“Ik mocht de luier pas verversen als die minstens drie kilogram woog.” De getuigenis van Nathalie Van Suyt is pure horror. Jarenlang werkte ze in West-Vlaamse woonzorgcentra, maar nu stopt ze ermee. Gedegouteerd. De vrouw startte zelfs met andere mensen in de zorg een petitie om de wantoestanden aan te klagen en trekt nu nog eens aan de alarmbel. “De druk in de ouderenzorg ligt onmenselijk hoog.”
Vandaag zeg ik vaarwel tegen de ouderenzorg. Met die woorden begint Nathalie Van Suyt (31) uit Zerkegem bij Jabbeke een open brief, die in een mum van tijd duizenden keren gedeeld werd op Facebook. De jonge vrouw werkte vier jaar lang op interimbasis als zorgkundige in de thuis- en ouderenzorg, maar geeft er gedegouteerd de brui aan.
“Ik werkte in verschillende woonzorgcentra in de regio Brugge en aan de kust. Met tranen in de ogen zag ik hoe oudere mensen behandeld werden”, getuigt ze. “Soms waren bewoners de hele dag niet naar het toilet geweest en zaten ze gewoon in een plas urine. We moesten ze incontinentieluiers laten dragen, omdat er geen tijd was om de mensen naar het toilet te helpen. In een bepaald woonzorgcentrum mocht ik de luier zelfs pas verversen als die minstens drie kilo woog. Maar dat is onmenselijk. Dan zijn ze verbaasd dat mensen urine- en schimmelinfecties krijgen…”
Washandjes
Nathalie hekelt ook de vele besparingen in de sector. “Er wordt echt op alles bespaard, van toespijs bij het eten tot een glaasje frisdrank. Er is vaak zelfs geen budget voor deftig materiaal, zoals een heflift op iedere dienst. In de privé-rusthuizen is die situatie vaak nog het ergst. En wie geen bezoek krijgt, is het grootste slachtoffer. Zo moest een bewoner gaan slapen met washandjes strak rond zijn handen geplakt. Omdat de man veel krabde… Dat is niet de juiste oplossing en de directie heeft daar niemand op aangesproken. Op de dienst voor dementerenden heerst er nog een laksere mentaliteit, want die mensen zullen het wel niet meer weten of we ze deze week nu twee keer gewassen hebben of niet.”
“Op de dienst voor dementerenden heerst er nog een laksere mentaliteit, want men gaat er vanuit dat die mensen het wel niet meer zullen weten of ze nu die week twee keer gewassen werden of niet”
Nathalie kreeg al honderden reacties op haar open brief. “Een zorgkundige, die vroeger in een WZC in Oostende werkte, liet mij zelfs weten dat bewoners soms een verdovend middel kregen, met meer valpartijen en gebroken heupen tot gevolg.”
Om dat soort toestanden te bestrijden, lanceerde Nathalie – samen met verpleegkundige Lien De Metsenaere en rouwconsulent Jos Delarbre – een petitie voor betere arbeidsomstandigheden in de zorgsector. “De druk ligt onmenselijk hoog. Gepassioneerde hulpverleners verlaten één na één de zorg. En de patiënt is het slachtoffer. Als maatschappij moeten we beter doen voor onze kwetsbare inwoners.”
Petitie
Veel mensen delen blijkbaar die mening, want de petitie werd ondertussen bijna 4.000 keer ondertekend. “Ondertussen nam de commissie Welzijn van het Vlaams Parlement al contact op”, zegt Nathalie. “Ze lieten weten dat ze zich bewust zijn van de problematiek en vroegen wat volgens ons zou helpen voor het personeel.”
Méér personeel, dat zou volgens Nathalie helpen. “We zijn al met te weinig, dan draaien we overuren en vallen mensen uiteindelijk langdurig ziek. En als er iemand ziek is, wordt die uit noodzaak toch opgeroepen om te werken.”
“Ik heb elke schrijnende situatie die ik zag gemeld, maar alles werd altijd verbloemd of in de doofpot gestopt”
Volgens de Jabbeekse moet er dringend actie ondernomen worden. “Ik heb het altijd graag gedaan, maar de manier hoe alles nu verloopt, is gewoon niet menselijk of haalbaar. Er zijn zelfs studenten die na hun stages al opgeven. Ik heb elke schrijnende situatie gemeld, maar alles werd altijd verbloemd of in de doofpot gestopt. Vaak stond de directie zelf met de rug tegen de muur, omdat ze geen ruimte hebben op vlak van personeel of budget om er iets aan te veranderen. Veel mensen zien het probleem, maar hebben schrik voor hun job om met de waarheid naar buiten te komen. Maar iémand moet de alarmbel luiden, want mensen verdienen waardige zorg.”
Via deze link kan je de petitie ondertekenen.
Federatie reageert: “Het loopt niet overal fout”
Paul Cappelier, voorzitter van de Belgische Federatie Zorgkundigen, heeft begrip voor de noodkreet van Nathalie Van Suyt. “Het is wetenschappelijk bewezen dat als hulpverleners geen goede zorg kunnen geven aan mensen, dat ze daar zelf ook mentaal van afzien. Jarenlang hebben we al ingezet om de instroom van personeel te verzekeren: zorgkundigen uit het buitenland, mensen omscholen, zijtrajecten enzovoort. Maar de uitstroom moet dringend aangepakt worden. Je moet het gat in de emmer dichten voor je die kan vullen. We staan volop in contact met minister Crevits en de commissie Welzijn om een oplossing te zoeken en ik heb de lichte indruk dat er toch wel wil is om het probleem aan te pakken. Maar het is zeker geen makkelijk verhaal. We kunnen moeilijk op een dag tijd 1.000 extra personeelsleden tevoorschijn toveren.”
Cappelier waarschuwt tegelijkertijd: we mogen niet alle woonzorgcentra over dezelfde kam scheren. “We krijgen veel klachten binnen, maar het loopt niet overal fout. Veel woonzorgcentra doen net heel erg hun best voor de bewoners. Het is vooral in de commerciële centra dat het moeilijk gaat. Die moeten winsten boeken en aandeelhouders tevreden houden, waardoor ze gaan besparen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
