Elke woensdag serveren we (niet letterlijk, geen zorgen) een opmerkelijk dier dat op West-Vlaamse bodem vertoeft.
Wij bij KW zijn zot van beestjes en we weten dat jullie dat ook zijn. Getuige daarvan de duizenden katten en honden in jullie tuin, volières vol parkieten en bokalen vol goudvissen. Maar de ark van Noah had natuurlijk nog wel meer beestjes in het ruim. Voortaan gaan we elke week op zoek naar de eerder zonevreemde exemplaren en de kleurrijke exoten.
Jannick Vanwynsberghe bij haar hangbuikzwijntje, dat zes broden per dag verorbert. (Foto HDV)
Geen alledaags zicht in de Waterstraat in Waregem: een dierenhok met als opschrift Jozefien – 106A. Jozefien is geen hond, maar een hangbuikvarken en het favoriete huisdier van Jannick Vanwynsberghe. “Ik kreeg Jozefientje acht jaar geleden cadeau van mijn vier jaar geleden gestorven echtgenoot en mijn inwonende broer, nadat ik het zwijntje had gevonden op een tweedehandssite. Jozefientje was toen nog een ‘boorling’ en kleiner dan Paulientje, onze yorkshire terrier.”
De eerste drie maanden bij het Waregemse gezin leefde Jozefientje mee in huis. “Hoewel ze zindelijk was, werd ze te groot en te zwaar om binnen te houden. In de zomermaanden weegt ze tussen de 110 en 120 kilo”, vertelt Jannick. “In de winter gaat daar gemakkelijk 20 kilo af, omdat ze in die periode amper eet. We brengen haar dan onder in een hok dat we met een petroleumvuurtje opwarmen, of ze zou de kou niet overleven.”
‘Verboden te voederen’
Je zou het Jozefientje en haar dikke speklaag niet aangeven. “Ze eet normaal zes broden en een hele hoop groenterestjes per dag. We mogen haar wel geen rauwe aardappelschillen en ajuin of het groen van wortels geven, want dat braakt ze uit. Vandaar dat we een bordje ‘Verboden te voederen’ hebben moeten plaatsen, want je kunt niet geloven welke attractie Jozefientje is voor de vele schoolkinderen die hier dagelijks passeren”, lacht Jannick.
Jozefientje heeft haar hok inclusief eigen huisnummer aan de straatzijde. (Foto HDV)
Een andere delicatesse voor het hangbuikzwijn is maïs. “Maar ook daarvan mogen we haar niet meer dan een schepje per dag geven. Feest is het pas echt op 16 december, want op de dag dat ze verjaart, serveren we haar steevast een fruittaart. En we hoeven die niet in stukken te snijden!”
Tweede hok
Jozefien is inmiddels al aan haar tweede hok toe. “Tijdens de slaap drukt zo’n dier onophoudelijk tegen de wand van het hok. Daardoor spleet het eerste in tweeën. Mijn broer heeft dan maar zelf een nieuwe thuis gefabriceerd”, aldus nog Jannick. “We maakten van de gelegenheid gebruik om ons hangbuikzwijntje haar eigen huisnummer te geven. Velen denken allicht: het is maar een zwijn, maar ik zal er toch lang slecht van zijn als Jozefientje er niet meer is. Normaal leeft zo’n hangbuikvarken tien tot twaalf jaar, dus hebben we er goede hoop op dat ze nog even bij ons blijft.”
(TVW-foto’s HDV)
De Ark van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier