Dominique D. uit Ingelmunster doodde op 22 maart 1996 met 26 messteken op beestachtige wijze zijn anderhalve maand oud dochtertje Naomi in haar wiegje. Alcohol dreef hem tot waanzin.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
De feiten waren zo gruwelijk dat een mens zich afvraagt of het assisenhof wel het geschikte forum was om te oordelen over Dominique D.. Had het gerecht niet beter onmiddellijk de drankzuchtige en geesteszieke, jonge vader voor de rest van zijn leven geïnterneerd? Toch liet het parket van Kortrijk de volksjury in juni 1998 oordelen over het lot van de toen 29-jarige Dominique D.. Het West-Vlaamse assisenhof achtte hem schuldig aan doodslag en veroordeelde hem tot 18 jaar cel. De Ingelmunsternaar zal in 2016 zijn straf volledig hebben uitgezeten. De jongste jaren wordt hem penitentiair verlof toegestaan.
Ik bewijs dat ik een goede papa ben
De dag van het drama, vrijdag 22 maart 1996 had Dominique D. al een twintigtal pinten op café gedronken toen hij zijn twee kinderen de tweeënhalf jaar oude D. en de zeven weken oude Naomi thuisbracht. Echtgenote Anja D. was na de geboorte van haar dochtertje met een zware depressie opgenomen in de psychiatrische afdeling van het Sint-Andriesziekenhuis in Tielt. Zij was mentaal in elkaar gestort, toen zij ontdekte dat haar man opnieuw veel alcohol dronk en geld verkwistte in nachtbars.
Aanvankelijk logeerde Dominique D. tijdens de ziekte van zijn vrouw met zijn kinderen bij Elza V., de grootmoeder van Anja. Maar na enkele dagen was hij die controle beu en wou hij naar eigen zeggen bewijzen dat hij een goede vader was die zelf voor zijn kroost kon zorgen. Voor de honderdste keer beloofde hij zijn vrouw niet meer te drinken. Maar eenmaal ‘s avonds thuisgekomen in de Jan Breydelstraat in Ingelmunster dronk hij twee derde van een fles porto leeg en enkele flessen Kriek in plaats van zijn medicamenten te nemen. Later zou blijken dat hij 3,22 promille alcohol in het bloed had.
Hij nam het grootste vleesmes
Toen dochtertje Naomi ‘s avonds in haar wieg lag te huilen, strompelde de door drank versufte Dominique D. naar de keuken. Hij nam er het grootste vleesmes uit het messenblok. Vooraleer 26 keer in de romp en het aangezicht te steken, legde de vader de baby op zijn buik.
Hij stak met een enorme kracht toe. Sommige steken gingen dwars door de matras heen tot op de plank van de wieg. Na de slachtpartij pakte Dominique D. de dode baby op en begon als een razende rond te bellen. Zo belde hij ook zijn vrouw Anja in het Sint-Andriesziekenhuis op. Dominique D. bekende haar huilend dat hij Naomi had vermoord. De hulpdiensten troffen de dronken dader in de woonkamer aan met de dode baby tegen zijn borst gedrukt. Ambulanciers probeerden Naomi nog te reanimeren, tevergeefs. Dominique D. reageerde erg egoïstisch. “Ik wou Naomi niet doden, ze moest enkel zwijgen”. Hij zat vooral in met de gevolgen voor zichzelf. “Ik zal zeker in den bak vliegen?” vroeg hij gerechtelijke speurders.
Uitspattingen in nachtbars
Dominique D., die afkomstig is van Izegem, ging al op zijn zestiende als houtbewerker uit werken. In 1990 trouwde hij met Anja D.. Hun relatie was aanvankelijk uitstekend, maar vertroebelde naarmate Dominique D. meer en meer begon te drinken. In beschonken toestand ging hij soms als een razende tekeer. Sinds december 1993 bleef hij met ziekteverlof thuis. Hij kampte nadien met depressies en belandde zelfs acht keren in een psychiatrische instelling.
Anja vergaf zijn zonden telkens opnieuw. Hij hield naar eigen zeggen van zijn vrouw en kinderen, maar zijn gedrag doet het tegenovergestelde vermoeden. Op 27 juli 1993 vierde Dominique D. de geboorte van zijn zoontje D. met een nachtje vol uitspattingen in diverse nachtbars in de streek van Ingelmunster en Izegem. “Ik deed het voor de genegenheid”, verklaarde de dader achteraf. Hetzelfde gebeurde bij de ‘viering’ van de geboorte van Naomi. Terwijl vrouwlief in de kraamkliniek lag, trok Dominique D. naar frivole nachtbars. Op een nacht tijd verbraste hij op die manier 114.154 ‘oude Belgische’ frank.
Vlucht in de alcohol
Ooit probeerde Dominique D. zelfs zijn schoonzuster te versieren door naakt voor haar de deur te openen. Maar na elke braspartij had hij spijt over zijn wangedrag en was hij poeslief tegenover zijn echtgenote. Diverse opnames in de psychiatrische afdeling van het Sint-Andriesziekenhuis in Tielt hadden nauwelijks effect, omdat Dominique D. er geen ontwenningskuur volgde. Hij gaf zelf de volgende verklaring voor zijn wangedrag : “Het is allemaal begonnen met mijn rugpijn. Ik moest twee operaties ondergaan en kon niet meer werken. Daarom voelde ik mij minderwaardig. Ik voelde mij niet goed in mijn vel en vluchtte in de alcohol.”
Hij handelde robotmatig
Op het assisenproces kreeg Dominique D. de volle lading van openbaar aanklager Thierry Begeyn. “Hoe kan een mens verworden tot een boosaardig wezen dat zijn eigen jong opeet. Dit is het ergste dat de samenleving zich kan voorstellen: een baby op zo’n lugubere wijze doden.” De Brugse substituut-procureur Begeyn eiste de maximumstraf van 30 jaar cel voor doodslag.
Mr. Pol Vandemeulebroucke, de Kortrijkse advocaat van de beschuldigde, vergeleek de gruwelfeiten met een plotse vulkaanuitbarsting. “Het was alsof de plong uit de stekkerkast sprong. Het geween van Naomi lokte een plotse kortsluiting uit. Mijn cliënt heeft robotmatig gehandeld. Mr. Vandemeulebroucke pleitte het fameuze artikel 71 van het strafwetboek: “Dominique D. werd gedwongen door een macht waaraan hij niet heeft kunnen weerstaan.” De raadsman stuurde op vrijspraak aan. De jury en het hof zijn niet gevolgd.
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier