Frederik Lucien De Laere trok zich een week lang terug in het Huis van de Dichter in Watou. Na een selectieprocedure viel de Brugse dichter deze eer te beurt. “Ik wilde er in mijn eigen onderbewuste graven”, zegt hij.
De voorbije jaren deed Frederik Lucien De Laere (47) heel veel research. Op basis van dat materiaal ging hij als dichter aan de slag. “In mijn schrijversresidentie in Watou wilde ik het tegenovergestelde doen: in mijn eigen onderbewuste graven. Mijn gedachten, herinneringen en mijmeringen uit mijn jeugd sprak ik in op een AKAI-bandopnemer van de jaren ’70, zo’n exemplaar met grote spoelen”, legt De Laere uit. “Op basis hiervan zette ik me aan het schrijven.”
In uiterste staat
De Laere is van plan om het tekstmateriaal van Watou te mixen met muziek van de Hongaars-Oostenrijkse componist György Ligeti. “Ik vind zijn werk bijzonder indringend, waardoor ik misschien in een bepaalde roes zal geraken die mij tot het uiterste van mijn kunnen zal dwingen”, hoopt De Laere, die hiermee voortborduurt op de thematiek van zijn laatste dichtbundel In uiterste staat. “Die bundel leidde tot een gelijknamige voorstelling waarbij zowel een muze als een Christusfiguur en zelfs een goudvis rollen van betekenis speelden.”
Frederik Lucien De Laere wil ook een hommage brengen aan grote dichters die ooit in Watou neerstreken, zoals onder meer Hugo Claus, Gerrit Kouwenaar, Eddy Van Vliet en Herman De Coninck. Het moet allemaal leiden tot nieuw tekstmateriaal waarvan de Sint-Andriesnaar er al behoorlijk wat op de schappen heeft liggen. “Ik heb bundels klaar over uitgestorven diersoorten en profetische teksten. Nu komen daar ook nog de gedichten van mijn schrijversresidentie bij. Het is dus nog niet zeker wat uitgeverij Vrijdag volgend voorjaar eerst in bundelvorm op papier zal stellen”, aldus De Laere.
De Pokken van Voltaire
Via Christophe Ywaska alias Teleferick, die op Villa Bota een eigen programma host, begon Het Venijnig Gebroed, het Brugse dichterscollectief waar Frederik deel van uitmaakt, eind vorig jaar een podcast te maken voor voornoemde Brugse radio. Ondertussen staan er vier afleveringen online. “De Pokken van Voltaire, een vers uit een gedicht van Remco Campert, is opgebouwd uit een aantal rubrieken. We besteden aandacht aan recent werk van opkomende dichters die we hierover aan het woord laten. In De minuut van de boekhandelaar mag een boekhandelaar zestig seconden reclame maken voor zijn winkel. Zelf sta ik in voor Uitgelezen, een rubriek waarin het werk van een vergeten dichter van onder het stof wordt gehaald.”
De Sprekende Ezels
Op zondag 23 september vindt er tijdens het openingsweekend van de vernieuwde De Republiek van 17 tot 20 uur ook een Brugse aflevering plaats van De Sprekende Ezels, een initiatief van Jan Ducheyne en Stijn Vrancken dat al in Antwerpen, Brussel en Leuven wortel heeft geschoten. “Vrij naar The Factory van Andy Warhol krijgen bestaande en opkomende talenten, singer-songwriters, rappers, stand-upcomedians, dichters en zelfs tovenaars een vrije tribune waar elkeen het podium tot kunst mag verheffen”, verduidelijkt De Laere, die meewerkt aan dit project.
Bedoeling is dat er tweemaandelijks een aflevering van De Sprekende Ezels geprogrammeerd staat, maar daarom niet noodzakelijk in Brugge. (SVV)
Info: frederikluciendelaere.be.
Interview
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier