Axel Daenekindt, algemeen directeur van vzw Sint-Monica is bezig aan zijn laatste dagen in zijn functie. Eind april neemt hij afscheid van het personeel en de bewoners van de woonzorgcentra, om daarna te genieten van zijn welverdiend pensioen. Francoise Van Hoorebeke neemt de fakkel van Axel over.
Vzw Sint-Monica herbergt vier projecten: WZC Sint-Monica, GAW Stijn, GAW Ambrozijn en WZC De Drie Platanen. Het verhaal van Axel als algemeen directeur begint in januari 1989. Lang daarvoor studeerde hij af als verpleegkundige. Na zijn studies werkte hij in het Sint-Elisabethziekenhuis in Sijsele. “Ik stond er op een afdeling interne geneeskunde waaraan ook enkele intensieve bedden met vooral hartbewaking waren gekoppeld”, blikt de afscheidnemend directeur terug. “In 1985 kreeg ik de kans van de ziekenhuisdirectie om eens kennis te maken met de rusthuissector. Indien het mij niet beviel kon ik altijd terug, maar ik ben bij het RVT Mariawende in Beernem blijven hangen (lacht).”
Axel had het geluk om in een sector in volle evolutie aan de slag te gaan. “Het evolueren van de regelgeving in de sector is sinds 1985 niet meer gestopt. Ik heb het geluk gehad dat ik dit van bij het begin mocht meemaken, zo kon ik meegroeien met de vele veranderingen.” In januari maakte Axel de overstap naar RVT Sint-Monica. “Het gaf mij de mogelijkheid om een nog grotere uitdaging aan te gaan als directeur. Ik kende de eerste directeur, Jean Vandorpe, die in de sector een vooraanstaand figuur was. Hij heeft Sint-Monica opgestart en uitgebouwd tot een instelling met goede faam. Zijn stokpaardje was de zorg voor zwaarzorgbehoefde ouderen. Het was voor mij een uitdaging om dat verder uit te bouwen.”
Kwaliteit
Toen Axel in 1989 de uitdaging aannam telde Sint-Monica amper 72 bewoners en 50 personeelsleden. “Vandaag zorgen we voor 234 zorgbehoevenden en wonen er meer dan 120 ouderen in assistentiewoningen. We zijn ondertussen geëvolueerd naar iets meer dan 200 personeelsleden. Starten met 50 personeelsleden … dat heb je als directeur gemakkelijk in de hand. Eens je boven de honderd personeelsleden gaat, dien je met een duidelijke structuur te werken. De stijl van managen wordt helemaal anders en helaas wordt ook je relatie met het personeel anders”, meent Axel.
De vzw Sint-Monica behoort tot de grotere voorzieningen in Oostende. “We vervullen een niet te miskennen opdracht in Oostende voor de zorg van ouderen”, gaat Axel verder. “Toch een kanttekening: op zich is behoren tot de grote instellingen niet belangrijk, veel belangrijker is dat je goede kwaliteit levert. Ik ben er samen met het personeel en vrijwilligers in geslaagd om een voorziening uit te bouwen waarin het voor bewoners en personeel goed is. De Drie Platanen is natuurlijk de kroon op het werk. Het was voor de eerst keer dat we een gebouw mochten uitwerken, startend vanaf nul.”
Alle troeven
Axel werkte drie maanden lang samen met de toekomstige directeur. “Ik ken Francoise eigenlijk ook van vroeger. We zijn twee totaal verschillende persoonlijkheden, maar als het over waarden en visie gaat, dan kunnen wij elkaar perfect vinden. Ik kan dus gerust de fakkel door geven, zij zal verder bouwen op wat er is. Ze krijgt alle troeven in handen om er een succes van te maken, maar ze mag niet proberen Axel Daenekindt te spelen. Ze moet zichzelf zijn”, besluit de directeur.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier