Daphné Dumery maakt de balans op van 2021 en besluit dat ze het afgelopen jaar een beter evenwicht vond. “Ik heb veel over mezelf geleerd.”
We ontmoeten Dumery in haar advocatenkantoor in de Waffelaertlaan. Het zijn de laatste loodjes voor de kerstvakantie, want er wachten haar straks twee weken Tenerife. “Het is al jaren dat we oud en nieuw daar vieren met de hele familie. Na het verplichte sabbatjaar door corona, hernemen we graag de traditie”, zegt ze.
De gewezen burgermoeder ziet er opvallend ontspannen uit. “Dat hoor ik tegenwoordig wel vaker. Amai, je ziet er zo relaxed uit. (lacht) Er is de voorbije maanden dan ook veel stress weggevallen.”
Het voorjaar van ’21 begon voor Dumery al vrij turbulent. Er kwam een nieuwe coalitie door het ‘decreet lokaal bestuur’. “Ik was er mij van bewust dat ik mij door dat nieuwe decreet in een fragiele positie bevond. En ik geef toe dat ik vervolgens misschien wat te naïef ben geweest. Ik ging er vanuit dat men wel voor ‘de goeie’ ging kiezen. Gelukkig heb ik aan mijn halve burgemeesterstermijn ook een paar goede vrienden overgehouden buiten m’n eigen partij. Sandy Buysschaert zat mee in onze ‘stressbubbel’, die laatste weken en maanden.”
Zelf heeft Dumery zich na de politieke tegenslag even moeten herbronnen, zegt ze. “Ik heb daarvoor de hulp ingeroepen van een professionele loopbaancoach. Therapie op het strand, waarbij ik met de juiste woorden en vraagstelling op een aantal fundamentele zaken werd gewezen. Blijkbaar leefde ik al jaren op een veel te hoog stressniveau. Mijn advocatenpraktijk, het parlement, burgemeester zijn in coronatijd… Daarna wachtte het zwarte gat; ik wist niet meer wat het was om tijd voor jezelf te hebben. Ik was daar niet op georganiseerd.”
Welkome adempauze
“Ik geniet er nu enorm van om eens gewoon thuis te zitten. Lekker in de zetel met een kommetje verse uiensoep: zalig. Dat is iets wat ik opnieuw heb moeten leren. Ik heb ook nog nooit zoveel contact gehad met mijn dochter sinds ze in Gent op kot zit. We bellen elkaar bijna dagelijks. Het is soms een beetje de omgekeerde wereld nu: Robine had eens gekookt en belde mij om te zeggen dat ze over had. Ik ben dan voor ik moest gaan pleiten nog snel langs haar kot gepasseerd en mijn potje eten stond klaar. (schaterlacht) Dat ik een afwezige moeder geweest ben, wil daarom nog niet zeggen dat ik een slechte moeder was. Maar die adempauze kwam toch wel op een goed moment. Je dochter die op kot gaat, da’s een mijlpaal.”
Wie is Daphné Dumery?
Daphné is gehuwd met Steve Papeliers, met wie ze een dochter Robine heeft. Het gezin woont in Uitkerke. Sinds 2010 – ook het jaar waarin ze werd verkozen als volksvertegenwoordiger – is ze zelfstandig advocate. Eind 2014 legde Dumery in Blankenberge de eed af als eerste schepen. Ze was toen al van in 2012 fractieleider in de gemeenteraad. In 2011 werd ze penningmeester bij N-VA. Na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 mocht ze de Blankenbergse burgemeesterssjerp omgorden, tot de coalitie met CD&V en Vooruit (toen S.PA) afgelopen zomer plots sneuvelde door het nieuwe Vlaamse decreet ter versterking van de lokale democratie.
Haar goede voornemens
“Meer lezen. Minstens één boek per maand, zo nam ik mezelf voor. Ik heb mezelf alvast een paar nieuwe romans cadeau gedaan, die straks meegaan in de valies naar Tenerife. Al het blauw van Peter Terrin en Beer van Marian Engel zijn er twee van.”
“Meer sporten en meer bewegen. Ik zit nu in een ‘luie’ fase, tijd dus om weer wat actiever in het leven te staan. Het plan: 10.000 stappen er dag.”
“Af en toe eens wat tijd nemen voor mezelf. Work hard, play hard!” (WK)
De appel valt niet ver van de boom, zegt het spreekwoord. “Robine studeert ook rechten, goed voor extra gespreksstof als ze in het weekend thuis is. Die band is dus wel sterker geworden. Met mijn man werk ik samen op de bureau, maar ik kom meestal pas iets later toe. Goeiemorgen collega, zeg ik dan. (lacht) Elke tegenslag in je leven schept weer nieuwe opportuniteiten. Mijn werk en privéleven zijn beter in balans, en ik besef weer hoe graag ik de advocatuur doe. Ik heb het afgelopen jaar kortom veel over mezelf geleerd.”
Dat ze het moeilijk gehad heeft, vindt ze zelf geen schande. “Je staat op zo’n moment immers helemaal alleen. Je beseft dan dat je je er helemaal niet voor hoeft te schamen om hulp te zoeken. Ik heb het daaraan te danken dat ik dat zware gemoed maar een dag of twee heb meegesleept.”
Drie keer dood
“In Blankenberge ga je drie keer dood, wordt soms gezegd. Er wordt hier weleens een loopje genomen met de waarheid. Maar ik heb mij niet weggestoken, kon met opgeheven hoofd over straat blijven wandelen. Omdat ik mezelf niks te verwijten had, vind ik nog steeds. Al blijf ik nu wel bewust iets meer weg van de sociale media. De reacties daar zijn soms onnodig hard.”
“Nog iets wat ik van het afgelopen jaar heb onthouden, is dat ieder zijn stijl heeft. Als ik zie wat er in De Panne is gebeurd, en ik heb Bram Degrieck op het kustburgemeestersoverleg leren kennen als een zeer fijne mens, dan getuigde dat toch van een heel andere aanpak. Als politici vechtend over straat rollen, hoe kun je dan de burger overtuigen om ook in de politiek te stappen? Daarom is het ook goed dat in Blankenberge die rustpauze er is gekomen. De mensen vragen me nu of ik wel nog wil terugkeren. Maar politiek, dat zit nu eenmaal in mijn DNA. In ’24 sta ik er weer.”
(WK)
Kerstbabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
