Ilse runt samen men vader en broer familiaal bouwbedrijf: “Ik werk graag met mannen”

Foto MVD
Redactie KW

De bouwsector blijft een mannenclubje bij uitstek. Of het nu om metselaars of om de zaakvoerders gaat, vrouwen komen er maar weinig aan te pas. Het familiale bouwbedrijf Eribo in Waregem lijkt toch enigszins de uitzondering op de regel te zijn. De werknemers op de werf zijn ook mannen maar aan de top staat een vrouw: Ilse Vandewiele (41). “Ja ik run het bedrijf maar wel samen met mijn papa en mijn broer.”

Eribo werd in 1990 door Eric Vandewiele, de vader van Ilse en haar broer Pieter opgericht. Het bedrijf, dat actief is als projectontwikkelaar, aannemer en vastgoedmakelaar, telt inmiddels 55 werknemers. Eribo bouwt in hoofdzaak appartementen maar laat zich toch ook geregeld opmerken met realisaties zoals sterrenrestaurant Castor in Beveren-Leie of notariskantoor Saey-Taelman-Degandt in Deerlijk.

Eind vorig jaar zijn jullie naar een grotere nieuwbouw in Waregem verhuisd. Het gaat snel.

“Ja dat klopt en dat is in de eerste plaats te danken aan mijn papa die, met behulp van enkele metselaars, het avontuur is aangegaan.

“Toen ik startte, was er zelfs geen job voor mij”

Mijn broer Pieter en ik proberen alles nu verder te professionaliseren maar mijn vader heeft in de jaren ’90 de basis van het huidige succes gelegd. Weet je, ik heb veel bewondering voor wat hij verwezenlijkt heeft. Mijn papa is nu 69 en iets minder betrokken bij het uitvoerende gedeelte maar hij voorziet ons nog altijd van nuttige adviezen. Hij stopt nu meer tijd en energie in de Confederatie Bouw waarvan hij van de afdeling West-Vlaanderen de voorzitter is.”

Heb ik het goed dat je een zeer goede band hebt met je vader?

“Zeker, ik herinner me dat toen ik in Leuven aan de universiteit zat, hij geregeld langs kwam als hij in de buurt was. We gingen dan samen iets eten om over van alles en nog wat te praten. Ik hoorde dat niet vaak bij mijn collega-studenten. Toen al heb ik hem gezegd dat ik later bij hem wilde komen werken. Hij heeft gewoon geluisterd, mij niet gepusht en eind jaren ’90 ben ik bij Eribo gestart. Ik had enkel een kampeertafeltje ter beschikking. Bovendien was er eigenlijk niet eens een job voor mij. Ik deed dan maar wat administratief werk en probeerde ook enige marketing in het bedrijf te introduceren. Na een tijdje nam ik de verkoop van onze eigen projecten in handen en ben ik ook gestart met de verhuur van woningen en appartementen.”

“Het is een mannenwereld maar ik ben ook niet op mijn mond gevallen”

Doe nooit zaken met familie, hoor je wel eens zeggen. Geldt dat dan niet voor jullie?

“Ik denk dat die uitspraak vaak klopt, maar niet voor ons. We komen uit een warm nest en mijn broer en ik hebben een zeer goede band met mekaar. We gaan ook vaak naar dezelfde netwerkevents. In Eribo weten we ook perfect van mekaar waarmee we bezig zijn.”

Begin dit jaar was er een groot feest naar aanleiding van de verhuizing. Opvallend, maar jullie wilden geen geschenken.

“Kijk, ik heb zelf al heel wat bedrijfsfeesten meegemaakt waar je dan vaak enkele tientallen flessen champagne en wijn voor de gastheer ziet staan. Wij hebben de genodigden gevraagd om in de plaats daarvan geld over te maken voor drie goede doelen die we hadden uitgekozen. We hebben op die manier 12.000 euro ontvangen, een bedrag dat we mooi verdeeld hebben onder het voedselafhaalpunt ‘t Kelderke, de sportclub voor mensen met een beperking Somival en het thuiszorgproject Koester van het Kinderkankerfonds Koester.”

Het wereldje van de bouwondernemers wordt nog steeds door mannen beheerst. Voel je je daar een beetje thuis als vrouw?

“Heel zeker en ik werk ook graag samen met mannen. Een belangrijk voordeel bij onderhandelingen is dat je altijd rechtuit kunt zijn en niet zo hard moet opletten over hoe je iets zegt. Bovendien ben ik ook niet op mijn mondje gevallen.”

Lukt het ook om je carrière te combineren met de opvoeding van twee kinderen?

“Toch wel, al merk ik wel dat je je als vrouw toch goed moet kunnen organiseren. Als ik luister naar vriendinnen die ook met hun carrière bezig zijn, hoor ik vergelijkbare verhalen. Ik ben toch wel eens jaloers op mijn broer en mijn papa die op het einde van een werkdag gewoon kunnen blijven doorwerken zonder zich zorgen te moeten maken over een huishouden of de kinderen.” (Freddy Vermoere)

Ilse Vandewiele(Foto MVD)
Ilse Vandewiele(Foto MVD)