Steven Wittouck schreef een open brief naar burgemeester Bart Tommelein (Open VLD) als ultieme redmiddel om de situatie waarin de 23 eigenaars van Residentie Margate sinds 2018 verkeren, om te keren. De residentie werd toen, op advies van de brandweer, afgekeurd. “Tommelein beloofde ons om te helpen, maar daar zagen we nog niets van”, klinkt het.
In 2018 werd Residentie Margate in de Langestraat 84 onbewoonbaar verklaard omdat acht studio’s niet brandveilig zouden zijn en omdat nog eens zeven te klein zouden zijn volgens de huidige normen.
In het gebouw, dat dateert van 1931, was vroeger een hotel gevestigd. In 1989 werd het uiteindelijk verbouwd naar 23 woonentiteiten bestaande uit appartementen en enkele kleine studio’s. De gevel van het gebouw werd in 2002 nog beschermd en in 2016 nog gerestaureerd. Tot kort voor de zomer van 2018 leek er geen vuiltje aan de lucht.
Leegstandstaks
“De hele residentie werd onbewoonbaar verklaard voor de gekende problemen”, vertelt Steven Wittouck, een van de 23 eigenaars. “We hebben met onze laatste spaarcenten iets kleins gekocht om er zelf te wonen of als tweede verblijf te gebruiken. Dat werd ons afgenomen door de onbewoonbaarheidsverklaring.”
“Op de koop toe kregen we nog eens een leegstandtaks van 3.000 euro te betalen per eigenaar. We wilden toen dat het pand in de huidige staat mocht blijven en burgemeester Bart Tommelein beloofde ons dat hij zou luisteren en ons zou helpen waar hij kon.”
‘Via rechtbank’
Meer dan twee jaar later is er volgens de man nog steeds geen oplossing gevonden. Daarom schreef Steven een open brief aan de burgemeester. “De burgemeester wil niet reageren op onze vraag om een onderhoud met hem te hebben om de situatie te bespreken”, gaat Wittouck verder.
“In plaats daarvan laat hij de advocaat van de stad een boze brief sturen met de melding dat als we iets veranderd willen zien, dat we dat via de rechtbank moeten bekomen.”
‘Laatste redmiddel’
Volgens Wittouck zou er een potentiële koper zijn voor het pand, waardoor de eigenaars een deel van hun investering zouden kunnen recupereren. “Het geld dat we zouden krijgen voor de verkoop zouden we moeten afgeven om de boetes te betalen. Dat terwijl niet iedereen het even breed heeft en de centen hard nodig heeft. De burgemeester heeft ons nochtans gezegd dat hij mild zou zijn met de boetes, maar breekt nu zijn woord .”
“We willen vooral af van de boetes van 2020. In totaal gaat het om 21.000 aan boetes per eigenaar. Een van de appartementjes is amper 12.000 euro waard. Die man heeft dan ook geen enkele intentie om te verkopen aangezien hij sowieso achterblijft met een berg schulden. Als we niet alle 23 verkopen dan komt er geen oplossing. Maar het meest vervelende is dat de burgemeester niet wil reageren, althans niet zelf. Dan is de pers mijn laatste redmiddel”, besluit de man.
Burgemeester verrast
“Die mensen weten zeer goed waarover het gaat”, reageert de burgemeester verrast. “Het gaat hier om een gerechtelijke procedure waarin ik mij niet kan moeien. Het pand werd door mijn voorganger onbewoonbaar verklaard na negatief advies van de brandweer. Het gaat om een onwettelijke situatie waarbij ik op 4 mei 2019, toen ik pas burgemeester was, die mensen duidelijk heb gemaakt op de algemene vergadering dat zij zelf naar een oplossing moeten zoeken. Dat de stad dat niet kan doen voor hen.”
“Er wordt mij al twee jaar gezegd dat er een oplossing is, maar die komt er niet. Als burgemeester sta ik daar zelf machteloos tegen. Ik kan niet ingaan tegen het advies van de brandweer. Dat zou onverantwoord zijn en onveilig voor de bewoners zelf. Het is dan ook heel spijtig dat men mij nu een open brief schrijft terwijl men maar al te goed weet dat ik daar niets aan kan veranderen. De persoon die mij juridisch vertegenwoordigt, heeft die mensen een brief gestuurd dat ze zich voor elke vraag omtrent dit dossier moeten wenden tot de raadsman.”
Lees hieronder de open brief.
Geachte Burgemeester Tommelein,
Beste Bart,
Het betreft hier het dossier van de Langestraat 84, Residentie Margate.
Een 2-tal jaar geleden bent u op een Algemene Vergadering ons de mantel komen uitvegen en ons komen zeggen dat we op een snelle en propere manier ons moeilijk dossier moesten proberen op te lossen.
Ook hebt u in diezelfde vergadering gezegd dat u altijd constructief zou meehelpen werken aan een oplossing en dat uw deur altijd open zou staan om te luisteren naar deze oplossingen.
Nu we echter vragen om een gesprek te kunnen hebben, laat u uw advocaat zeggen dat “het standpunt van de stad gekend is”.
Waarom kunnen we u gewoon niet spreken en verduidelijken welke oude en nieuwe problemen er opduiken, en welke de rol van de stad kan zijn bij een oplossing? Waar bent u nu?
Ik vind het triest te moeten leven in een stad waar de burgemeester zich verbergt achter regeltjes, advocaten en rechters, zonder ook maar één enkel moment te kijken naar de menselijke drama’s die zich daarachter afspelen.
Ik vind het triest om te zien dat de burgemeester een smeekbede van een medeburger om gehoord te worden zonder meer afwijst, en dan nog niet eens zelf de moeite neemt om die boodschap over te brengen, maar dit via een advocaat doet.
Ik vind het triest om in een samenleving te leven waar van de burgemeester niet optreedt om een probleem op te lossen maar eigenlijk toedraagt tot de escalatie van het probleem, niet optreedt om de medemens uit de nood te helpen maar hem er dieper in duwt, niet aandringt op een menselijke oplossing maar zijn onmenselijke en bureaucratische kant laat primeren en zo de burger opoffert voor het zogezegde algemeen belang.
Ik vind het triest om te moeten aanschouwen hoe een burgemeester, net zoals hij in der tijde dat hij minister was, grote woorden gebruikt om te zeggen dat hij een man van zijn woord is en dat men hem er zal mogen op afrekenen, terugkomt op zijn gegeven woorden en zich verbergt achter zijn administratie en achter procedures.
Ik vind het triest dat mijn belastinggelden, taksen, boetes enz. gebruikt worden om de burgers van uw stad via allerlei procedures en onnodige rechtszaken dieper in de miserie te drukken in plaats van met hem mee te denken, mee te zoeken naar een oplossing die voor beide partijen aanvaardbaar is.
Geachte burgemeester,
Ik hoop dat u deze mail tot het einde leest.
Ik verberg mij niet achter een advocaat, die centen zal ik straks nodig hebben om mijn rechten te verdedigen in de rechtszaal, maar ik richt mij persoonlijk en rechtstreeks tot de mens Bart Tommelein en vraag hem oprecht en eerlijk: wat is er gebeurd met de man die vroeger iedereen de hand schudde en zei, kom straks eens langs we gaan samen kijken hoe we dit kunnen oplossen zodat iedereen tevreden is?
En weet: ik schrijf in eigen naam, maar ik spreek namens de 23 andere eigenaars die in dit dossier het slachtoffer zijn van de omstandigheden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
