Amfibieboot vaart na tien jaar niet meer uit in Koksijde: “We willen in schoonheid eindigen”

Na tien jaar houdt de familie Vandewalle hun amfibieboot op het droge. “Met pijn in het hart door de historische achtergrond en het unieke karakter van de boot, maar we blikken tevreden terug op het plezier dat zovelen samen met ons aan boord hebben beleefd.” (foto WVH)
Na tien jaar houdt de familie Vandewalle hun amfibieboot op het droge. “Met pijn in het hart door de historische achtergrond en het unieke karakter van de boot, maar we blikken tevreden terug op het plezier dat zovelen samen met ons aan boord hebben beleefd.” (foto WVH)
Wouter Verheecke
Wouter Verheecke Medewerker KW

De amfibieboot van Rodeo was tien jaar lang een vertrouwd gezicht aan onze Westkust, maar vanaf D-day blijft het unieke vaartuig op het droge. “Een opeenstapeling van regels en kosten heeft ons doen beslissen om er niet nog meer geld in te pompen”, klinkt het.

Koksijdenaars Rik Vandewalle (57) en zijn echtgenote Els Wemaere (57) baten al 35 jaar fiets- en gocartverhuur Rodeo uit op het George Grardplein in Sint-Idesbald. Toen hun jongste zoon Toon (32) en zijn vrouw Mieke Vermeesch (34) tien jaar geleden mee in de zaak stapten, beslisten ze om een amfibieboot aan te kopen, als extra activiteit in hun zomeraanbod.

“Toon en ik behaalden allebei ons vaarbrevet, om zo rondvaarten op zee te kunnen aanbieden. Ik had op dat moment dus al een kwarteeuw een typische kustjob, maar toen leerde ik de zee op een nieuwe manier kennen. Niet alleen moest ik voortaan rekening houden met de getijden en de stroming, ik leerde ook de schoonheid van een zonsopgang appreciëren. De klanten op hun beurt konden nu eens vanop zee naar het strand kijken, in plaats van omgekeerd.”

Laatste aan onze kust

“Je zag die rijdende boten vroeger aan elke plage , maar de jongste jaren voer alleen de onze nog uit”, weet Els. “Wij kochten de DUKW destijds over van iemand uit Middelkerke, die toen al jaren vanuit Nieuwpoort, Oostduinkerke, Koksijde, Sint-Idesbald en De Panne met toeristen de zee inreed. Wij zijn ook zo gestart, maar sinds enkele jaren dobberden we enkel tussen Koksijde en De Panne, met onze verhuring in Sint-Idesbald als centraal referentiepunt.”

De Rodeo-boot heet in de volksmond De Normandie en viert haar officieuze verjaardag op 6 juni. “Dat is natuurlijk een verwijzing naar haar vroegere functie. Onze amfibieboot werd namelijk al in 1942 gebouwd, voor de ontscheping van de geallieerden in Normandië tijdens WO II”, vertelt Mieke. “Het voorbije decennium hadden wij echter vooral kinderen aan boord, want met onze gocartverhuring én het speeldorp van Toon zijn oudere broer erbij, konden wij een mooi arrangement aanbieden voor zeeklassen. Maar ook oudere vakantiegangers of groepen voor teambuildings en vrijgezellenfeesten genoten van het unieke zicht op de kustwateren en de zeedijk. Met wat verbeelding kon De Normandie zelfs dienst doen als stoomboot of rijdend podium, voor bijzondere gasten als Sinterklaas en de vele Vlaamse zangers tijdens het vtm-programma De zomer van .”

Velen zullen de amfibieboot dus meteen associëren met hun kindertijd of de zomer, maar sinds enkele jaren werd die ook geregeld ingezet voor asverstrooiingen op zee. Rik en Toon houden er dan ook een mix aan herinneringen aan over. “Zo visten we eens een lijk op uit het ondiepe water, toen het tij net begon te keren. Een prettiger anekdote is toen er tumult onder een groep leerlingen ontstond, omdat de handtas van de schooldirectrice in de zee was beland. Nadat we de kinderen op het droge hadden gezet, gingen wij daar met plezier achteraan. Het geld om ons te betalen, zat immers in die sacoche ”, lacht Toon.

Mooi einde

Maar nu komt er dus een einde aan dat tijdperk. “We hebben er lang over nagedacht en het is zeker met enige pijn in het hart, maar puur rationeel bekeken is het de verstandigste beslissing om ermee te stoppen”, menen vader en zoon Vandewalle. “Jaar na jaar kwamen er immers regels rond de veiligheid en de keuring bij vanuit de scheepvaartinspectie, en daarmee ook extra administratie en kosten voor ons. Ook het moeilijke coronajaar speelt mee in ons besluit, net als het feit dat de zandopspuitingen ons werk bemoeilijken. Tot slot worden Els en ik een dagje ouder en willen we stilaan wat meer van de kleinkinderen kunnen genieten”, geeft Rik aan. “Met D-day in zicht willen we na tien jaar in schoonheid stoppen. Mieke en ik zullen ons nu volledig toespitsen op de gocart- en fietsenverhuring, terwijl mijn ouders het wat rustiger aan doen”, vervolledigt Toon.

De familie hoopt dat de boot binnenkort een blijvende standplaats aan de kust krijgt. “We hebben in de loop der jaren al heel veel visitekaartjes van verzamelaars toegestopt gekregen, maar voorlopig blijft de boot in ons bezit. We hebben de Sint immers beloofd dat we dit najaar nog zijn intrede zullen verzorgen, weliswaar niet van op zee. Daarna zien wij De Normandie het liefst opduiken in een museum rond de oorlog of kusttoerisme”, klinkt het nog.

(WV)