Personeel Serruysziekenhuis rouwt aan vooravond van officiële fusie met AZ Damiaan: “Dit doet enorm veel pijn aan het hart”

© JRO
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

“De vreugdedans bij de fusie met het AZ Sint-Jan in 2009, heeft plaats gemaakt voor verdriet bij een nieuwe fusie.” Alle personeelsleden verzamelden dinsdag een laatste keer als medewerkers van het AZ Sint-Jan campus Serruys. Vanaf 1 november werken ze onder de naam AZ Oostende na de fusie met het AZ Damiaan. “Dit doet enorm veel pijn aan het hart”, klinkt het onder meer.

Op 1 november worden De Oostendse ziekenhuizen AZ Damiaan en het Henri Serruys samen AZ Oostende. Eerder kwam het tot een vechtscheiding met het AZ Sint-Jan in Brugge waarmee de Het Henri Serruysziekenhuis in 2009 fusioneerde. Het AZ Sint-Jan betreurt de beslissing om te defuseren en liet eerder al weten eerder voorstander te zijn van een groot openbaar ziekenhuis, inclusief een samenwerking met het AZ Damiaan. De gesprekken tussen AZ Sint-Jan en AZ Damiaan voor een eventuele fusie liepen al sinds de fusie met het Henri Serruysziekenhuis. Uiteindelijk werd gekozen voor een fusie met het AZ Damiaan en het Henri Serruysziekenhuis, maar zonder AZ Sint-Jan.

Dinsdag lieten de personeelsleden van het Henri Serruysziekenhuis zich nog een keer horen. Ze deden dat met zwarte kaarsen als teken van rouw, gepaard met een minuut stilte. Daarna weerklonk ‘team Sint-Jan’. De personeelsleden van het ziekenhuis beseffen dat de fusie onomkeerbaar is, maar kijken naar eigen zeggen niet met een roze bril richting de toekomst.

Andere wetten

“Ik werk al 36 jaar op dezelfde afdeling”, vertelt de 61-jarige verpleegkundige, Philippe Stans. “Het is onze laatste dag in het AV Henri Serruys, zoals het al zo lang bestaat. Vanaf morgen (1 november, red.) wordt alles anders. Er komt een ander bestuur, en andere bazen, andere wetten. We zijn een stuk arbeidsvoorwaarden kwijt, al hebben we nog veel uit de brand kunnen slepen. Toch verliezen we een en ander. Er blijven nog veel onzekerheden. Veel mensen die niet naar hun afdeling terug kunnen door een reorganisatie. Dit doet enorm veel pijn aan ons hart. Als je hier eens 36 jaar werkt… Dit ziekenhuis heeft heel veel hechte teams en veel van die teams vallen nu uit elkaar.”

De actie van dinsdag was een actie die door het personeel zelf opgezet wordt. “Dit gaat inderdaad niet om een vakbondsactie. De situatie is dan ook onomkeerbaar”, duidt Stans. “We wilden ons alleen nog een keer laten horen om daarna de situatie te ondergaan zoals ze zich voordoet. We kunnen niet anders.”

Protocol

Psychiatrisch verpleegkundige, Christian Vanbillemont (63), staat op twee maanden van zijn pensioen, maar is vooral bang voor zijn collega’s. “Ik werk hier 43 jaar en ga op 1 januari op pensioen”, vertelt Christian. “Het is met een dubbel gevoel dat ik hier sta. Precies of er wordt een stukje van mijn hart weggesneden. Het geeft geen aangenaam gevoel dat ik op deze manier afscheid moet nemen. Iedereen verandering heeft weerstanden op alle mogelijke manieren. Ik hoop dat ze op dezelfde manier zullen kunnen werken. We zijn altijd familiaal geweest en dat maakt dat je ook wat traantjes ziet vloeien. Dit doet pijn, het is moeilijk.”

De stad Oostende liet ondertussen weten dat er een protocol werd ondertekend die formeel bevestigt dat alle personeelsleden hun loon- en arbeidsvoorwaarden voor onbepaalde duur behouden. De Stad had naar eigen zeggen van bij de start van de onderhandeling de ambitie om het personeel alle loon- en arbeidsvoorwaarden te laten behouden. De ondertekening van het protocol betekent dat de onderhandelingen tussen de vakorganisaties en het stadsbestuur zijn afgerond.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier