Hij had het zelf graag anders gezien, maar Dirk Verwilst (57) geeft zijn sjerp straks af en trekt op 31 december als laatste burgemeester van Meulebeke de deur van het gemeentehuis achter zich dicht. Voor het zover is blikt hij nog één keer terug, op de voorbije legislatuur met zijn hoogte- en dieptepunten, maar ook op een spannende stembusslag vol onverwachte wendingen
“Ik heb nog geen tijd gehad om de verhuisdozen boven te halen, maar ik ga er toch stilaan mee moeten beginnen”, zegt Dirk Verwilst met een flauwe glimlach om de lippen, als hij ons de hand schudt in zijn bureau in het gemeentehuis van Meulebeke. “Ik ben nog tot de laatste dag van het jaar burgemeester en wil er voor onze burgers tot dan voor blijven gaan. Daarom dat we het voorbije weekend nog één keer het glas met hen wilden heffen tijdens een najaarsdrink, om in schoonheid te kunnen eindigen.”
Rouwproces
In een hoek van de kamer staan enkele grote pluchen beren, een verwijzing naar de titel van Berengemeente, met om hun lijf een groen shirt dat verwijst naar de feestelijke heropening van de gerenoveerde Markt. Die heet vanaf 1 januari Meulebeke Plaats, een rechtstreeks gevolg van de fusie tussen Tielt en Meulebeke die dan officieel ingaat. Niet met Dirk Verwilst als burgervader, wel Luc Vannieuwenhuyse. “Ik heb dat intussen een plaats moeten geven, al zitten ik en mijn partijgenoten nog altijd wat in een soort rouwproces”, moet Verwilst toegeven. “Ik was zes jaar actief als schepen, daarna twaalf jaar als burgemeester. Het is toch een stuk van je leven dat je verliest. Het maakt het er voor mij niet makkelijker op dat ik als stemmenkampioen met de grootste partij (Team Burgemeester behaalde elf zetels, maar uiteindelijk gingen CD&V – Lijst Burger, Iedereen Telt en Vooruit met elkaar in zee – nvdr.) niet deftig de kans kreeg een coalitie te vormen. Dat voelt nog steeds onrechtvaardig aan. Ik wil desondanks vooruit kijken en vanaf 2 januari zal dat misschien wel makkelijker gaan, maar veel inwoners spreken me nog dagelijks over die situatie aan. Of het nu op de wekelijkse markt, in de mis of op een begrafenis is. Veel Meulebekenaars begrijpen niet dat we zo aan de kant zijn geschoven. Voor hen wil ik er tot de laatste dag blijven zijn en ook daarna mijn rol in de oppositie vervullen, al geldt dat laatste bij uitbreiding uiteraard ook voor alle Tieltenaars.”
Grote stappen gezet
Waren Team Burgemeester en CD&V – Lijst Burger niet apart naar de kiezer getrokken, dan bestond de kans dat Dirk Verwilst al stemmenkampioen nu toch als burgemeester van Groot-Tielt mocht zetelen. “Ik begrijp de redenering, maar er zijn in aanloop naar de verkiezingen een aantal nieuwe elementen opgedoken die er toe hebben geleid dat we apart opkwamen”, zegt hij.
“We hebben elkaar gevonden in het fusieverhaal en daar samen grote stappen in gezet, ook toen Pittem besliste om daar alsnog niet in mee te gaan. Alleen liet Luc Vannieuwenhuyze toen weten dat hij zou stoppen met de politiek en heeft men mij overtuigd om samen een nieuw politiek hoofdstuk te schrijven. Een half jaar later, niet lang na de officiële bekrachtiging van de fusie, klonk het plots dat hij toch zou opkomen. Er lag toen een voorstel op tafel dat hij twee jaar burgemeester zou zijn en dan de fakkel door zou geven. Alleen wilden ze geen klaarheid scheppen over de opvolging: zouden ze daarin het aantal stemmen respecteren of zelf iemand uit eigen rangen aanduiden? Dat bleef vaag. Later betrokken ze ook Iedereen Telt plots in dat verhaal (die partij ontkent dat er sprake van een voorakkoord was – nvdr.) en moesten we de koek virtueel onder meer partijen verdelen. Het leidde er toe dat het onderling vertrouwen stilaan zoek was. Het voelde ook alsof de bruidsschat binnengehaald was, maar dat de bruid plots niet meer gewild was.”
Onbestuurbaarheid
Toch reed Meulebeke de voorbije jaren zeker geen foutloos parcours. Er was interne onenigheid, waardoor enkele leden als onafhankelijke gingen zetelen. Dat leidde dan weer tot een periode van politieke onbestuurbaarheid. Later volgden twee audits die mogelijke belangenvermenging naar boven brachten en waar tot op heden nog geen gerechtelijke uitspraak over is. Is het in dat opzicht een verrassing dat andere partijen niet met Dirk Verwilst in zee wilden?
“Die audits zijn een politieke afrekening uit het verleden, een soort natrappen uit wrok over hoe sommige zaken verlopen zijn. Het ging om selectieve en dus gekleurde getuigenissen, maar het had ook te maken met onwetendheid van mijn kant. Nu blijf ik bij de minste twijfel weg uit cruciale vergaderingen en er is een stappenplan door de administratie ontwikkeld om uit die fouten te leren. Van de 52 punten uit die audit zijn er maar 2 of 3 die verder onderzocht worden, maar spijtig genoeg is er door het parket nog geen conclusie gemaakt, waardoor dit als een soort schaduw boven mij hangt en door opponenten misbruikt wordt om me in diskrediet te brengen. De andere partijen hebben dat als munitie gebruikt en tot grotere proporties opgeblazen. Ze voerden met de verkiezingen zelfs een anticampagne, om mij in een slecht daglicht te plaatsen. De meeste Meulebekenaren keken daar door en wisten beter, anderen hebben dat voor waar aangenomen. Mogelijk zijn we zo enkele zetels kwijt gespeeld. Anders kon de uitslag helemaal anders zijn en zaten we hier nu niet. Maar ik koester geen rancune.”
Kritisch
Niet langer het beleid mee uitstippelen wordt even wennen, moet de burgervader toegeven. “Dat wordt een nieuwe uitdaging voor mij, maar ik ben er klaar voor. We zullen het nieuwe beleid een kans geven, maar zullen kritisch zijn waar het moet en binnen zes jaar kunnen oordelen wat er van in huis is gekomen. Al ben ik, met de info die ik tot op heden ontving, toch wel sceptisch. Ik weet niet of er genoeg dynamiek in die nieuwe ploeg zal zitten. Als ik hun bestuursakkoord er op na lees, dan zie ik 80 procent terug uit het meerjarenplan van 2019, 50 procent van het plan uit 2012 en zelfs nog elementen die in 2007 aangekondigd werden, maar tot nu toe niet gerealiseerd, zoals een nieuwe brandweerkazerne. Zelf ben ik tevreden dat ik 95 procent van ons programma heb kunnen kunnen uitvoeren, met onder andere de vernieuwing van de Markt, restauratie van kasteel Ter Borcht als historische parel en het verkeersveiliger maken van wegen als de Gent- en Pittemstraat. Al stond daar tegenover dat we flink moesten saneren, onder andere met het afstoten van het wzc. Ik vind het ook spijtig dat er maar twee Meulebekenaars (Lieve Germonprez en Peter Raedt – nvdr.) in het schepencollege zetelen. Mensen die overigens aanvankelijk tegen een (vlugge) fusie waren. Onze inwoners zijn met meer naar de stembus getrokken dan de Tieltenaars, maar dat weerspiegelt zich op dat niveau alvast niet. In de gemeenteraad wel, maar wat is het numeriek waard? Het zal toch even duren voor het nieuw bestuur de harten van de Meulebekenaars kan veroveren. Liefde kan je immers niet met geld kopen.”
Toch blijft Dirk Verwilst een voorstander van de fusie tussen beide gemeentes. “We hebben daar alle twee in juni 2023 bewust voor gekozen. Administratief en financieel was het de enige juiste keuze, anders waren we vroeg of laat in een afgrond gestort. In de praktijk zal er ook weinig voor de inwoner veranderen, daar ben ik van overtuigd. De dienstverlening blijft gegarandeerd, alleen zal ik er mee over waken dat de belangen van alle 32.000 inwoners gegarandeerd blijven. Dat is de boodschap die ik ook aan de nieuwe bestuursploeg mee wil geven: om er voor alle inwoners te zijn”, besluit de laatste burgemeester van Meulebeke.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
