“Mijn mama Anne Mie verdient echt wel een boeket bloemen”, meent Deborah Rosez. “Mijn man Thimoty Vandenbroucke is vijf jaar ziek geweest waarna hij helaas stierf. Al die jaren stond ze voor ons klaar! Ze draaide twee huishoudens.”
Ken je ook, iemand die een bloemetje verdient? Een vrijwilliger, een goeie buur of een duivel-doet-al in de vereniging? Laat het ons weten via mail op bloemetje@kw.be.
“Het is nu acht jaar geleden dat Thimoty is gestorven, maar voor ons is het als de dag van gisteren”, gaat Deborah verder. “Maar nog altijd staat mijn mama klaar voor mijn dochter en mij. Ik heb last van psychosomatische klachten maar ze blijft me helpen en steunen. Mama verdient dus echt wel een bloemetje.”
“Wie zou dat nu niet doen voor zijn of haar kind? Dat is de normaalste zaak van de wereld, toch?” Mama Anne Mie Mieke Vervaeke (63) is duidelijk ontroerd als we haar opbellen met de vraag of we langs kunnen komen in Dadizele (Moorslede) met een bloemetje. “De tranen schieten me in de ogen. Deborah verdient eigenlijk dit bloemetje. Ze is zo’n sterke vrouw”, aldus Anne Mie.
“Mensen zeggen dat de pijn slijt, maar dat klopt niet”
Thimoty was amper 27 jaar toen hij de diagnose van darmkanker te horen kreeg. “Vier keer is hij hervallen”, vertelt Anne Mie. “Maar hij bleef vechten. Hij was een militair, hij bleef geloven in genezing en verbeet de pijn. Al die tijd stond Deborah aan zijn zijde. Zelfs hoogzwanger bleef ze aan zijn ziekenbed gekluisterd. Op zulke momenten leef je op automatische piloot.” Het koppel werd gezegend met een dochtertje Heike, maar helaas verloor Thimoty een jaar later de strijd, op 32-jarige leeftijd. “Toen is Deborah gecrasht. Tot vandaag kan ze niet werken en volgt ze therapie. Het is als een nachtmerrie die maar blijft duren.”
“Mensen zeggen dat de pijn slijt met de jaren, maar dat klopt niet”, vult Deborah aan. “Je moet zelf op zoek gaan om je verlies en verdriet te verwerken in je nieuwe leven. Thimoty toonde steeds zijn dankbaarheid aan mijn ouders. Het zou niet gelukt zijn zonder hen. Hij at heel graag de zelfgemaakte taart van mijn mama. Op het laatste at hij niet meer goed, maar een stuk taart van mijn mama ging er wel nog in.” (mlt)
In de bloemen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier