse psychiater Roger Deberdt maakte op assisen echter brandhout van de versie van Stefaan Van Laere: ‘Duistere krachten? Stefaan Van Laere is volledig toerekeningsvatbaar.”
Stefaan Van Laere werd veroordeeld tot 30 jaar celstraf. Hij is nu 44 jaar en zit in Leuven Centraal naar waar hij werd overgebracht omdat hij te moeilijk deed in de gevangenis van Brugge.
Stefaan Van Laere kreeg van de correctionele rechtbank in Kortrijk eind november 2001 nog een extraatje van een jaar cel, waarvan de helft effectief. Toen moest hij zich verantwoorden voor slagen en verwondingen, verkrachting, vernielingen, bedreiging en belaging. In 1997 had hij slagen toegebracht aan bezoekers van de manege Top Horse in Lauwe. Hij vernielde voorts een BMW. Twee jaar later zou hij zijn toenmalige vriendin Sylvie L. hebben verkracht en klappen aan haar vader hebben verkocht.
Haar moordenaar was ooit haar oogappel
Stefaan Van Laere moest zich voor het West-Vlaamse assisenhof verantwoorden voor oudermoord. Dat is de officiële beschuldiging, ook al bracht hij als ‘een koele, gewetenloze psychopaat’ niet een van zijn ouders, maar zijn alleenwonende grootmoeder Jeanne-Marie Warlop (69) om het leven in haar appartement in Menen.
Stefaan Van Laere was aan lager wal geraakt. Ondanks zijn lamentabele levenssituatie lukte het hem toch nog om de schijn hoog te houden. “Van Laere slaagde erin op een meesterlijke wijze zichzelf veel beter voor te stellen dan hij was”, noteerden deskundigen als psychiater dr. Roger Deberdt in hun verslagen. Aangezien Stefaan Van Laere als werkloze op OCMW-steun in Wevelgem was aangewezen, beschikte hij over weinig of geen financiële middelen om de grote Jan uit te hangen. Dus zocht hij de centen dan maar bij zijn vriendinnen, en vooral bij mémé Jeanneke, nota bene de vrouw die hem na de echtscheiding van zijn ouders had grootgebracht en Stefaan als haar oogappel beschouwde.
Deur van flat ingestampt
Mémé Jeanneke had er al enkele keren mee gedreigd de geldkraan dicht te draaien, maar dat weerhield haar kleinzoon er niet van geregeld in haar flat in de Harmoniestraat op de volkswijk De Barakken in Menen langs te lopen om haar met een alweer ander smoesje nogmaals geld af te troggelen. Stefaan Van Laere wist dat zijn grootmoeder nu eenmaal niet onbemiddeld was en zij haar oogappel moeilijk iets kon weigeren.
Op pinkerstermaandag 24 mei 1999 stond hij ‘s ochtends in alle vroegte weer aan haar flat. Maar oma Jeanneke had het die ochtend anders begrepen en weigerde haar kleinzoon ook maar een cent. Stefaan Van Laere, die na een zoveelste ruzie met zijn toenmalige vriendin Sylvie L., een nachtje had rondgedoold, maakte daarop nogal wat tumult in de buurt. Hij stampte de deur van de flat van zijn grootmoeder in en viel ook de buren lastig. De rijkswacht diende zelfs langs te komen om de amokmaker tot bedaren te brengen. Uiteindelijk liet Jeanne Warlop haar kleinzoon opnieuw binnen om hem te sussen. Kort voor de middag kwam het tot een felle discussie tussen oma en kleinzoon, omdat de vrouw hem het gevraagde geld – ongeveer 20.000 frank – bleef weigeren. “En plots was er die ijselijke gil”, verklaarden de buren destijds aan de politie van Menen.
“Ik kon me niet bedwingen”
Stefaan Van Laere had zijn mémé met beide handen bij de hals gegrepen, naar de sofa gesleurd en gewurgd. Hij nam ongeveer tienduizend frank uit haar handtas en vertrok. Het stoffelijk overschot van Jeanneke Warlop werd pas de volgende middag, op dinsdag 25 mei door haar zus en een nicht aangetroffen. Het slachtoffer zat dood rechtop in haar zetel.
Stefaan Van Laere, die onmiddellijk verdachte nummer één was, kon later op de dag bij de kraag worden gevat. Hij legde vlot bekentenissen af, zei dat hij tijdens het bezoek aan zijn oma hallucineerde en hij “zich niet meer had kunnen bedwingen”. Van Laere biechtte op dat hij op het ogenblik van de feiten onder de speed en amfetamine stak. Tijdens latere verhoren had hij het geregeld over zijn buitensporig gebruik van anabolica en drugs. Openbaar aanklager Koen Wittouck bestempelde de dader in zijn requisitoir op het assisenproces als een ‘arrogante egoïst’ en een ‘manipulator’. Volgens hem probeerde Stefaan Van Laere de juryleden om de tuin te leiden door alle schuld af te wentelen op een spook, nl. de drugs. “Maar zijn fantastisch verhaal over hallucinaties en schimmen, die hem dwongen zijn grootmoeder te vermoorden, was te doorzichtig.”
Hij danste als een gek
Mr. Herman Baron uit Ieper, de raadsman van de beklaagde, luidde een andere klok : “Kort na de aanhouding van Stefaan Van Laere riep de gerechtelijke politie al de hulp in van een psychiater. Zij waren ervan overtuigd dat de verdachte gestoord was. Hij danste als een gek rond in het verhoorlokaal, klom op tafels en stoelen, kraamde alleen maar onzin uit. De reden was dat hij een zeldzaam hoge dosis amfetamines innam bovenop zijn dagelijkse dosis spierversterkers. Dat kan volgens sommige experts tot hallucinaties leiden.”
“Ook op het moment van de feiten was mijn cliënt zo door waanbeelden getormenteerd dat artikel 71 van het strafwetboek dient ingeroepen te worden : hij verkeerde in een ernstige staat van geestesstoornis, die hem ongeschikt maakte om zijn daden te controleren. Hij werd gedreven door een dwang waaraan hij niet kon weerstaan. Bijgevolg is er geen sprake van een misdrijf en dient hij vrijgesproken te worden”, aldus de advocaat, die erop wees dat Van Laere géén motief had voor de moord. “Om aan het geld van zijn grootmoeder te geraken, hoefde hij haar niet uit te schakelen. Hij kon met zacht geweld haar handtas pakken en opstappen.”
Achttien jobs in zes jaar
Stefaan Van Laere experimenteerde met allerlei spierversterkende middelen, die hij uiteindelijk dagelijks gebruikte. Als arbeider werkte hij in zes jaar op 18 verschillende plaatsen. Het laatst als buitenwipper in de amusementshal Playworld in Kortrijk. Die job had hij te danken aan zijn indrukwekkend voorkomen en vechtersbaasmentaliteit. Het nachtelijke milieu dreef hem echter nog meer naar overvloedig drankmisbruik en de pepmiddelen. Bij zijn oma vond hij blijkbaar altijd wel de nodige centen om zijn levensstijl hoog te houden. Hetzelfde weerloze, goedhartige vrouwtje, dat hij met de blote handen wurgde. Haar lieveling had van het ene op het andere moment de gedaante van een wolf in schaapsvacht aangenomen.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier