In de Westhoek mag De Watergroep twee jaar drinkwater produceren uit water met meer resten van schimmelbestrijders dan Europa toelaat. Bij milieuverenigingen schiet deze maatregel van minister Jo Brouns (CD&V) in het verkeerde keelgat. Zij trekken nu naar de Raad van State om de beslissing te vernietigen.
Natuurpunt De Bron en de West-Vlaamse Milieufederatie trekken met advocate Isabelle Larmuseau ten strijde tegen de versoepeling van de drinkwaternorm, die minister van Landbouw en Omgeving Jo Brouns (CD&V) op 20 december 2024 verleende aan De Watergroep. Het drinkwaterbedrijf mag twee jaar lang drinkwater produceren uit water waar meer resten van schimmelbestrijders in zitten dan de Europese Unie toelaat. Die ‘triazolen’ blijken vooral in het water van de Westhoek te zitten. De minister gaf de toelating omdat er anders een drinkwatertekort dreigt.
Actie Groen
De maatregel leidt tot bezorgdheid en discussie in de Westhoek en afgelopen donderdag nog in de West-Vlaamse provincieraad waar Groen actie voerde. “De komende twee jaar mag het drinkwater van honderdduizenden West-Vlamingen tien keer meer 1,2,4-triazool, een restproduct van pesticiden, bevatten”, aldus Vlaams parlementslid Jeremie Vaneeckhout (Groen). “Specifiek speelt dit probleem in de winningsgebieden van De Blankaart, Dikkebus, Zillebeke en De Gavers. Water dat in de rest van Vlaanderen verboden is, wordt de komende twee jaar wel aangeboden aan de West-Vlaming.”
“Al twintig jaar”
Samen met Natuurpunt De Bron vzw dient de West-Vlaamse Milieufederatie een vernietigingsverzoek in bij de Raad van State. “Dit had al veel eerder aangepakt moeten worden”, vindt Lieven Stubbe, ondervoorzitter van Natuurpunt De Bron. Hij werkte 33 jaar voor de Ieperse milieudienst, volgde er de kwaliteit van het water op en werd na z’n pensioen verkozen in de Ieperse gemeenteraad voor Groen. “Al twintig jaar geven we aan dat de intensieve teelten in onze regio ernstige problemen veroorzaken voor het drinkwater, de milieukwaliteit en de biodiversiteit in het landschap.”
“Projecten om bijvoorbeeld de Bollaertbeek proper te krijgen, resulteren nauwelijks in een verbetering van de waterkwaliteit”, stelt Stubbe. “Echt duurzame maatregelen ontbreken, alles verloopt zeer traag, veel projecten zijn ook maar tijdelijk en de kostprijs gaat naar de burger. Na zoveel jaren van proefprojecten, wordt de norm voor residu’s van bepaalde fungiciden in het drinkwater nu versoepeld: dat gaat er voor ons niet in. Het is aan de overheid om haar burgers te beschermen.”
Aanpak aan de bron
“Van de West-Vlaamse Milieufederatie wordt wel eens gezegd dat ze de aardappel- en groentenindustrie weg wil. Niets is minder waar”, zegt Bart Vanwildemeersch van de West-Vlaamse Milieufederatie. “De industrie heeft onze regio veel tewerkstelling gebracht en levert voor de telers goede prijzen op, maar we mogen niet blind zijn voor de effecten op het landschap en de milieukwaliteit daarvan. Drinkwaterkwaliteit is het ultieme wat we moeten beschermen en dat moet aan de bron aangepakt worden. Dat is de verantwoordelijkheid van de hele keten. Het is duidelijk dat de vele projecten er niet in slagen om de teelt binnen de grenzen van de omgeving te krijgen. Dan is het tijd dat de overheid haar verantwoordelijkheid neemt en die grenzen duidelijk trekt. En dat doe je niet door de normen te versoepelen.”
Onwettig?
De milieuorganisaties nemen advocate Isabelle Larmuseau onder de arm. Zij is gespecialiseerd in omgevingsrecht en bekend van haar strijd tegen PFOS en andere chemische verontreiniging. In de Westhoek bekwam ze vorig jaar nog de vernietiging van de vergunning voor een omstreden stortplek in Kortemark. “Deze procedure bij de Raad van State kan tot gevolg hebben dat het afwijkingsbesluit onwettig wordt verklaard en dit op basis van het Drinkwaterbesluit”, duidt Larmuseau.
Een uitspraak is er mogelijk pas binnen twee jaar, de duur van de tijdelijke versoepeling van de drinkwaternorm. Toch starten de milieuverenigingen deze procedure. “Hiermee willen we zekerheid afdwingen voor de inwoners van de getroffen gemeenten, dat een aanpak aan de bron deze keer bij meer dan beloften blijft.”
Maximale bescherming
“Het verplicht de minister om bronmaatregelen te nemen en het vermijdt eveneens dat ook voor andere stoffen zo’n afwijking wordt aangevraagd en toegekend”, aldus Larmuseau. “Zo zetten we de deur wagenwijd open om een sterke drinkwaterbescherming aan de bron te voorzien. Daar hebben de mensen in de Westhoek, en bij uitbreiding alle getroffen gezinnen, recht op. Ons drinkwater verdient een maximale bescherming.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
