Deze zomer verkennen we met onze Roeselaarse redactie ook een nieuwe fietsroute. We rijden een KW Volkscafé-route waarbij we halt houden in één van de vele typische Roeselaarse volkscafés. We starten in ‘t Vlaams Front op de Kafhoek.
“Wil je eerst en vooral vermelden dat ‘t Vlaams Front niets te maken heeft met het Vlaams Belang”, begint cafébazin Marleen Veys (67). “Hier doen we niet aan politiek, enfin, toch niet serieus aan politiek.” Marleen zal op 1 januari 2022 precies 40 jaar achter de toog staan van het café op de hoek van de Kermisstraat en de Blekerijstraat, op de Roeselaarse Kafhoek. “Ik heb het café overgenomen van Jerome Lefere en Sarah Vercaemst die ‘t Vlaams Front 25 jaar hebben opengehouden. En voor hen waren er ook ook nog twee of drie andere cafébazen. Er heeft hier zelfs op de bovenverdieping een kleermaker zijn atelier gehad, terwijl zijn vrouw café hield. Dit café moet toch een kleine 100 jaar bestaan en voor zover ik weet, is de naam nooit veranderd. Naar verluidt mocht een naamsverandering vroeger niet.”
“Dit is altijd een café zonder tap geweest, ik heb ook altijd flesjesbier verkocht. Het is een beetje meer werk om de bakken leeggoed te sorteren en de frigo’s te vullen, maar ik zal dit nu ook niet meer veranderen. Ik verkoop meest Jupiler en Stella, maar dit is ook één van de weinige cafés waar men Export kan krijgen. Ik weet dat ‘t Motje ook nog Export verkoopt, maar ik denk niet dat veel cafés dat nog in de aanbieding hebben.”
Nog tien jaar
“Dit was vroeger een heel sterk café. Ik opende de deuren om tien uur en sloot ze om twaalf uur om te eten. Ik opende opnieuw om vier uur tot de laatste klant ‘s avonds of ‘s nachts vertrok. Veel klanten van vroeger zijn al overleden, maar gelukkig komen er ook af en toe vrienden van mijn kinderen langs. Jonge mensen en oudere mensen door elkaar, ja, dat is hier altijd zo geweest. Stadsarbeiders zitten hier naast advocaten, drinken enkele glazen en praten over het weer, de politiek of een bekende Roeselarenaar die gestorven is. Dit gebeurt steeds in volle vriendschap en met veel respect voor elkaar. Er worden wel eens grappen uitgehaald en men plaagt elkaar wel eens, maar het gaat nooit verder. De politie is hier in 40 jaar nog nooit moeten komen, ze weten het café waarschijnlijk niet zijn ( lacht ).”
“Dit café was en is de lijm van de buurt”
“Ik amuseer me nog altijd en als mijn gezondheid het toelaat, wil ik zeker nog tien jaar verder doen. Kijk, aan de muur hangt een huldedicht van Geert Vanallemeersch toen ik vijftien jaar cafébazin was. Geert was een goede klant, maar is helaas ook al lang overleden. Net als Diederik Vanhuyse die altijd instond voor een verrassingsreis voor de klanten. Nu hangt hier nog een spaarkas waar klanten iedere maand minimum vijf euro moeten instoppen. Iedere maand ga ik naar de bank en op de tweede zaterdag van december houden we daar dan een lekker souper mee.”
Vintage stijl
“De vloer die hier ligt dateert waarschijnlijk van het midden van de vorige eeuw. Ik zie dat graag: een oude vloer waarvan de kleuren een beetje afgeschuurd zijn. De brouwer heeft ook nieuwe tafeltjes en stoelen geleverd en gelukkig heeft hij ook geopteerd voor een vintage stijl. En aan de muur hangen twee wandklokken die altijd een kwartier voor staan. Doelbewust, inderdaad, want zo komen de klanten nooit te laat thuis.”
“We hebben hier lang de wielerwedstrijd Kafhoekprijs georganiseerd en dat waren telkens topdagen. Nu komen de bestuursleden van het Dovy Natourcriterium regelmatig over de vloer en is het dan natuurlijk allemaal koers wat de klok slaat.”
Poker spelen
“Ik kom hier al bijna even lang als Marleen hier openhoudt”, bedenkt klant Bart Santy. “Ik was nog in kennis met Joke die hier naast woonde met haar ouders. Ook zij kwamen af en toe over de vloer. ‘t Vlaams Front is een plaats waar vrienden en buren elkaar ontmoeten en plezier hebben. Waar er veel gelachen wordt en veel pintjes worden gedronken. En wanneer Marleen vroeg de deuren sloot, gingen we allemaal samen een glas drinken 100 meter verder in café De Molen bij Lucien en Rita. En als zij hun sluitingsdag hadden, kwamen ze een babbeltje maken in ‘t Vlaams Front. Ja, dit café was en is de lijm van de buurt. Ik kom hier nog steeds iedere zaterdagavond om een partijtje poker te spelen met enkele vrienden. En het geeft niet dat ik te veel pintjes heb gedronken om te rijden, ik woon toch naast de deur ( lacht ).”
Volgende week: café Colibri.
De Zomer van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
