De opnamestop in woonzorgcentrum Rozenberg is voorbij. Het Agentschap Zorg & Gezondheid stelt dat het wzc, in nasleep van de drie insulinemoorden, alle euvels heeft weggewerkt en nieuwe bewoners zijn opnieuw welkom. Bevoegd schepen Carine Geldhof en directeur Ellen Van Colen zien dit als een nieuwe start. “We hopen dat een dergelijk drama nooit meer moet gebeuren. Nergens.”
Vier maanden geleden stond Oostrozebeke, en dan vooral het woonzorgcentrum Rozenberg, in het oog van de storm. In september vorig jaar kwam aan het licht dat een voorlopig onbekende dader drie bewoners met een overdosis insuline om het leven bracht, bij zeven anderen mislukte de poging. Het nieuws zorgde voor een bom in het anders zo rustige dorp aan de oevers van de Mandel.
Het Agentschap Zorg & Gezondheid stelde het wzc meteen onder verhoogd toezicht en voerde een opnamestop in. Die werd begin deze week opgeheven, de twaalf vrije bedden kunnen opnieuw ingenomen worden. “Al zullen we dat geleidelijk doen”, benadrukken schepen van Sociale Zaken Carine Geldhof (Oostrozebeke.nu) en directeur Ellen Van Colen. “We willen alle bewoners immers de best mogelijke zorg bieden.”
Hoe blikken jullie terug op de schokgolf die doorheen het wzc en de gemeente trok?
(even stil) “Het is en blijft een enorm spijtige zaak dat dit is kunnen gebeuren. Hier is iemand door de deur gestapt met zéér slechte bedoelingen. Wij kregen in november 2020 de eerste melding binnen. Als het van ons afhing, kwamen we een maand later al naar buiten, liefst met het nieuws dat de dader gevat was. Maar we konden en mochten niets zeggen. Omwille van het medisch geheim, maar het parket droeg ons ook op om te zwijgen. We kregen letterlijk te horen dat we het onderzoek in gevaar konden brengen als we iets wereldkundig maakten. Dat vrat echt aan ons, maar we hadden geen keuze.”
“De schuldige moet buiten onze muren gezocht worden. Dat zijn we zeker”
Toen het nieuws bekend raakte, kregen jullie veel kritiek op het gebrek aan communicatie. Het woord doofpotoperatie viel zelfs.
“Dat kwam hard aan. We leefden eerst een jaar in angst toen de dader hier rondliep, daarna hebben we een jaar te goeder trouw gezwegen. Als het parket je vraagt om niks te zeggen… Dat is onze wereld niet. Wij zorgen voor mensen. Om dan zo door het slijk gehaald te worden, terwijl we enkel het beste voor onze mensen wilden, dat deed pijn. Maar ergens begrijpen we het ook. De mensen zagen ons als schietschijf. Onterecht, maar een logische reactie.”
Jullie moeten zich toe ook afgevraagd hebben hoe dit drama in godsnaam is kunnen gebeuren?
“Dat doen we nog elke dag. Wie kán zoiets doen? We kunnen er echt niet bij. Maar we zijn een open huis. We konden toch onmogelijk iedereen fouilleren die hier binnenkwam en er hier een gevangenis van maken? Mogen we er ook op wijzen dat het eerste verdachte overlijden meteen door ons team opgemerkt is geweest? We hebben daarna onmiddellijk ingegrepen: alle insuline achter slot en grendel. Dat sterkt ons ook in onze overtuiging dat de dader buiten de muren van het wzc gezocht moet worden. Het kan onmogelijk iemand van ons tachtigkoppig team zijn.”
Welke pijnpunten hebben jullie van het Agentschap Zorg & Gezondheid moeten nemen?
“Alle zaken die ze aanhaalden, waren terecht. Alleen wogen ze bij ons iets zwaarder door dan bij een routinecontrole. Dat kunnen we het Agentschap ook niet kwalijk nemen. Experts van het OLV van Lourdes Ziekenhuis in Waregem hebben onze hele werking doorgelicht, op basis daarvan hebben we een pak procedures op punt gezet. De digitale omslag is een feit: elk pilletje en iedere injectie wordt nu geregistreerd. Er zijn meer controlepunten ingebouwd, de transparantie is compleet. Op vlak van medicatieveiligheid werken we nu met een externe apotheek die per bewoner de dosis bereidt en levert. Zo houden we de interne voorraad zo klein mogelijk. Nieuwe bewoners kunnen hun eigen voorraad ook niet meer meebrengen, die wordt via onze partner opnieuw opgebouwd.”
Was de doorlichting een wake-upcall?
“Ergens wel, alle opmerkingen hielden steek. Wat we nog altijd niet begrijpen, is dat het parket ons verbood om in november 2020 het Agentschap Zorg & Gezondheid in te lichten. We hebben ons vanuit het OCMW, ook burgerlijke partij gesteld. Want het wzc is eveneens slachtoffer in dit verhaal. We krijgen nog altijd geen nieuws over het verloop van het onderzoek. Steun vanuit het parket is er niet. Terwijl ze eigenlijk maar twee zinnen hadden moeten zeggen: het wzc mocht van ons niet praten en we zijn volop met het onderzoek bezig.”
Hoe zwaar heeft het verhaal op jullie team gewogen?
“Enorm. We hebben in september de Dringende Sociale Interventie van het Rode Kruis ingeschakeld en nu is de Externe Dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk nog altijd actief. We hebben tal van groepsgesprekken gevoerd en op vandaag zijn er nog altijd mensen die individuele sessies volgen. Mogen we een pluim geven aan onze mensen? Zij zijn het kloppende hart van ons wzc. De druk die zij hielpen torsen: chapeau.”
De opnamestop is voorbij. Hoeveel deugd doet dat?
“Het is een opluchting, een blijk van vertrouwen dat we op de goeie weg zijn. De laatste inspectie, op 20 december, was erg positief. We staan wel nog onder verhoogd toezicht, onaangekondigde controles blijven mogelijk. Maar die verwelkomen we zelfs met open armen.”
Zou je durven stellen dat Rozenberg nu het meest veilige wzc van het land is?
“In elk geval een van de best voorbereide en georganiseerde. Wat hier gebeurd is, kan jammer genoeg in élk wzc voorvallen. Het mag én kan niet, maar slechte bedoelingen van een enkeling kan je nooit helemaal uitwissen. Hoe jammer dat ook is. We leven erg mee met de nabestaanden van de slachtoffers, laat dat duidelijk zijn. Het welzijn van onze bewoners komt altijd op de eerste plaats. Met de hand op het hart: (klein)kinderen kunnen hun dierbaren hier met een gerust hart laten wonen.”
“Van het parket móchten we niet praten. Om het onderzoek niet in gevaar te brengen, kregen we te horen. Dat vrat aan ons, maar we hadden geen keuze”
Kregen jullie ook veel steun, de laatste maanden?
“Ja. Van families, vrijwilligers, maar ook van de man in de straat. Wie ons wzc kent, weet dat we goed werk leveren. Dat heeft veel deugd gedaan. We worden af en toe nog over dit verhaal aangesproken, maar mensen vragen nu ook hoe het met ons en het Rozenberg-team gaat. Dat zegt veel.”
We zijn 2,5 jaar na de eerste feiten. Zal de dader ooit gevonden worden?
“Dat is onze diepste wens. Als er een duidelijke schuldige is, zullen veel mensen hier eindelijk een punt achter kunnen zetten. Het onderzoek is nog aan de gang, ons vertrouwen ligt bij het parket.”
Hoe zien jullie de toekomst?
“Positief. We hebben in vier maanden erg grote stappen gezet. En we zullen er nog zetten, met onze bewoners centraal. We hopen vooral dat een dergelijk drama nooit meer hoeft te gebeuren. Niet bij ons, maar ook elders niet. Dit verdient niemand.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
