Zaterdagavond heeft Bo Vermeulen, in het gezelschap van vrienden van haar overleden zoon Milan, in de Baron Ruzettelaan in Brugge een herdenkingswandeling gehouden. Ze wandelden richting het kerkhof van Steenbrugge, waar Milan begraven ligt.
Op zaterdag 24 september is het precies een jaar geleden dat Jordy D. in de Oostkampse Nieuwenhovewijk met een bajonet een einde maakte aan het prille leven van de vijftienjarige Bruggeling Milan Meert. Ook het leven van Milans mama Bo Vermeulen werd toen verwoest. De 38-jarige Bruggelinge houdt de goede herinneringen aan haar zoon zo goed mogelijk levendig. Recent liet ze zelfs een nummerplaat met het opschrift “Milan 15” maken. “Zo blijft mijn jongen altijd dicht bij mij”, zegt ze.
Drugsschuld
Op vrijdagavond 24 september hield Jordy D. een verjaardagsfeestje bij hem thuis in de wijk Nieuwenhove in Oostkamp. Plots stond Bruggeling Milan Meert er voor de garagepoort, volgens het gerecht om een drugsschuld te vereffenen. De vijftienjarige jongen haalde een stroomstootwapen boven waarop Jordy D. hem te lijf ging met een bajonet. Dodelijk getroffen liep Milan weg maar zakte enkele meters verder in elkaar. Alle hulp kwam te laat.
Sinds de dood van haar zoon is mama Bo Vermeulen zichzelf niet meer. “In het begin ging ik dagelijks naar zijn graf, maar de kwelling was te groot”, steekt ze van wal. “Ik mijd de mensen zoveel mogelijk en sluit mij op in huis. Milan en ik waren twee handen op één buik. Sinds de dood van Milans papa hadden we niemand anders nodig en we vertrouwden elkaar blindelings.”
“Die liefde was puur en het gemis kan ik niet omschrijven. Nog steeds ga ik in zijn slaapkamer kijken of hij daar niet is. Ik heb de kamer trouwens helemaal gelaten zoals ze was. En mocht ik ooit verhuizen neem ik ze mee en bouw ik ze daar weer op. Ik heb gelukkig ook nog enkele ongewassen t-shirts van Milan. Die geven mij steun. En recent legden we met enkele mensen samen voor een gepersonaliseerde nummerplaat met het opschrift Milan 15. Zo blijft hij altijd dicht bij mij.”
Mededaders
Dat enkel hoofdverdachte Jordy D. nog in de cel zit gaat er bij Bo niet in. “De anderen zijn in mijn ogen even schuldig”, zegt ze. “De gedachte dat ik ze in de winkel tegen kan komen bezorgt mij schrik. Ook al legde de raadkamer hen een contactverbod op. Het wordt trouwens hoog tijd dat iemand de waarheid vertelt.”
“Milan heeft in zijn korte leven ook misstappen begaan, dat geef ik toe. Maar hij heeft altijd zijn verantwoordelijkheid opgenomen en de sanctie ondergaan. Maar op school deed hij het heel goed. Hij was een slimme gast en zat in het vierde jaar economie. Een stoere nerd (lacht).”
In het hart
Op 27 april hield het gerecht een reconstructie van de feiten. Bo kon alles van op afstand volgen via camerabeelden. “Na 7,5 uur heb ik afgehaakt”, zucht ze. “De ijskoude manier waarop de daders toonden wat er gebeurde was onuitstaanbaar. Ik ben er ook niet veel wijzer van geworden. Het is mij nog altijd totaal niet duidelijk waarom ze zo gruwelijk tekeer moesten gaan. Waarom moest mijn jongen dood?”
“Hij werd recht in het hart gestoken en zelfs als hij al op de grond lag werd hij nog geschopt. Ze gedroegen zich als beesten en gaven hem geen enkele kans. Ik vraag mij constant af wat er op die laatste momenten door zijn hoofd moet zijn gegaan. Als moeder met die gedachte moeten leven is ondraaglijk. Hopelijk brengt het proces de waarheid naar boven en krijgen ze allemaal een zware straf. Maar de bladzijde omslaan? Dat kan ik nooit.”
Wandeling
Zaterdagavond hielden Bo en Milans vrienden in de Baron Ruzettelaan in Brugge een herdenkingswandeling. Die vertrok aan de krantenwinkel en ging richting het kerkhof waar Milan bij zijn vader begraven ligt. “We hadden t-shirts en truien laten bedrukken”, zegt Bo.
“We hebben ook teksten voorlezen en witte ballonnen opgelaten. Ik hoop dat de mensen ooit gaan inzien dat Milan niet de slechte is in dit verhaal. Samen met zijn vrienden zullen we er alvast alles aan doen om zijn nagedachtenis te eren.” (AFr)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
