Eerst leek het een dodelijke val. Twee weken later kwam aan het licht dat Geert Soenens uit Waregem zijn schoonmoeder doodde. Hij wou haar geld stelen voor een satelliet-tv. Het werd net niet de perfecte ‘terrasmoord’.
Elke week blikt onze gerechtsverslaggever Jean-Pierre Terryn alias Inspecteur JPT terug op een van de spraakmakendste gerechtelijke affaires in onze provincie.
Het hof van assisen veroordeelde bouwvakker Geert Soenens, net 47 jaar geworden, op 20 november 1998 tot 30 jaar cel voor doodslag op zijn twee jaar jongere schoonmoeder Jacqueline Kerckhove. Na de helft van zijn straf te hebben uitgezeten is Geert Soenens sinds januari van dit jaar vrij onder voorwaarden en met een enkelband.
Geen sporen van geweld
Op 10 juni 1997 meldde Lionel Defrenne (toen 43 jaar) aan de dienst 100 dat hij zijn 44-jarige vrouw Jacqueline Kerckhove dood aangetroffen had op het terras van hun huis in de Baanstknokstraat in Waregem. Een patrouille van de gemeentepolitie trof het bebloede lichaam van het slachtoffer uitgestrekt op de buik aan. Aanvankelijk dacht de wetsgeneesheer dat Jacqueline Kerckhove een open schedelbreuk opgelopen had door een val, aangezien het lijk geen sporen van geweld vertoonde.
Verraden door beetwonden
De Kortrijkse procureur gaf zelfs de familie al toestemming om het lijk te begraven. Maar Lydia Vanhaesebrouck, een vriendin van het slachtoffer, trof een haarstukje aan, toen zij het met bloedspatten besmeurde terras aan het schrobben was. Het bleek afkomstig te zijn van schoonzoon Geert Soenens. Bovendien kon de labochef van de Kortrijkse gerechtelijke politie zich niet verzoenen met de thesis van de wetsdokter. Hij slaagde erin de procureur te overtuigen om een autopsie van het stoffelijk overschot te laten uitvoeren. Prof. Piette ontdekte inderdaad onderhuidse bloedingen, die wezen op krachtige slagen. Bovendien stelde hij vast dat het slachtoffer door verstikking om het leven gekomen was.
Hierop gaf onderzoeksrechter Dujardin de opdracht om huiszoekingen uit te voeren bij de naaste verwanten. In de auto van Geert Soenens (toen 46 jaar) trof de politie bloedsporen aan op de voetmat, de bestuurderszetel en het gaspedaal. De verdachte vertoonde trouwens kleine letsels aan de handen. Aanvankelijk ontkende Geert Soenens elke betrokkenheid. Hij beweerde dat de handletsels te wijten waren aan het snoeien van bomen bij de oom van zijn echtgenote Kathy Defrenne. Maar volgens de door de onderzoeksrechter aangestelde geneesheer dr. Vandebuerie leek het eerder om beetwonden te gaan…
Voor een handvol kleingeld!
Twee weken na de feiten kon prof. Van den Eeckhout de bloedsporen in Soenens’ wagen identificeren : het bloed was wel degelijk afkomstig van Jacqueline Kerckhove. Een dag later bekende Soenens de feiten. Naar eigen zeggen was hij die fatale ochtend naar de woning van zijn schoonouders gereden om er ongemerkt wat kleingeld weg te nemen. Hij verkeerde in de overtuiging dat zowel Lionel Defrenne, als Jacqueline Kerckhove uit werken waren naar de textielfabriek Sofinal in Nokere.
Tot zijn grote verbazing opende zijn schoonmoeder de voordeur toen hij de sleutel in het slot stak. “Ze duwde mij weg, waarna ik haar naar buiten trok. Maar ze bleef haperen aan de plant naast de voordeur en viel met haar hoofd tegen een steen van het terrasmuurtje. Ik dacht dat ze enkel bewusteloos was en ben in paniek weggereden”, zei Geert Soenens tijdens zijn eerste verhoor aan de verbalisanten.
Stoppen sloegen door
Later verklaarde hij aan de onderzoeksrechter dat hij geld wou stelen bij zijn schoonouders om een satelliet-tv te kopen en dat hij het slachtoffer twee vuistslagen gegeven had. Omdat Jacqueline Soenens tijdens de schermutseling om hulp riep, greep hij haar naar eigen zeggen met beide handen bij de keel.
“Mijn stoppen zijn doorgeslagen. Eens ik eraan begin, ken ik het einde van mijn krachten niet meer”, aldus de beschuldigde, die later zijn bekentenissen diverse keren introk, maar uiteindelijk op 21 januari 1998 toch toegaf dat hij de feiten gepleegd had. Maar een echte reden voor de barbaarse aanpak van zijn schoonmoeder kon hij niet geven. Misschien geven de persoonlijkheid van de dader en zijn strafregister een antwoord op deze cruciale, onbeantwoorde vraag.
Veelvuldig ontwettig afwezig
Geert Soenens zag op 12 november 1971 in Waregem het levenslicht als oudste zoon van Monique Devos en Marcus Soenens. Zijn vader overleed op amper 37-jarige leeftijd aan darmkanker, waardoor Geert en zijn moeder Monique hun houvast verloren. De betichte voltooide niet eens zijn opleiding in het bijzonder beroepsonderwijs.
Geert trouwde op 16 maart 1990 met Kathy Defrenne. Beiden waren toen 18 jaar oud en hun eerste kind werd vier maanden later geboren. Wegens veelvuldige, onwettige afwezigheden verloor Geert Soenens zijn interimjob zodat het jonge gezin financiële moeilijkheden kende. In april 1991 ontvreemdde hij bij een neef van zijn echtgenote een bankbiljet van 5.000 ‘oude Belgische’ frank. Voor die feiten verleende de Kortrijkse strafrechter Geert Soenens de gunst van de opschorting.
Telefoonterrorisme
Maar voor de verkrachting van een jonge vrouw in maart 1992 kreeg hij een jaar voorwaardelijke celstraf. Bovendien bezondigde hij zich aan een vorm van telefoonterrorisme tegenover de vrouw die hem indertijd een catechese gegeven had. Hij stak zelfs reclamebladen aan het rolluik van haar woning in brand. Daarvoor gelastte de Gentse strafrechter in juni 1993 zijn internering. Maar hij bleef uiteindelijk vrij op voorwaarde dat hij psychiatrisch begeleid werd. Na een beroepsopleiding als dakwerker in 1994 leek de betichte aan de betere hand. Tot die fatale ochtend van 10 juni 1997…
Inspecteur JPT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier