Elza Damme en Maurits Jonckheere stapten op 5 december 1942 in het huwelijksbootje en die belofte van eeuwige trouw lijkt het echtpaar erg letterlijk te nemen. Al 79 jaar delen de twee lief en leed met elkaar, een record in ons land. In 2022 hopen ze hun tachtigste huwelijksverjaardag te vieren, goed voor een eiken jubileum. “Ons geheim? Geen ruzie maken en nooit jaloers zijn. We kennen elkaar ‘tot op den draad’.”
Het was een kille zaterdag in december 1942 toen Elza Damme en Maurits Jonckheere voor het altaar van het noodkerkje in de Flandriafabriek in Zedelgem stonden, waar ze toen allebei werkten. Elza was net 20 geworden, Maurits was er 22. “Neen, het was niet van moeten”, vertelde het koppel enkele jaren geleden tijdens een uitgebreid interview in deze krant ter gelegenheid van hun 75ste verjaardag. “We konden gewoon niet wachten om te trouwen, zo verliefd waren we op elkaar.”
Hoewel de Tweede Wereldoorlog nog volop woedde, hielden Elza en Maurits – nu respectievelijk 99 en 101 lentes jong – hun blik onafgebroken op elkaar. Franklin D. Roosevelt was zich als Amerikaans president, samen met Brits premier Winston Churchill, het hoofd aan het breken hoe ze de Duitse bezetter het hoofd konden bieden, maar in Zedelgem werd het leven, en vooral de liefde, gevierd.
Wij hebben in die 79 jaar nooit woorden gehad en zijn elkaars beste maatjes
Elza en Maurits leerden elkaar bij de legendarische (brom)fietsenproducent Flandria kennen. Hij was er technisch bediende met een hoge functie, zij werkte er als inpakster, net als een van haar zussen. En net die zus gaf het ultieme zetje om van de twee een stel te maken.
Wapperend rokje
“Telkens ik Elza voorbij zag fietsen – met haar rokje dat wapperde in de wind – begon mijn hart sneller te kloppen”, glimlacht Maurits. “En toen we eens samen naar Brugge fietsten, sloeg de vonk ook bij haar over.”
Nochtans was er in de Flandriafabriek wel enige verwarring mogelijk. “Er waren toen twee mannen met exact dezelfde naam aan de slag”, grijnst Elza. “De ene Maurits Jonckheere was slank, groot en knap, de andere Maurits Jonckheere was net het tegenovergestelde. Ik heb de juiste gekozen.”
Het huwelijksfeest vond plaats bij Elza thuis, met een bescheiden feestmaaltijd. “Het eten was toen gerantsoeneerd, mijn mama had er lang zegeltjes voor gespaard om het menu toch nog ietwat uitgebreid te krijgen. Maar we hebben er dubbel en dik van genoten.” De huwelijksringen hebben dan weer een eigen verhaal. Die waren gemaakt van écht goud, wat in volle oorlogstijd allesbehalve een evidentie was. “Ik heb die in de fabriek zelf vervaardigd, met Franse muntstukken”, klinkt het trots bij Maurits. Nu draagt het echtpaar andere ringen en worden de originele zorgvuldig in een kast bewaard, toch hebben ze hen veel geluk gebracht: een gelukkig en gezond huwelijk dat ondertussen al 79 jaar een gestage koers vaart.
Na hun huwelijk bouwde Maurits een eigen huis in Zedelgem, waar het koppel in 1948 naartoe verhuisde. Ze kregen er twee dochters: Betty (73) en Karin (68). Die schonken hen op hun beurt drie kleinkinderen: Davy (42), Wim (51) en Fanny (43). Ondertussen zijn er ook al twee achterkleinkinderen: Tiago (15) en Mauro (13).
Serviceflat
Elza en Maurits bleven er liefst 72 jaar lang wonen, maar verhuisden op 20 oktober 2020 naar een serviceflat in de naburige gemeente Oostkamp, waar ze nog altijd erg zelfstandig wonen. “Elke ochtend verzorgen ze samen hun ontbijt”, geeft dochter Karin mee. “’s Middags doen ze een beroep op een traiteur, maar de afwas nemen ze voor hun eigen rekening. Daarna doen ze allebei een dutje en volgt er kopje koffie met een kaartpartijtje. Iets wat ze, zonder uitzondering, elke dag doen.”
De avond zetten Elza en Maurits in met een zelfbelegde boterham, waarna ze stipt op tijd voor televisie zitten voor een nieuwe aflevering van Blokken. “Ze zijn fan van Ben Crabbé”, glimlacht dochter Karin. “Ze pikken ook nog het televisiejournaal mee, maar daarna gaat de tv uit. Ze keuvelen liever nog wat met elkaar dan gewoon naar de buis te kijken. Tegen 22 uur liggen ze allebei onder de wol, klaar om de dag nadien opnieuw vroeg uit de veren te zijn.”
Karin omschrijft haar ouders als harde werkers met een gouden hart. “Papa heeft zijn hele leven bij Flandria gewerkt, mama nam even een pauze om voor mij te zorgen, maar ging daarna ook opnieuw aan de slag. Stil zitten, dat was niks voor hen. Ook nu nog proberen ze zoveel mogelijk zelf te doen, maar mijn zus en ik staan wel in voor de boodschappen en de was en de plas.”
Groot feest in 2022
De 79ste huwelijksverjaardag werd niet met veel toeters en bellen gevierd. “Door corona… Mama en papa zijn nog gezond en dat willen we zo houden, dus we letten erg op. Al is hun familie wel het allerbelangrijkste. Kort na Nieuwjaar hebben we met de hele bende een feestje gepland, duimen maar dat dit kan doorgaan. En volgend jaar hopen we uiteraard om hun tachtigste huwelijksverjaardag uitgebreid te vieren. Een eiken huwelijk, dat zou iets uniek zijn. We zijn sowieso dankbaar voor elke dag dat we hen in ons midden hebben.”
En wat is nu het geheim voor een lang en gelukkig huwelijk? Daar hebben Elza en Maurits het perfecte en tegelijk erg eenvoudige antwoord op. “Geen ruzie maken! Wij hebben in die 79 jaar nooit woorden gehad en zijn elkaars beste maatjes. We zijn niet jaloers en overdrijven in niets. Dat is de sleutel. En na al die jaren kennen we elkaar tot op den draad.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
