Carl Verstrynge (54) uit Ieper is het levend bewijs dat je mensen die een hartaanval krijgen met enkele eenvoudige handelingen het leven kan redden. De apotheker van beroep reanimeerde vorig jaar een 68-jarige tennisser die tijdens een tornooitje tegen de vlakte ging. Carl roept nu in een promotiefilmpje iedereen op om de belangrijke technieken onder de knie te krijgen. “Niets doen is geen optie, want het is echt een kwestie van leven of dood.”
Kinderen technieken aanleren
Serviceclub Rotary Club Ieper heeft samen met het Rode Kruis en het Jan Yperman Ziekenhuis het ambitieuze doel alle Ieperse vijfde- en zesdejaars de technieken van het reanimeren bij te brengen. Het idee voor het initiatief ontstond bij longarts Isabelle Declercq. “Tijdens de coronaperiode maakte ik de bedenking dat onze kinderen te weinig afweten van reanimeren, terwijl de technieken relatief gemakkelijk aan te leren zijn. Wij kregen als arts tijdens de Covid-periode spijtig genoeg dagelijks te maken met reanimaties.” Dokter Declercq liet haar bedenking eens vallen op de ouderraad van het Ieperse Lyceum en die werd opgepikt door iemand van de Rotary Club.
De bedoeling is nu dat vier JYZ-artsen de Ieperse leerkrachten lichamelijke opvoeding in het secundair onderwijs hun kennis doorgeven. Die LO-leerkrachten geven op hun beurt de opgedane kennis aan hun leerlingen door. In het kader van het project koopt de serviceclub reanimatiepoppen en AED-toestellen aan, goed voor een investering van 10.000 euro. Dat geld is via een nalatenschap afkomstig van de zussen Lucienne en Jacqueline Deryckere. De voorwaarde van de schenking was dat het geld moet worden besteed aan initiatieven die de Ieperse bevolking ten goede komt. De Rotaryclub schenkt de poppen en de toestellen aan de Ieperse middelbare scholen.
Leven gered
Bij het project hoort ook een promotiefilmpje, waarin Ieperling Carl Verstrynge het belang aantoont van kennis van reanimatietechnieken. De apotheker weet waarover hij spreekt, want hij redde het leven van iemand tijdens een tennistornooi.
“Op 22 april vorig jaar was er in de tennisclub in Ieper een interclub. Op een bepaald moment zat ik samen met een maat te wachten om de volgende dubbelspelwedstrijd te spelen”, vertelt Carl. Plots bleek er iemand op de grond te zijn gevallen. Het ging om de 68-jarige Annick Naessens uit Harelbeke, lid van TC Zwevegem. “Ik dacht eerst dat hij wel opnieuw zou rechtstaan, maar omdat ik Annick kende liep ik toch onmiddellijk naar buiten.” Carl volgde een paar jaar geleden een cursus Eerste Hulp en paste onmiddellijk enkele basishandelingen toe.
“Dat was een fantastisch gevoel, het mooiste wat je kan meemaken. Het is echter een heel stevige ervaring, dat kan ik je verzekeren”
“In een fractie van een seconde riep ik zijn naam, sloeg ik op zijn wang, voelde ik zijn pols en luisterde ik of hij nog ademende. Er was echter geen enkele reactie meer en daarop begon ik met de moed der wanhoop te reanimeren. Veronique, de vrouw die de bar openhoudt, kwam het veld opgelopen met een AED-toestel dat zich in de kantine bevindt. Zodra je dat inschakelt, zegt het toestel wat je moet doen. Ik deed gewoon wat het toestel mij vroeg. Na een keer of twintig riep Veronique dat ze wellicht een pols voelde. Zijn buik begon te bewegen en hij was terug. Dat was een fantastisch gevoel, het mooiste wat je kan meemaken. Het is echter een heel stevige ervaring, dat kan ik je verzekeren.”
Ondertussen arriveerde de MUG en werd de zestiger meegenomen naar de spoedafdeling van het ziekenhuis. “Het is onwaarschijnlijk dat je met eigenlijk eenvoudige technieken zoiets kan doen. Die man was dood en mocht niemands iets hebben gedaan, dan was hij er niet meer. Het is vooral ook durven. Er waren op dat moment wel meer mensen die de techniek beheersen, maar er was slechts één iemand die handelde. Ik kende hem van vroeger, maar na dat voorval zijn we heel goede vrienden geworden.”
Automatisme creëren
Carl, die lid is van Rotary Ieper, schaart zich met veel enthousiasme achter het reanimatieproject. “Ons doel is om een goede kennis van de reanimatietechnieken aan te leren bij onze leerlingen, maar ook de durf om te starten met een reanimatie in een precaire situatie is van groot belang”, zegt Matthias Archie, coördinerend directeur van de Ieperse Sint-Maartensscholen. “Door de technieken nog intensiever aan te bieden aan de leerlingen met modern en aantrekkelijk oefenmateriaal, hopen we dat het beginnen met een reanimatie een automatisme wordt.”
En Annick? Met hem gaat het ondertussen zeer goed. De man heeft een ingebouwde defibrillator en hing in zijn eigen tennisclub TC Zwevegem ook een AED-toestel op.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
