“Mijn dochter Pauline verdient een bloemetje omdat ze er altijd staat voor mij. Als het even niet meer gaat, weet ze me altijd op te beuren”, schrijft mama Sylvia Luyens in een mail aan onze redactie. We trokken dus met een bos ruikers naar Gistel.
“Mijn scheiding heeft ons leven veranderd en heeft ons doen beseffen dat we vanaf nu echt geluk verdienen”, schrijft Sylvia. “Door haar leer ik te genieten van kleine dingen. Ze heeft me werkelijk over een hoge berg doen klimmen. Ik ben haar zo dankbaar.”
“Haar knuffels en goeie raad hielden me sterk”
Wat als je na 25 jaar uit elkaar gegroeid bent maar samen negen kinderen hebt? De stap om elk een eigen weg te gaan, moet niet makkelijk geweest zijn. Maar toch verhuisde Sylvia van Nieuwpoort naar Gistel, de stad waar ze is opgegroeid. “Ik heb niet bewust gezocht in Gistel maar dit huis kwam op onze weg”, vertelt Sylvia. “Ik heb de hele kustlijn afgezocht maar een huis met genoeg ruimte voor zo’n groot gezin vind je niet zomaar. Het is een moeilijke, heftige periode geweest met de scheiding en de verhuis. En intussen nog de menage doen ook… We hebben veel verdriet gehad maar ik heb toch de sprong gewaagd, mede dankzij de hulp van Pauline. Ze hielp me dag en nacht met de verhuis. Ze is nogal een handige harry. Ik ben heel fier op haar. De andere kinderen hebben me natuurlijk ook wel geholpen bij de verhuis en zo… Maar mentaal hielp vooral Pauline me door die zware periode. Haar knuffels en goeie raad hielden me sterk.”
“We zagen hoe diep mama zat”, pikt Pauline (20) in. “We zijn er inderdaad sterker uitgekomen. We hebben de harmonie in het gezin teruggevonden.” Sylvia is fulltime mama, taxi-mama lacht ze. “En je doet dat heel goed”, meent Pauline. “Je mag er trots op zijn.” (mlt)
Ken je ook iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier