Voor Bart Vande Vyvere zal 17 september voor eeuwig een bijzondere dag blijven. Die dag wijdde bisschop Lode Aerts hem tot diaken. Opmerkelijk, want Bart is eigenlijk dierenarts van opleiding. “Na mijn crash moest ik keuzes maken.”
Bart Vande Vyvere is geen onbekend gezicht in Tielt. Niet alleen is hij de voorzitter van kamerkoor Ultreya, maar de geboren Tieltenaar is ook al een aantal jaren parochieassistent in de pastorale eenheid Sint-Jakob in de regio Tielt-Pittem. Sinds half september is hij daarnaast gewijd als diaken, wat zijn verantwoordelijkheden doet toenemen.
Ben je zelf al vroeg in contact gekomen met de Kerk?
“Als geboren en getogen Tieltenaar groeide ik op in een warm nest waar het heel gewoon was om op zondag naar de kerk te trekken. Al snel werden mijn broer en ik dan ook misdienaar in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Tielt en werd ik ingelijfd in het koor. Later werd ik er ook cantor en kreeg ik er mijn eerste orgellessen van de toenmalige koster-organist Albert Vanmaele. De kerk werd dus al heel snel een ‘tweede thuis’. Ook in het college in Tielt was ik actief op pastoraal vlak en in het schoolorkest. Zo werd ik op sleeptouw genomen door enkele heel begeesterende leerkrachten-priesters: Filip Mullebrouck, Jan Lerouge en Chris Deconinck. We stichtten met een groep leeftijdsgenoten ‘JOKIM’, JOngerenKerkIMpuls.”
Wat moet ik me daarbij voorstellen?
“Het was de tijd dat er overal jongerenkerken groeiden én bloeiden. We hebben heel veel mooie vieringen verzorgd, een passiespel gespeeld en bezinningsdagen voor jongeren georganiseerd. Daar werd zeker de basis van mijn roeping tot diaken gelegd. Tijdens mijn studententijd maakte ik kennis met de studentenparochie Katholiek Universitair Centrum met enkele paters Dominicanen aan het roer. Daar werd mijn geloof verder verdiept en maakte ik kennis met derde- en vierdewereldproblematieken, bevrijdingstheologie en alternatieve liturgievormen. Ik voelde mij daar direct heel erg thuis en daar verdiepte mijn roeping zich zeker verder.”
Toch ging u voor een carrière als dierenarts.
“Na een aantal jaren werk als assistent aan de universiteit startte ik een eigen praktijk en stichtte ik een gezin, kreeg ik een dochter en werkte ik uiteindelijk bijna 20 op 24 uur. Ik gaf les aan de Hogeschool Gent, werd simultaan weer assistent aan de unief én gaf daarnaast ook nog avondles aan manegehouders.”
“Na mijn crash kwam ik tot de conclusie dat ik iets moest doen met mijn roeping”
“Toen ik 50 werd, crashte ik mentaal en ik had ongeveer zes maanden nodig om weer recht te krabbelen. Tijdens mijn herstelperiode kwam ik tot de conclusie dat ik eindelijk eens iets moest doen met die roeping die toch nog steeds sluimerde. Die zin naar meer verdieping én me willen inzetten voor de gelovige gemeenschap kwam steeds weer boven drijven. Toevallig kwam er een job als parochieassistent vrij in onze pastorale eenheid, ik stelde me kandidaat én kreeg de job. Ik solliciteerde ook als kandidaat-diaken en ook die opleiding mocht ik starten. Ik heb van beide beslissingen nog geen seconde spijt gehad.”
Een diakenwijding is een grote stap. Vanwaar de nood om die alsnog te zetten?
“Ik wil heel actief meewerken om de boodschap van vrede, liefde, rechtvaardigheid en vooral barmhartigheid die Jezus ons via het evangelie aanreikt te verspreiden, volgens mij de énige mogelijke weg om tot een betere wereld te komen. Dat kan uiteraard ook zonder wijding, maar ik voel de nood om mij hierin te laten ondersteunen en bekrachtigen door een handoplegging van de bisschop.”
Welke taken krijgt een diaken?
“De taken van een diaken zijn terug te brengen tot drie grote gebieden: verkondiging, liturgie en diaconie. Dat laatste is één van de belangrijkste taken van een diaken: er zijn voor mensen die in nood zijn en helpen waar kan. Daarnaast zal een diaken zich ook inzetten voor het verkondigen van het Woord. Ik zou graag in de toekomst verder doopsel- en verloofdencatechese blijven geven. Omgaan met jonge mensen ligt me wel. Als laatste heeft een diaken een assisterende taak in de liturgie.”
“Ondertussen werk ik dus halftijds verder in de Pastorale Eenheid Sint-Jakob Tielt-Pittem als medeverantwoordelijk diaken voor de pastoraal. En daarnaast ben ik sinds 1 september ook deeltijds verbonden aan het CCV, het Centrum voor Christelijk Vormingswerk, in Brugge als educatief medewerker. Hierbij begeleid ik een aantal pastorale teams in de decanaten Oostende-Blankenberge en Tielt. En zo ik heb er alle vertrouwen in dat ik mijn talenten in de toekomst wel op een heel goede manier zal kunnen inzetten om verder mee te helpen bouwen aan een weliswaar kwantitatief kleinere, maar daarom niet minder levendige en kwalitatieve geloofsgemeenschap.” (LDW)
Bart Vande Vyvere
Privé: Bart (53) woont met zijn echtgenote Liesbeth Vangheluwe en hun zonen Nand (16) en Kobe (14) in Pittem. Hij heeft ook nog een dochter, Jeremien (27).
Studies en loopbaan: Volgde Wetenschappen aan het Sint-Jozefscollege, waarna hij aan de UGent dierengeneeskunde studeerde. Werkt intussen al 30 jaar als dierenarts, al staat dat nu op een lager pitje. Combineerde zijn praktijk met een carrière als docent. In september 2018 werd hij parochieassistent, intussen is zijn hoofdberoep zijn pastoraal werk als diaken geworden.
Vrije tijd: Tijd doorbrengen met zijn dieren en muziek spelen. Al 20 jaar voorzitter van kamerkoor Ultreya, waar hij zijn vrouw leerde kennen. Jarenlang trombonist bij de JET Symphonic Band, maar intussen vond hij zijn passie in het bespelen van het kerkorgel.
Belfortbabbel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
