Totaal onverwacht werd er vrijdagmorgen aangekondigd dat de firma Bekaert in de Meulebekestraat de deuren sluit. De staaldraadproducent had 55 jaar een vaste stek in Ingelmunster. Er verliezen 63 arbeiders, 29 bedienden en 3 kaderleden hun job. Eén van de arbeiders is Franky Dewulf, die al sinds februari 1984 in dienst is.
Franky (55) woont met zijn echtgenote en dochter in de Camiel Verhammestraat. Op 24 februari 1984 ging hij aan de slag bij de firma Bekaert in Ingelmunster. “Ik begon als elektricien. Eén jaar later werd ik tester/opstarter. Ik heb jaren alle Belgische vestigingen en eveneens vele buitenlandse vestigingen van Bekaert gezien voor het opstarten van nieuwe machines of het onderhoud ervan. In 1993 was ik één van de pioniers voor Bekaert in China. Ik arriveerde in een fabriek en toen ik daar vertrok – soms dagen of weken later – stonden er één of meerdere machines in productie. Ik beleefde vele mooie momenten, maar soms ook eenzame momenten. Je mag die werkopdrachten in het buitenland niet aanzien als plezierreizen. Er moest telkens hard worden gewerkt, maar toch zag ik telkens iets van het land en leerde ik ook andere culturen kennen. Nu testte ik nog enkel intern machines en lijnen”, zegt Franky, die al jaren hoofdafgevaardigde voor ABVV metaal is. Op 23 november jl. won hij nogmaals de sociale verkiezingen.
Franky maakte de hoogconjunctuur bij Bekaert mee. De periode waar er autobussen van Bekaert rond reden in diverse gemeenten om arbeiders op te halen. “Ik beleefde al vier herstructureringen en nu start de vijfde en meteen ook de laatste. In de voorbije 35 jaar hebben we hoog- en laagconjunctuur gekend. Sedert de herstructurering in 2019 was het hier een flauw beestje met veel werkloosheid”, bekent hij.
Prototype
“Vorig jaar werd onze fabriek nog als prototype in industrialisatie op de kaart gezet. We moesten nieuwe machines bouwen en op industriële schaal testen, zodat we dan wisten dat ze 100 procent productief waren. De jongste maanden was dit een lachertje. Alles moest buiten. De beloftes dat 100 procent betrouwbare machines geleverd waren, was ronduit belachelijk. Ik geef toe: ik zag de sluiting aankomen, maar onze directieleden vertelden meermaals dat er zeker niets zou gebeuren in 2020. Ik heb gezegd dat het grote leugenaars zijn. Eerst onderhandelen om toch meer mensen te kunnen sparen en voor wie dan toch moest vertrekken een sterk serieus sociaal plan op poten zetten. Bekaert is geen arme firma, dat merk je als je de resultaten van hun derde kwartaal bekijkt. Kortom wij zijn het slachtoffer omdat wij al onze info hebben moeten delen met de Chinese, Indische, Slovaakse en Braziliaanse dochterafdelingen en daar ligt de loonkost een heel stuk lager. Dat de coronapandemie de oorzaak is, is een fabeltje, wel is dat misschien de versnellende factor.”
“De pandemie is een fabeltje, alleen is dat misschien de versnellende factor”
Franky denkt even na over zijn toekomst. “Ik ben nu ruim 55 jaar. Ik zal er toch een tijdje de riem afleggen maar eerst gaan we serieus onderhandelen. Het is veel erger voor de jonge arbeiders. Ik zei tegen de directieleden dat ze mij mochten laten stempelen en jonge arbeiders mochten laten werken. Ik heb het grootste deel van 2020 gestempeld. Ik zal maar ongeveer 50 dagen hebben gewerkt. Ik ben zeker niet gefrustreerd, wel ontgoocheld. Ik ben blij dat ik vele jaren mocht werken bij Bekaert. Volgens mij één van de beste werkgevers in België. Eén van de vroegere bazen Leo Decooman zei ooit ‘Bekaert is een firma met een hart.’ Maar dat was toen, nu is Bekaert een harde firma. Nu telt enkel de winst, de rest is bijzaak. De kleine man wordt gedumpt om de winst te optimaliseren: kapitalisme ten top. Ik ben meer voor solidariteit, maar ja wie ben ik…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
