De aankomstboog is neergehaald, de nadarhekken zijn opgeruimd en de vele elektriciteitskabels opgerold. Aan het fantastische wielerfeest dat wekenlang onze regio in de ban hield, kwam woensdagavond een eind. In eerste instantie wou ik het hier hebben over de flexibiliteit van ons allen. Hoe we, ondanks de bijzonder zware verkeershinder, toch allemaal oplossingen vonden.
Of over ’t Zand, het heraangelegde en verguisde plein dat een evenement van deze schaal toch mogelijk maakt. Of over onze klimaatactivist, die het nodig vond om bij de aankomst van Filippo Ganna over de dranghekken te kruipen. Alsof iemand zijn mening zal bijsturen omdat je in ontbloot bovenlijf met een bord op het parcours loopt. Neen, je verbrodt enkel het wielerfeest voor iedereen en doet de klimaatzaak er meer kwaad dan goed mee. Mensen zullen zich door de manier van actievoeren afzetten tegenover de nochtans nobele boodschap. Wil je echt iets veranderen? Groepeer je, spreek politici aan of ga desnoods zelf in de politiek.
Hoe cynisch kan het leven zijn
Maar uiteindelijk leek al het voorafgaande zinloos in het licht van het overlijden van Chris Anker Sørensen. Net in het weekend dat alle ogen op het wielrennen en onze regio gericht zijn, laat een ex-profrenner het leven bij een tragisch verkeersongeval in Zeebrugge. Hoe cynisch kan het leven zijn. De renner had bij het dwarsen van de weg geen voorrang, de chauffeur treft geen enkele schuld. Maar toch voelt het wrang aan dat wéér een fietser het leven moet laten op onze wegen. Het ongeval van Sørensen drukt ons keihard met de neus op de feiten dat we, ondanks de organisatie van het WK wielrennen, nog steeds geen wielerland zijn.
Moeten we niet nog meer voorrang geven aan fietsers als we overal pretenderen een fietsgebied te zijn? Moeten we niet nog meer inzetten op het scheiden van de zwakke weggebruikers met het gemotoriseerd verkeer? Zoals we nu deden met de tijdelijke voetgangersbruggen over de Brugse ring. Waarom kan dat niet permanent? Of toch zeker tijdens de nakende, drukke eindejaarperiode? Voetgangers moeten dan niet wachten aan een rood licht, kruisen geen wagens en hebben bovendien een mooi overzicht over de stad. Moeten we niet nog meer investeren in degelijke infrastructuur? Het stuit toch tegen de borst dat voor dit WK sommige wegenissen plots wél snel heraangelegd konden worden. Dat woekerende struiken over het fietspad plots wel kortgewiekt werden. De inspanningen voor een veiligere fietsomgeving mogen niet stilvallen nu het WK-peloton vertrokken is.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
