Jean-Marie Dedecker stopt als parlementslid: “Dit is een nutteloze stiel geworden”

Jean-Marie Dedecker doet een opmerkelijke bekentenis. Hij bereidt zijn exit uit het parlement voor. “Dit is een nutteloze stiel geworden.” De burgemeester van Middelkerke wil op afzienbare termijn plaats ruimen voor zijn poulain Joren Vermeersch. Zijn verontwaardiging is Dedecker níet kwijt. Komen aan bod in dit pittig gesprek: zijn afkeer van virologen, de ‘loser-regering’ van De Croo, het stalinistisch trekje van N-VA en de grootste vergissing van Bart De Wever.

Slijpe, Middelkerke, maandagnamiddag. Een stevige wind waait op. Tientallen huismussen fladderen van heg naar haag. Jean-Marie Dedecker woont aan het kanaal. Een idyllische locatie, helemaal in het blote. We hebben afspraak bij hem thuis. Hij heeft zaterdag een goede vriend begraven, Eddy Van Muysewinkel, zijn politieke compagnon de route in Middelkerke. Dat heeft hem diep geraakt, zegt hij aangeslagen. “Leverkanker. Ik heb hem zien aftakelen. Week na week. Maar hij gaf niet op. Zelfs de week voor hij stierf, kwam hij nog naar het schepencollege. Dat zegt veel over Eddy. Hij wou sterven in zijn lint. (even stil) Eddy was ook een warme man. We hebben nooit woorden gehad. (mijmerend) Als je jong bent, mag je naar huwelijksfeesten. Als je ouder wordt, moet je naar begrafenissen. Dat is het leven.”

Doet zoiets u nadenken over een rustig pensioen?

“Neen, dat niet. Ik denk wel elke dag aan de dood. Ik leef heel gehaast. Ik wil zoveel doen. Ik ben bang dat ik het niet allemaal gedaan zal krijgen. De dood loert om de hoek. Mijn vrouw levert ook een strijd tegen kanker. Maar wat vroeg u? Een rustig pensioen? Neen, dat is niets voor mij. Ik moet kunnen schrijven en werken. Ik ben héél gelukkig dat ik burgemeester mag zijn. (even stil) Als parlementslid ben ik echter niet meer gelukkig. De verplaatsing naar Brussel is een belasting geworden. Een straf zelfs. Je mag van geluk spreken als je maar vier uur onderweg bent. Dat is een verlies aan levenskwaliteit. Ik wil dat niet meer. En wat we daar doen, is vaak nutteloos. Het is een nutteloze stiel geworden.”

U kan stoppen als u wil. Uw opvolger is uw poulain, Bruggeling Joren Vermeersch. Hij werkt als ideoloog voor N-VA.

“Dat is zo. Ik zal de rit tot 2024 niet uitzitten. Ik wil prioriteit geven aan mijn burgemeestersmandaat. Joren zal een sterk parlementslid zijn. Ik wou hem op de eerste opvolgersplaats. Dat was mijn voorwaarde. Anders was ik niet op de lijst gaan staan (Dedecker duwde de lijst van N-VA als onafhankelijke, red.). Ik ken Joren al lang. Hij is bij mij begonnen. Daarna is hij medewerker van Theo Francken geworden.”

Wanneer zal u stoppen?

“Dat wil ik nog niet zeggen. Ik moet nog even in Brussel blijven voor enkele Middelkerkse projecten. Zo organiseren we hier volgend jaar het Belgisch kampioenschap cyclocross. Ik zou dat graag doen op het militair domein in Lombardsijde. Je hebt daarvoor die minister nodig. Wie niet in Brussel zit, krijgt dat moeilijker geregeld. We moeten daar niet flauw over doen.”

U weet wel al wanneer u zal stoppen?

“Dat is zo. Ik weet het al. Maar u zal me niet liggen hebben. Ik zal het niet zeggen. Ik heb genoeg métier om uw lastige vragen te omzeilen.” (grijnst)

Oké, deal. De actualiteit dan. Laat me raden: u was kwaad na de laatste persconferentie over de coronacrisis.

(grijnst) “Ik heb mezelf moeten vastbinden aan de zetel, of ik trok de tv van de muur. En dat was niet de eerste keer. (feller) Ik word zó kwaad van al die leugens, van al die hypocrisie. Brussel was de eerste brandhaard. Wat doet men daar? Niets. Men laat begaan. Gevolg: dat breidt uit naar heel Vlaanderen. En de horeca is weeral eens de dupe. Ik word daar héél kwaad van. Die mensen hebben al eens de deuren moeten sluiten. Ze hebben vervolgens zwaar geïnvesteerd en nu moeten ze weer dicht.”

Men wil vermijden dat mensen samentroepen. Is dat niet begrijpelijk?

“Hoeveel besmettingen zijn er door de horeca? (kwaad) Wij weten zelfs dát niet. In Nederland gaat dat over 3,8 procent, zo blijkt uit de contactopvolging. Meer dan de helft komt uit thuissituaties.”

De curves stijgen overal, ook in Vlaanderen. De ziekenhuizen raken overbezet. Wat zou u dan doen?

“Ik kan leven met maatregelen, maar ik ben dat liegen en bedriegen zo beu. Die mondmaskervoorraad die verbrand werd, dat is het mooiste voorbeeld. (op dreef) Wie is nog geloofwaardig in dit verhaal? Ik kan de virologen niet meer zien. België is wereldkampioen op vlak van aantal doden. Welke strategie werd gevolgd? Hún strategie. En ze hebben dan nog het lef om de schuld op de bevolking te steken. Het Zweedse model, dát had het voorbeeld moeten zijn. Dat is mikken op groepsimmuniteit. De Zweedse economie is blijven draaien, hé.”

Ik ben benieuwd of u dat binnen een jaar zal herhalen. De voorspellingen voor Zweden zijn niet allemaal positief.

(windt zich op) “U gaat onze virologen toch niet verdedigen? Er zijn daar momenteel 5.000 doden. Hoeveel zijn er in ons land? Wij zijn wereldkampioen, hé (10.443 doden in België versus 5.918 in Zweden, red.). Ik ga meer zeggen: wij zijn op weg naar een perfecte storm. We leggen de economie plat. De inkomsten van de staat dalen, maar de uitgaven stijgen. Dat is hét recept voor een economische storm.”

Veel N-VA’ers hebben kritiek op de sluiting van de horeca. Is dat niet hypocriet? Vlaams minister-president Jan Jambon zit mee aan de knoppen.

“Dat is zo. Die kritiek is hypocriet. Als je iets beslist, moet je dat nadien verdedigen. Dat is ook de ziekte van Marc Van Ranst.”

Was voorzitter Bart De Wever niet beter zelf minister-president geworden?

“Ik vind van wel. Dat is zijn grootste vergissing: dat hij nooit regeringsverantwoordelijkheid heeft opgenomen. Hij zal dat later wel beseffen. Hij had de leiding van de Vlaamse regering moeten opnemen. Hij kon ook premier worden, maar Lachaert (Open VLD-voorzitter, red.) wou dat niet.”

U bedoelt?

“De Wever kon premier worden in een coalitie met de PS. Maar Lachaert wou niet toetreden als De Croo geen premier mocht worden. Dat was zijn voorwaarde. Hij was zelfs bereid om de MR te laten vallen.”

Die bewering wordt staalhard ontkend door Lachaert en Open VLD.

“Ik vertel nochtans de waarheid. De VLD wou De Croo premier maken. Dat was het grote plan. En Lachaert was een poppetje in dat spel. Ze hebben hun zin gekregen. De Croo is nu de premier van een regering vol losers. De groenen hebben gewonnen, maar al de rest is afgestraft door de kiezer. (op dreef) En toch doen die allemaal vrolijk samen. Dat is wat mij kwaad maakt in de politiek. En wij laten dat allemaal passeren. De Vlamingen zijn het grootste leibandvolk ter wereld. We worden weeral bestuurd door een Franstalige meerderheid. Dit heeft niets meer met democratie te maken.”

Ziet u ook goede punten in het regeerakkoord?

“Neen. Dit is een regering van veel misschien en veel beloften. We zullen misschien de kerncentrales sluiten. We zullen misschien dit doen. De pensioenen naar 1.500 euro optrekken? Dat is de bevolking oplichten. Wie gaat dat betalen?”

Dit akkoord verschilt weinig van het akkoord De Wever-Magnette. Dat zou u dan wel steunen?

“Wie zegt dat? Ik weet dat niet. Er stond daar een vermogenswinstbelasting in. Ik ben daar totaal niet mee akkoord. Het gaat mij zelfs niet over de inhoud. Je moet de partijen aan de macht laten die verkozen zijn door de bevolking. Dat is voor mij de essentie. Het cordon is de levensverzekering geworden van de traditionele partijen. Zolang ze daaraan vasthouden, zijn ze zeker van de macht. Dat is spuwen in het gezicht van de Vlaming. Zónder mondmasker. En wij aanvaarden dat allemaal.”

Vindt u Frank Vandenbroucke (SP.A) geen verrijking voor de politiek?

(cynisch) “Iedereen is zó gelukkig met de terugkeer van onze Frank. En waarom? Omdat hij goed kan communiceren. Daar zijn jullie al content mee. Is dat niet triestig? Ik zal eens wat zeggen over onze Frank. Hij was van 1999 tot 2004 de minister van Pensioenen, en wel de slechtste ooit. Ondanks de economische bloei was er een groot gat in de begroting. Wat doet de regering? Alle meubels en huizen van de overheid verkopen om die vervolgens te huren. Dat geld zou gebruikt worden voor een zilverfonds waarmee dan de pensioenen betaald zouden worden. Jaren later bleek daar geen cent in te zetten. (op dreef) Dan zwijg ik nog over de plundering van de pensioenkassen van Belgacom, van de NMBS, noem maar op.”

Ik zal u even onderbreken. U hebt die regering en die maatregelen gesteund, meneer Dedecker. U zat toen in de senaat voor Open VLD.

(feller) “En hoe lang? Ik heb van mijn tak gemaakt tot ik buitenvloog. Als één iemand kritiek had op al die zaken, dan was ik dat. Ik heb zelfs een privédetective ingeschakeld om dat allemaal uit te vlooien. Het heeft me mijn kop gekost.”

U zetelt nu als onafhankelijke in het parlement. Mocht u niet in de fractie van N-VA?

“Toch wel. Maar ik wou mijn vrijheid behouden. De N-VA mag twee vragen stellen in de plenaire vergadering. Dat is weinig voor een fractie van meer dan twintig mensen. Ik zou moeten meedraaien in een beurtrol. Als onafhankelijke kan ik elke week een vraag stellen. Bovendien zijn niet alle N-VA’ers Dedecker goed gezind, en al zeker niet in West-Vlaanderen. Vraag het maar aan Geert Bourgeois en Wilfried Vandaele. (grijnst) Het is daarom dat Joren Vermeersch tegengewerkt wordt. Omdat hij mijn poulain is. Hij mag zelfs geen interviews geven.”

Dat laatste kunnen we bevestigen.

“De N-VA wordt stalinistisch geleid op communicatievlak. De almacht is voor directeur Piet De Zaeger. Dat is echt ongelooflijk. Joren werkt nu vanop mijn bureau in de Kamer. Dat is een asielcentrum voor vrije geesten.” (lacht)

Weten ze op ‘t Schoon Verdiep in Antwerpen niet dat N-VA in West-Vlaanderen nood heeft aan nieuw bloed?

“Weet je wat een probleem is in de politiek? Dat een opvolger gezien wordt als een bedreiging. De West-Vlaamse N-VA is daaraan kapot gegaan. Bourgeois wou niet weten van nieuwe mensen. Alle partijen hebben dat probleem. In de politiek zit je altijd op de stoel van een ander. En er zijn maar weinig stoelen. De N-VA heeft nochtans nood aan iemand zoals Joren die charisma combineert met intellect, zéker in West-Vlaanderen.”

Zou u nog een keer op een lijst staan?

“Nationaal? Neen. Dat is voorbij. Er wordt toch geen rekening gehouden met de stem van de kiezer. Het is bijna een straf om parlementslid te zijn. Ik ben ontgoocheld in onze democratie. In 2024 zijn er lokale verkiezingen. Dat is waar ik naar uitkijk. Ik wil graag nog een keer burgemeester zijn.”

Beantwoordt dat mandaat wél aan uw verwachtingen?

(enthousiast) “Helemaal zelfs. Ik geniet van mijn rol als burgervader. Je voelt dat je de mensen gelukkig kunt maken. En we kunnen werken op lange termijn. Dat is de luxe van een absolute meerderheid. Op 1 juli 2023 zal het casino klaar zijn. Dat wordt het mooiste gebouw van Vlaanderen. Van de hele wereld zelfs. Middelkerke krijgt eindelijk de smoel die nodig is om weer aantrekkelijk te zijn voor de mensen.”