Geluksexperte Ingeborg: “Ik zie zelden op tegen de dag”

Positiviteit is een ‘state of mind’. Weinig mensen bij ons die daar zo’n straf inzicht in hebben als Ingeborg Sergeant, die in Brugge een centrum voor yoga, meditatie en zelfontwikkeling runt. Zij zag het afgelopen jaar met lede ogen aan wat ze zelf al heel lang weet: dat we met zijn allen te snel gaan en te veel willen. Maar toch is ze ook hoopvol naar de toekomst toe. “Ik geloof in de volgende generatie.”

Eén ding hadden we met zijn allen gemeen het afgelopen jaar, we moesten allemaal terug naar de basis: geen reizen, etentjes, theater, bioscoop, avondjes uit met vrienden… Veel mensen gingen ook zichzelf in vraag stellen, hun relatie of hun werk. Sinds 2007 probeert Ingeborg met haar centrum De evolutie mensen te helpen om een antwoord te vinden op die levensvragen. Dat doet ze aan de hand van coachingtrajecten, workshops en opleidingen.

Oe is‘t?

“Heel grappig dat je dat vraagt, want gisteren vertelde ik in de cursus Radicale aanvaarding nog het straffe verhaal van Parcifal, die op bezoek ging bij een ongelukkige en doodzieke koning met als instructie dat hij niets mocht zeggen. Dus buigt Parcifal en vertrekt hij weer. In het volgende dorp reageert een wijze vrouw heel kwaad als ze het verhaal hoort, waarna hij teruggaat en zonder schrik of schroom vraagt aan de koning hoe het met hem gaat. Door die ruimte te geven en de dialoog aan te gaan, geneest de koning uiteindelijk. Maar om op je vraag te antwoorden: goed. Druk ook, want ik merk dat er veel nood is en veel vraag.”

Merk je een verschil bij de mensen die over de vloer komen voor corona en nu?

“Alles is sterk uitvergroot. Gaan eten, naar de film gaan, een cultureel optreden meepikken… het zijn zaken die doorgaans alles verzachten. Afspreken met vrienden, ontladen door te praten, te lachen en te relativeren zorgt voor een zekere zachtheid, die nu ontbreekt. Alles is scherper gesteld.”

Ben je van nature een positivo?

“Toen ik geboren werd, zat mijn moeder nog volop in een rouwproces voor een kindje dat dezelfde naam als ik droeg en stierf in een verkeersongeval. Ik ben in haar buik elke dag mee geweest naar die begraafplek, dus schuilt er een diep verdriet in mij. Als compensatie heb ik die rol van clown of nar mij eigen gemaakt. Ik zie het vaak als een regenboog. De zon schijnt, maar er is ook regen. Ik ken de lichte kant én de duisternis. De praktijk De evolutie houdt mij in balans, als yin en yang.”

“Vreemd hoe weinig aandacht

er is voor het mentale welzijn”

Hoe pep je jezelf weer op als je met het verkeerde been uit bed stapt?

“Ik doe sowieso al veel aan zelfzorg. Voor mij zit het in de kleine dingen, zoals ‘s morgens genieten van een simpele, warme douche. Ik zie zelden tegen de dag op, net omdat ik doe wat ik echt wíl doen. Ik vind ook rust in meditatie. Het heeft letterlijk mijn leven gered, net als yoga. Weet je, voor televisie werken, was heel lang een kinderdroom, maar toen ik dat een tijd deed, besefte ik dat het me niet meer gelukkiger maakte. Veel mensen herkennen dat. Ze wonen in een afgewerkt huis, de haag is mooi volgroeid, maar plots vragen ze zich dan af of ze daar echt wel blij van worden. De vraag aan jezelf stellen, is een deel van de evolutie die je moet doormaken.”

Hoe kijk je aan tegen het afgelopen jaar?

“Het is vreemd om te zien hoe weinig aandacht er is voor het mentale welzijn. We missen een holistische visie op hoe we met elkaar, en zeker met stress en verdriet, moeten omgaan. Als iemand weent in een dokterspraktijk, dan wil de dokter vanuit zijn medische achtergrond meteen dat proces stilleggen. Dat mogen we nu net niét doen. Elke traan herstelt het lichaam. Maar ik geloof wel dat er een onderstroom ontstaat. We zijn nog teveel bezig met ouwe draken een podium te geven, maar er staan heel wat jonge geïnspireerde mensen klaar. We moeten die de kans geven. Ik geloof altijd in de volgende generatie.”

Wat heb je zelf geleerd uit deze crisis?

“Hoe je met Zoom moet werken. (lacht) Ik heb veel liever persoonlijk contact, maar ik heb gemerkt dat er zo ook veel kan. Maar eigenlijk heb ik zoveel geleerd. Ik heb geleerd dat ik een echte warme thuis heb gecreëerd, dat het na dertig jaar huwelijk nog altijd stevig overeind blijft. Ik vond het interessant om te zien hoe op grote schaal de stekker eruit werd getrokken. Het was ook opvallend om die herwaardering voor de natuur te zien. Mensen die volop gaan wandelen en het belang van een groene plek in en rond de stad ontdekken. Ik hoop dat er op dat vlak een bredere visie en bewustzijn ontstaat. De energie door zon en wind is gratis en binnen ons bereik. Waar wachten we op om op vele vlakken die klik te maken en te kiezen voor een heilzame planeet? De natuur is overvloedig. Wij zijn overvloedig. Het moet niet altijd meer en meer. Er is meer dan genoeg voor iedereen.”