Psycholoog en cognitief gedragstherapeut Ivan Adriaen van het psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart in Ieper gaf tijdens de Tiendaagse van de Geestelijke Gezondheid opnieuw tal van workshops en lezingen over levenskunst en veerkracht. “Het vraagt wel iets van mij, maar ik merk iedere keer hoeveel energie ik daar zelf uithaal”, zegt hij.
Ivan Adriaen (53) is psycholoog en cognitief gedragstherapeut in het psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart. Nochtans deed hij zijn middelbaar onderwijs in de ‘vakschool’. “Mijn oudere broer was een krak op technisch vlak. Daardoor kwam ik ook in het technisch onderwijs terecht, maar dat was niet mijn ding”, vertelt Ivan. “Omdat taal mij erg boeide, schakelde ik over naar een regentaatsopleiding. Toen kreeg ik vakken als psychologie, didactiek en pedagogie, en dacht ik: dat is het. Daarin heb ik mijn passie gevonden.”
Wie is Ivan Adriaen?
Ivan werd geboren op 23 juni 1971 in Poperinge. Hij is getrouwd met Karine Depuydt en heeft twee kinderen: Amaat en Floor.
Loopbaan
Na zijn studies psychologie in Gent werkte Ivan in een psychiatrisch centrum in Menen. Sinds 1998 is hij aan de slag als psycholoog in het Ieperse psychiatrisch ziekenhuis Heilig Hart.
Vrije tijd
Lezen, wandelen, koken, genieten van lekker eten, muziek, kunst…
Wat sprak je aan in psychologie?
“Taal was voor mij belangrijk, maar ik denk dat het vooral ging om gevoelstaal: in woorden kunnen vatten wat je doormaakt en wat je gevoelens zijn. We hebben allemaal een buitenwereld waarin we handelen, maar we hebben ook een binnenwereld. Wat gaat er allemaal in ons om? Hoe voel je je? Dat is iets dat mij enorm boeide.”
Hoelang geef je al lezingen en workshops?
“Ongeveer tien jaar. Dat is begonnen via onze groepstherapie. Mensen zeiden dat ze daar veel aan hadden en vroegen of ook vrienden of kennissen dit konden volgen. Maar je moest in opname zijn om dat te kunnen krijgen. Na overleg met de directie gingen we dan van start met een cursus ‘bouwstenen voor een evenwichtig leven’. Dat werd opgepikt, onder andere door een medewerker van Stad Ieper en sindsdien word ik telkens tijdens de Week van de Geestelijke Gezondheid gevraagd om zo’n workshop te geven. Dat blijft volk lokken.”
De Westhoek heeft de hoogste suïcidecijfers van België. Heb je daar een verklaring voor?
“Ik ben lang coördinator geweest voor de werkgroep suïcidepreventie in het Heilig Hart. De cijfers zijn heel duidelijk, maar een verklaring is niet wetenschappelijk te onderbouwen. Men gaat ervan uit dat het komt doordat we in de Westhoek zijn opgegroeid met het adagio: niet trunten en voortdoen. Dat maakt dat mensen onbewust streven naar succesvol zijn in het leven, maar uiteraard komen we hindernissen tegen. En wanneer we niet voldoende slagen in iets, dan doet dat wat met ons. Als je dan in een hoekje kruipt en alles opkropt, dan zal er in die binnenwereld iets beginnen rotten. Het is heel belangrijk om dan hulp te durven zoeken. Dat komt ook aan bod in de workshops: spreek en gij zult gezond worden, zeg ik dan.”
“Zorgen moet je niet maken, zorgen moet je doen”
Is het dan omdat mensen in de Westhoek minder snel naar een psycholoog gaan?
“Deels, maar dat is geleidelijk aan het verbeteren. Ondertussen wordt de eerstelijnszorg voor een specifieke doelgroep deels terugbetaald, maar dat mag zeker uitgebreid worden. Een tweede element is vereenzaming: de allerhoogste cijfers zie je aan de kust. Men vermoedt dat dit te maken heeft met mensen die heel hun leven hard gewerkt hebben en na hun pensioen verhuizen naar de zee in de hoop daar nog lang gelukkig samen te zijn. Maar dan overlijdt een van de partners en zit de andere partner helemaal alleen…”
Maak je je zorgen over de huidige tijdsgeest?
“Zorgen moet je niet maken, zorgen moet je doen. We willen mensen stimuleren om waardengericht te leven. Dat betekent dat je bewuste keuzes maakt voor jezelf, en dat je je energie en aandacht probeert in te zetten op de dingen die jij belangrijk vindt. Dan ben je een bijdrage aan het leveren voor een verbeterbare wereld, maar binnen jouw mogelijkheden. Als we daarin kunnen groeien als mensheid, dan kan de wereld in gunstige zin evolueren.”
Is dat ook een van de redenen waarom je die lezingen geeft?
“In zekere zin wel. Maar eigenlijk ook omdat ik dat supergraag doe. Omdat ik merk dat ik daar zelf veel aan heb. Ik had graag deze cursus gehad op de leeftijd van 17-18 jaar. Het geeft mij zingeving. Het vraagt wel iets van mij – heel mijn week zit vol tot ‘s avonds laat – maar ik merk iedere keer hoeveel energie ik daar zelf uithaal. Omdat het de mensen inspireert en ze daarvoor hun dankbaarheid uiten. Het is als een olievlekje. Als mensen erin slagen om dankzij mijn lezingen of workshops anders in het leven te staan, dan gaat dat olievlekje een beetje uitbreiden. Dat is een van mijn drijfveren.”
Wat doe je graag in je vrije tijd?
“Lezen, wandelen, genieten van lekker eten… Hoe gewoner, hoe liever. Ik hou ook van kunst en muziek. Ik ben voorzitter van de werkgroep kunst in het Heilig Hart. Om het half jaar spreken we een andere kunstenaar aan die bereid is om hier tentoon te stellen. We hebben ook verschillende kunstwerken op de campus. Recent kreeg ik de kans om aan groepen toelichting te geven bij de kunstwerken op de campus. Dat was zalig om te doen.”
Je woont in Poperinge. Hoe sterk is je band met Ieper?
“Ik ben mijn werkgever ontzettend dankbaar, omdat ik de kans krijg om me te ontplooien. Het zit ook in mijn aard dat ik heel loyaal ben. Het is een voorrecht deelgenoot te mogen zijn van mensen die het intiemste van hun leven delen, en die mensen weer op weg te helpen. Mijn job laat dat toe en dat maakt dat Ieper voor mij ontzettend belangrijk is. Ieper is in die zin voor mij een stad van kansen.”
Ypersche Katte
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
