Björn Depoortere over het 25ste Mirakeltreffen: “We verwachten meer dan 450 motorrijders”

Björn Depoortere (41) van de Waregemse Motorvrienden kijkt uit naar het weekend van 13 en 14 augustus als honderden motorrijders Nieuwenhove overspoelen voor de 25ste editie van het Mirakeltreffen. “Op de vorige uitgave waren er 450 deelnemers. Bij mooi weer moeten we dat aantal zeker kunnen overtreffen.”

Björn Depoortere is een vriendelijk ogende kerel die twee zware Yamaha’s in de garage heeft staan. In het dagelijks leven is hij lector in het hoger onderwijs, in het weekend haalt hij al eens een van zijn pronkstukken van stal. Op zaterdag 13 en zondag 14 augustus zal hij er in eerste instantie mee voor moeten helpen zorgen dat alles voortreffelijk verloopt.

Wat houdt het jaarlijkse Mirakeltreffen in Nieuwenhove precies in?

“Het is een evenement waarbij motorrijders een rit van 170 en van 250 kilometer kunnen maken. De opbrengst daarvan gaat steeds naar een goed doel, dit jaar is dit het buitengewoon lager onderwijs Zonneburcht in Waregem. Ik vermoed dat de belangstelling nu nog groter zal zijn dan gewoonlijk omdat we via een tombola een Kawasaki Z125 weggeven, en dat is toch een niet te versmaden cadeau voor elke liefhebber.”

Het zal wel aan mij liggen maar als ik het woord ‘motard’ hoor, zie ik de zware jongens opdoemen. Nog nooit moeilijkheden gehad?

“Neen dat was nog nooit het geval. Iedereen die er op af komt, wil gewoon een leuke dag beleven. Het is altijd een gezellige bijeenkomst, een prettig terugzien ook en we komen met zijn allen goed overeen. Ons publiek komt in hoofdzaak uit West- en Oost-Vlaanderen al kwam er vorig jaar toch ook een groep uit de Kempen. Iedereen is welkom, of je nu met een scooter, een zware Harley, een Goldwing of een Yamaha rijdt zoals ik (lacht). En dat motorrijders zware jongens zijn, is een clichébeeld dat maar voor een heel klein deeltje opgaat.”

Omschrijf eens waarom je zelf zo graag door de straten scheurt?

“De vrijheid die ik ervaar als ik in de natuur rijd terwijl ik de wind hoor fluiten, dat kan je met niets vergelijken. Dubbel plezant is het om met andere motards op pad te zijn zoals we bijna wekelijks doen met onze vereniging. Dan hoort er een terrasje bij en is het altijd plezant waar we neerstrijken. Het hoogtepunt voor onze club is, naast het Mirakeltreffen, de toerrit ‘1.000 bochten’ waar we jaarlijks aan deelnemen in Weiswampach in het Groothertogdom Luxemburg. Dat is een rit van 350 kilometer die vooral populair is door de vele bochten die we moeten aansnijden op het parcours. Dat evenement is een begrip in het milieu, iets waar ik elk jaar naar uit kijk.”

De vrijheid die ik ervaar als ik in de natuur rijd terwijl ik de wind hoor fluiten, dat kan je met niets vergelijken

Wist je als jonge snaak al dat je ooit met een motor zou rijden?

“Ik was 12 jaar toen ik voor het eerst achterop een motorfiets mocht plaatsnemen. Ik had mijn plechtige communie gedaan en mijn ouders hadden een speciale verrassing voor mij in petto. Een buur van mij had een zware Yamaha en ze hadden afgesproken met hem dat hij op de dag van mijn communiefeest voor de deur zou staan voor een toertje van enkele tientallen kilometers. Ik was meteen verkocht. Toen ik 14 was, kon ik aan het geluid horen welke motorfiets voorbij reed. Om maar te zeggen dat ik een onvoorwaardelijke fan geworden was. Mijn buur werd mijn held en ik vond het enig om mee te kunnen helpen als hij zijn Yamaha aan het poetsen was.”

Waren je ouders blij toen ze merkten dat je er ook zelf een wilde kopen?

“Mijn vader vond het maar niets en aanvankelijk mocht ik mijn eerste aankoop, een Honda Deauville 650, ook niet thuis laten staan. Al heeft dat maar even geduurd. Mijn vader wist ook wel dat ik geen losbol ben die op een onverantwoorde manier door het verkeer raast. Ik gedraag me als een verstandige chauffeur, drink nooit alcohol en ik rijd defensief. Ik was gelukkig ook nog nooit betrokken in een ongeval. Ik rijd nu met een Yamaha FJR 1300. Niet zo lang geleden heb ik me een tweede Yamaha aangeschaft. Dat is een oldtimer XVZ 1200 Ventury uit 1988, hetzelfde model als waar mijn toenmalige buur mee rond reed. Helaas is hij een aantal jaren geleden gestorven.”

Je bent ook een veelgevraagd dj. Zit het dj-werk je hobby niet in de weg?

“Zeker tussen april en oktober ligt het soms moeilijker. Dan heb ik het erg druk als dj en zitten mijn weekends zo goed als vol tot ver in het najaar. Als ik dan tot 3 uur ’s morgens platen gedraaid heb op een feest, lukt het de dag nadien niet om vroeg op te staan en met de vrienden van onze vereniging mee te gaan toeren.”

Je woont al je hele leven in Waregem. Zou je elders kunnen aarden?

“Dat denk ik niet. Ik ben nogal honkvast en bovendien vind ik Waregem ook een toffe stad. Je vindt hier alles wat je nodig hebt zonder de problemen die je in grotere steden zoals Kortrijk of Gent vaak ziet opduiken.” (FV)